15. De geit van lowie

            DE GEIT VAN LOWIE Van 7/2/2000

En: 18/2/2000

Lowie man zei Pere op een zonnige dag, je hebt daar een mooi geitje staan

Ja 't is waar jongen Pere, ik heb dat beestje gisteren nog maar pas gekocht

Van iemand die er gairen vanaf wou en er mee naar de slager wou gaan

Allee zei Pere wat dadde gij zegt, 'k zal me maar een beetje bij jullie zetten

Het is hier altijd zo gezellig waar allemaal samen langs de kant van gracht

Wel! Zei Monten, 'k he daer ook al azo ne keer op dat beestje zitten letten

't Ziet er goe gezond uit vent Lowie, Het geeft waarschijnlijk nog veel melk

Da zou 'k geloven zei lowie 't is een speciale zulle, op zijn minst tien liters

Voor azo een heel groot huisgezin met tien kinderen is dat ne liter voor elk

Er werd natuurlijk luid en vrolijk om gelachen en Lowie lachte hartelijk mee

Jamaar, zei hij vlug daarna, ik heb toch niet gezegd op hoeveel dagen he

Maar het is een beestje die van 't noorden komt ginder van tegen de zee

Ik heb daar nog een oude kennis en die komt zo af en toe eens tot bij mij

Door hem ben ik dat dus heel toevallig van dat geitje te weten gekomen

En gisterenochtend brachten ze haar dan naar huis met spil en ketting erbij

Ze zijn wel van ver gekomen zei Monten, allee vent om een geit te verkopen

Van aan de zee vent, konden ze haar ginder niet kwijt geraken misschien

Hij verkocht ze liever zei Lowie, aan iemand die ze nog wat zou laten lopen

Anders moest ze wel naar de slager, maar dat deed hij eigenlijk liever niet

Ze was eigendom en opgekweekt door zo een heel oud kranig manneken

Een oud kereltje een echte dierenliefhebber die zijn beestjes heel graag ziet

En zie zelf ook, eigenlijk is dat geitje ook veel te wel om te worden geslacht

Ik ga er toch iemand trachten voor te zoeken die ze wil houden voor de melk

Maar ondertussen zet ik ze hier wat te grazen langs de kant van de gracht

Ze heeft ook wel een zeer nadelige gewoonte zoals velen van haar soort

Durf niet onoplettend te bukken met uw rug naar haar toe iets op te rapen

Of ze stompt meteen stevig tegen uw achterste geloof me op mijn woord

Monten lachte, 't es toch raer die beetjes staan altijd met dat kopje gereed

Ze zien er schattig lief braaf en tam uit, om ze zomaar achteloos te aaien

Maar hou ze goed in de gaten, want ze hebben u te pakken voor ge' t weet

Och zei Toon, zijde gulder zot zo' n klein beestje daar ben ik niet bang van

Ik grijp dat beestje bij haar horens en houd haar zolang ik wil in bedwang

Da zegde gij nui wel, riep Tistje uit, omdat ge goed weet ze aan u niet kan

Wadde! Riep Toon, niet durven! 'k zal ulder subiet ne keer wat laten zien

Ik houwe da geiteken bij de horens zie en ze kan geen zier meer bewegen

En Lowie mag op zijn dooie gemak tellen tot vijf, of nee, tel maer tot tien

Toon voegde meteen de daad bij het woord en greep de geit goed vast

Het beestje verroerde echter geen vin en snuffelde aan Toon zijn mouw

De hele groep keek gespannen toe en was eigenlijk een beetje verrast

En Lowie telde af, opzettelijk traag, heel erg traag, ja zelfs tergend traag

Maar er gebeurde helemaal niets, en de geit snuffelde nieuwsgierig voort

E kijk toch eens zei Pere, dat beest van een geit mag Toon precies graag

En eindelijk had Lowie hoe langzaam hij ook telde, toch tot aan tien geteld

Toon liet triomfantelijk de geit los, draaide zich om en zei heb je 't gezien

En juist op datzelfde ogenblik werd hij onverwachts als in een flits geveld

Hij wipte van de hevige schok met een kreet wel een halve meter omhoog

Klapwiekend met beide armen net alsof hij een eindje wou gaan vliegen

En beschreef toen in een meesterlijke duikvlucht een uiterst sierlijk boog

Toen verdween hij met een zucht in het hoge malse gras in de droge gracht

Iedereen tuurde geschrokken naar de plek waar Toon juist was verdwenen

Maar de jonge knaap sprong echter vlug en gezwind weer recht met kracht

Lieve mensen nu was hij kwaad. Toen moest de geit het vreselijk ontgelden

Toon liet zijn grote diepe verontwaardiging luid roepend uit volle borst horen

Om die lelijke stomme onnozele beeste van een geit de huid vol te schelden

Een onbedaarlijk gelach was natuurlijk het gevolg van dit komische tafereel

Die geit schaterde Lowie, heeft haar waarde reeds ruimschoots opgebracht

Zwijg Lowie jongen, schaterde Pere ik krijg geen lucht meer door mijn keel

Maar ook Monten zat luid schaterend op zijn billen te kletsen van 't plezier

Heb je hem zien klapwieken zeg, 't was precies ofdat hij wilde leren vliegen

Als je echt ne keer iets wilt beleven, lachte hij dan kom je maar naar hier

Tistje en Mantje van de Nolle rollebolden joelend in het gras en gierden luid

En natuurlijk moest Nolle zelf, voor die jonge lachebekken niet onderdoen

Hij hield met gekruiste armen zijnen buik vast en riep schei er toch mee uit

Een zotte joelend bende zowel jong als oud, eenvoudige vrolijke mensen

Zelfs Toon kon zich wrijvend op zijn achterwerk niet inhouden van lachen

Al zou hij dat scharminkel van een geit wel naar Afrika kunnen verwensen

Wel Toon vroeg Lowie, zijd ge er niet voor om zelf die mooie geit te kopen

Een geit? Vroeg Toon, dat is geen geit man, dat is gewoon een stormram

Gij kunt gij met uw stomme rotte beeste van een geit naar de maane lopen

Dat was natuurlijk, vers koren op de molen van de bende joelende mensen

Allee Toon jong riep Pere, van zo' n lief wit beestje zijde gij toch niet bang

En dan al die melk vent, een beter huisdiertje kunt ge u toch niet wensen

Zwijg Pere vent, zei Toon, 'k ga alleszins een ganse week niet kunnen zitten

Zeg, ge hebt u toch niet te veel pijn gedaan he jongen Toon? vroeg Monten

O, zei toon zo erg is het niet, 't zal wel over zijn na een goed nachtje pitten

Kijk zie zei Lowie, wie we daar hebben madam Sloeze is weer op de baan

Hoe is dat mogelijk, ze is zo rijk dat ze allicht zelf niet meer weet, hoe rijk

En ze loopt hier rond gelijk ne schooier, dat kan ik toch niet goed verstaan

Ik weet dat vrouwmens mens hier al de helft van mijn leven voorbij komen

Zo eenzaam met die zwarte pots op haar kop en die wandelstok in de hand

Met steeds diezelfde grauwe grijze versleten oude mantel zonder zomen

Sloffend en zoekend en turend, alsof ze ergens een schat hoopt te vinden

Ze is op weg zei Toon om de pacht van huizen en landerijen op te halen

Als ze langs hier komt voorbijkomt, dan gaat ze altijd naar de zeven linden

De boerderij van Stanske en boer Onkels, 't is altijd weer haar zelfde baan

Allee dat is toch zeker niet verstandig voor zo' n oude vrouw, zei Monten

Iedereen weet dat ze veel geld bij heeft, da zal nog ne keer verkeerd gaan

Jamaar pas op zei Lowie, ze is niet zo weerloos als ge misschien wel dacht

Stanske vroeg haar op een keer of ze niet bang was zo alleen met dat geld

Maar ze haalde ne ferme knuppel boven, wie had dat van haar verwacht

Jamaar vent zei Pere, diegenen die hebzuchtig op haar geld zouden loeren

Die gasten zullen er haar zeker niet eerst beleefd en vriendelijk om vragen

Ze zouden haar zonder pardon hardhandig en meedogenloos eerst vloeren

Maar zwijg nui toch vent Pere zei Toon, ik krijg er zowaar kiekkenvel van

't Is wel een sloeze en ietwat eigenaardig maar 't is toch een oude vrouw

Maar ik vind dat ze zou zich beter laten vergezellen van een stevig man

Die kan ze niet uitstaan, zei Lowie, sinds haar man haar had bedrogen

Met de waardin van zo' n loense café, ge weet wel hé, uit de grootstad

Maar hij is dan ook meteen met zijn klieken en klakken buiten gevlogen

Vroeger was ze zo niet. Maar van toen leid ze zo' n eigenaardig bestaan

Ze heeft in niemand nog vertrouwen ze leeft van dan gelijk ne kluizenaar

Ik he der toch compassie mee zei Toon alzo gans alleen langs de baan

Ja jong, ging Lowie verder, 't is toch raar hoe dat het soms kan verlopen

Die hadden nu eigenlijk eens alles wat een mens zich maar kan dromen

En dan zo' n stomme toeren doen, hoe valt daar een touw aan te knopen

Inmiddels was madam sloeze al langzaam sloffend tot bij hen gekomen

Ze bleef staan om hen allen te bekijken, onderzoekend en zeer uitgebreid

A de Lowie, Monten, Nolle en Pere, ge zijd gulder er eentje aan' t bomen

Ja madam zei Pere dat is hier zo' n beetje onze gewoonte moet je weten

Om als 't goe weer is na' t werk hier gezellig een boompje te keuvelen hé

We moeten ook een beetje rusten he, ne mens is al rap genoeg versleten

't Is waar jongen Pere, maar we kunnen het helaas niet meer omkeren

't Is allemaal veel te rap voorbij, en dat is nu juist het spijtige van de zaak

Nadat we eigenlijk toch zoveel in ons korte leven hebben kunnen bijleren

Och mensenlief kijk toch ne keer, zei ze daarna, wat een lief geitje daar

Ze slofte er op haar dooie gemak naartoe met een plukje gras inde hand

En lieve woordjes uitend streelde ze haar liefkozend over het witte haar

Jamaar madam, protesteerde Lowie vlug, blijf daar als' t u beliefd vandaan

Dat beest heeft de ongewenste lelijke gewoonte om iedereen te stompen

Zijd maar gerust hoor Lowie,' k ben gewend om met beesten om te gaan

Ze draaide zich achteloos om, boog neer en plukte nog een handje gras

Ze stond daar zo vlak voor die bokkige geit met haar achterwerk omhoog

Dat was om een stomp vragen!' t Was alsof het een afgesproken spel was

De geit boog ineens knikkend haar kop en deed twee drie stappen achteruit

Je zou gedacht echt hebben dat het was alsof ze eventjes stond te mikken

Toen schoot ze vervaarlijk snel als de bliksem met geitenkracht vooruit

Ingrijpen kon men niet meer en ze hoorde een gedempte en doffe dreun

Zwoem! Het bundeltje oude sloezige madam scheerde ijlings door de lucht

Aaaaaaacch! Met daarbij zo een ijzingwekkend en onheilspellend gekreun

Ze deed in scheervlucht een eersteklasse sierlijk buiklanding op de grond

Spartelend luid roepend en heftig armenzwaaiend van het danig verschot

't Was erg om zien, het gras uit haar hand vloog als een waaier in het rond

Ze schoof heel zeker met alle remmen toe, nog twee meter in' t gras vooruit

En sloeze hoeste, proeste, en spartelde verwoed om weer recht te komen

Toen werd het ineens stil, en lag ze daar, volledig onbeweeglijk en voluit

Iedereen hield de adem in! En geen enkel gelach werd ditmaal gehoord

Iedereen was deze keer geweldig uit het lood geslagen van 't verschieten

Ze waren te plots en stormachtig ruw in hun vredige vrolijkheid gestoord

Ze sprongen allemaal ineens tegelijk recht om madam sloeze bij te staan

Madam sloeze was echter uit hard hout gesneden, mager pezig maar taai

Maar in de goedmoedige Toon zijn ogen blonk een medelijdende traan

Mensen, mensen, mensen, zei ze plots, was me dat toch even schrikken

Dat had ik echt niet van dat beestje verwacht, maar 't is mijn eigen schuld

Hoe kon ik me eigenlijk toch zo verschrikkelijk dom door haar laten strikken

Toen zag ze Toon staan met die medelijdende tranen in zijn jongensogen

Hij boog zich heel rap naar haar toe en ondersteunde zachtjes haar hoofd

En binnen in zichzelf werd die slonzige vrouw ineens heel diep bewogen

Maar mens madam toch zei Pere verschrikt, hebt ge u geen pijn gedaan

Ach Pere jongen zo erg is 't nu ook weer niet hoor, onkruid vergaat niet he

Maar ik dank jullie lieve mensen dat ge allemaal zo met mij zijd begaan

Ik had dacht geheel niet dat iemand zich nog om mij zou bekommeren hoor

Maar madam toch! Zei Monten, allee wat voor nen dei vertelde gij daar nu

We moeten elkaar allemaal helpen, daar zijn we toch zeker mensen voor

Je hebt misschien gelijk jongen, maar ik heb toch al zoveel meegemaakt

Door de lange duur jong Monten durf je bijna niemand meer vertrouwen

Maar jullie gemeende hulpvaardigheid heeft een beetje mijn hart geraakt

Kom madam zei Lowie, kom wat binnen bij mij we laten de dokter komen

Nee nee hoor, dat is in' t geheel niet nodig, ik ben alleen wat geschrokken

Laat mij gewoon maar tien minuten rusten en ik klim alweer in de bomen

Die madam toch! zei Pere, en nu lachte iedereen weer blij en opgelucht

Lowie! Zei sloeze plots die geit is toch van u, dus is dit alles ook uw schuld

Oei, nu komt de kat op de koord zei Lowie in zichzelf, met een diepe zucht

Daar gaat ge voor boeten hoor manneken, dat zal je wat centjes kosten

Maar madam als' t u belieft, ge gaat me toch niet proberen pluimen hé

Allemensen had ik dat allemaal toch maar geweten, voor ze die geit losten

Nu zit ik er helaas mee op mijn kot en meteen ook heel diep in de puree

Luister zei sloeze, ik wil die stoute brok van u afkopen voor dubbel geld

En Monten gaat met mij naar huis en neemt die lelijke rosse subiet mee

Maar madam toch zei Lowie, ik heb beloofd die geit niet te laten slachten

Wie spreekt daar nu over slachten zei sloeze, ik ga ze weer manieren leren

Die beeste dood doen zeker, nee hoor dat komt nog niet in mijn gedachten

Ach gij toch madam, zei Lowie, je wilde me enkel ne keer op stang jagen

Dat hadden we inderdaad ook niet van u verwacht zulle, zeiden de anderen

En! Zei Madam Sloeze, ben ik er in geslaagd als ik het jullie mag vragen

Dat zou ik geloven, zei Lowie, mijn haren in mijn nek kwamen er van recht

Eigenlijk, zei Pere, hebben we u nu tenminste ietwat beter leren kennen

Je was wel een beetje een vreemde voor ons, maar je valt best mee, echt

Wel eerlijk gezegd, zei ze, ik vond dat eigenlijk van jullie ook een beetje

Maar ik ben zelf blij dat alles uiteindelijk zo is afgelopen met die rare geit

Ze gaf Toon een stukje brood, en zei, hier jongen geef ze eens dat sneetje

Gij mag ze mij als je wilt, alle dagen bij mij thuis komen helpen verzorgen

Ik heb je nodig en zou je er erg dankbaar voor zijn, en je er voor betalen

En als je hiermee akkoord gaat mag je zelfs al beginnen vanaf morgen

Maar madam meent ge dat echt, vroeg Toon met blijdschap in zijn stem

Maar natuurlijk jongen, vooruit breng ze nu maar vlug dat stukje brood

Toen Toon weg was, zei ze,' t is een goede jongen ik doe het voor hem

Sjonge Madam, zei Nolle, ik geloof dat we u nu maar pas leren kennen

Misschien wel zei ze, maar ik jullie ook geloof ik, gulder zijt goede mensen

Maar als ik nu nog eens voorbij kom, zullen jullie me niet meer herkennen

En ongeveer een week nadien, kwam een mooi koetsrijtuig aangereden

Op de bok een mooi uitgedoste koetsier met een prachtig paard ervoor

Achterin zat een deftig aangeklede oude dame met een speciale reden

Neen maar, zei Tistje, kijk ne keer, dat is sloeze en naast haar den Toon

Madam! Riep Mantje, wa zijde gij veranderd ge zijd precies een Barones

Dat is echt waar, zei Pere gemeend, en het staat bij u zo beeldig schoon

Madam lachte blij, ik kom jullie allemaal eens speciaal veel geluk wensen

En jullie hartelijk bedanken voor de ontvagen diepe oprechte genegenheid

Jullie brachten me daardoor gelukkig eindelijk weer bij de levende mensen

Den Toon zal om te beginnen eerst alleen voor de geit zorgen en dan bijleren

Langzamerhand zal hij meer mogen doen maar daar zal wat tijd over gaan

Eerst zal hij niet veel verdienen maar als hij zijn best doet zal het tij keren

Ik zal persoonlijk op zijn opleiding toezien, ik wil iemand van hem maken

Maar hij moet wel de goede jongen blijven die hij is, dat staat hem goed

En ik zal er zeker voor zorgen dat hij later nooit meer in armoe zal geraken

Madam zei Pere je bent een goed mens en Toon zal u niet teleurstellen

't Is wel een Poetsenbakker hoor, maar hij kan zelf ook tegen een grap

Maar 't is een doorgoede jongen dat zal iedereen u hier direct vertellen

Ik ben heel blij dat te horen zei madam, en nodig jullie allemaal samen uit

Zondag middag te komen eten, we gaan een feestje vieren onder elkaar

Er zal niets tekort zijn, en later is er nog koffie met veel gebak en ook fruit

Het kan gerust laat worden hoor, ik hoop dat jullie ook allemaal zult komen

En dat julie vrouwen er mee zullen instemmen ik wil hen ook leren kennen

Dat doen ze zeker zei Nolle daar zullen ze reeds op voorhand van dromen

Madam moest er hartelijk om lachen, allee dan mensen tot zondag dan

Salu madam riep iedereen nog, toen keerde het rijtuig om en reed heen

Mijn geit zei Lowie heeft meer opgebracht dan een mens zich inbeelden kan

Al begreep die geit daar zelf geen snars van ze zei beee en at gewoon gras

De vrouwtjes droomden heel de rest van de week van het komende feest

En toen het eindelijk zover kwam, was iedereen bijzonder goed in zijn sas
Louis Victor.