Gepubliceerde gedichten

Mijn huisje, mijn oude huisje van toen
Een beetje ingezakt met witgekalkte muren
En groen-witte blinden aan de ramen
Met één buitendeur helemaal in 't groen

Zij zat daar aan het hoofdeinde van het bed
Zenuwachtig frommelend aan haar zakdoek
stevig in haar rusteloos bevende hand geklemd
haar stoel zo dicht mogelijk bij het ledikant gezet

De winter ontwaakt uit zijn lange slaap met een geeuw
En drapeert de aarde met een witte deken van sneeuw
Zachte vlokjes dwarrelen stil geluidloos naar beneden
Eindelijk toch weer! Het was ook weeral zo lang geleden
Blank en vredig ligt de weidse wereld daar te pronken
En versierd met zijn witte rijm de takken van de tronken...

De lente! De lente! Ze is er weer
De zon breekt door de wolken heen
Wat een gevoel wat een sfeer
De pimpelmezen dartelen al rond
De ekster maakt reeds zijn nest
Het eerste groen breekt door de grond
Sneeuwklokjes laten hun witte kapje zien
Gele katjes hangen aan de krulhazelaar
En mieren zwermen met honderd en tien...

Verwonderd staarde ik vanmorgen naar buiten
Kijk nui zei ik tegen mijn vrouw ze is er de zon
En waarlijk ze scheen binnen door de ruiten
Sjonge ze is daar, ze durft zich toch nog tonen
't Werd wel tijd, 't was of er geen meer was
Maar toch, ja echt, ze zit daar weer te tronen...

Ik heb een hond gekend, een zij, een zachtaardig en prachtig dier
Zij kende tijdens haar leven, een tijd van vertroeteling en plezier
Ze mocht mee op reis naar bos en hei naar berg en dal en meer
Niet eenmaal, geen tweemaal, telkens opnieuw, ja iedere keer
Ze had een heerlijk hondenleven, het mooiste leven die er was...

Waar is het onschuldig geluk van die heerlijke tijd van dat kind gebleven
Toen alles nog zo wonderbaar was zo eerlijk en mooi en opwindend was
En nog zoveel dromen te wachten lagen in de toekomst van het leven
Toen een vlinder nog een wonder was en een bijtje iets bijzonders leek
Een glanzend rode appel in de hand, een gevoel van vreugde opriep...

Hallo mensen Yorkske is mijn naam
Iets waar ik mijn echt niet om schaam
En kijk eens naar mijn mooie haar
't Is precies echte zijde nietwaar
En kijk eens naar mijn lieve snoetje
Met hier en daar een klein sproetje
En dan mijn donkere hondenneus
Het is echt de allerschoonste heus