23. Het drama Bommelare

Het drama Bomelaere
August Bomelaere was druk en blijgezind bezig zijn koeienstal te kuisen
Zijn boerderij was niet zo groot, maar hij kon er toch heel goed van leven
Hij werkte ook vol levenslust en voelde het bloed door zijn aderen ruisen
Even kwam hij in de deuropening van zijn stal om even naar buiten kijken
Och mensen! Wat is het leven hier toch mooi dacht hij, hier op mijn hofje
'k Zou nog voor geen geld van de wereld van mijn boerderij willen wijken
Lisa zijn sterke gezonde vrouw was duchtig het plankier aan het schuren
Hij stond haar te bekijken en een zalige glimlach kwam hem om de mond
'k Wou, zei hij zo bij zichzelf, dat dit mooie leven eeuwig kon blijven duren
Ze werd het rap gewaar en riep, Guust waarom sta je zo naar mij te loeren
Hij lachte opgewekt en luchtig en zei, omdat ik je zo heel graag bezig zie
En omdat we samen met onze kleine Joostje nog zo slecht niet boeren
Ze liep direct op hem toe en kuste hem op zijn mond en zei, dat is waar
Joostje hun vijfjarig zoontje, liep over het erf met in zijn armen een konijn
Kijk eens va, zei hij, dat is toch een mooi hé met zijn glanzend witte haar
Zeker jongen, zei August en streelde de jongen liefkozend over zijn hoofd
Haar kot is wat te klein, wanneer maak je voor haar een nieuw kot vake
Een splinternieuw, voor haar alléén hé vake je hebt het mij toch beloofd
Zeker mijn jongen, je weet toch als ik iets beloof dat ik dat ook zal doen
Ja vake, zei de kleine, ik help het alleen maar een klein beetje onthouden
Ze lachten er samen vrolijk om en Lisa gaf August nog een klinkende zoen
Ja ventje! Zei ze, het is zoals je zegt we hebben het hier inderdaad goed
Dat is toch normaal he, als mensen zoveel van elkander houden als wij
En als ze ook zoveel voor elkaar doen dan is het leven altijd heerlijk zoet
Kijk eens ginder zei August, wie dat daar met zijne velo komt aangestoven
De Champetter! En hij schijnt volgens zijn snelheid nogal haast te hebben
Brrrrrrr, zei de Champetter, 't is koud op de velo zou je dat willen geloven
't Gaat flink vriezen vanacht mensen , ik voel dat zo een beetje aankomen
En dat windeken voelt ijskoud aan, maar ja wa wil he mens 't is winter he
De bladeren zijn af en we hebben geen beschutting meer van de bomen
In de stal voel ik dat zo niet zei August, 't is daar zelfs nog lekker warm
Aja gelijk dadde zei de Champetter, al die beesten, dat kan ik wel geloven
Maar ik voel dat wel, zei Lisa, en ze stootte eens tegen August zijn arm
Ik sta daar buiten zo te schuren en zijt maar gerust, daar voel je dat wel
Zolang als dat ge beweging hebt en daarmee bezig blijft, kan dat nog zijn
Maar kijk 'k sta hier maar een beetje stille en de kou kruipt langs mijn vel
Kom maar mee Champetter we gaan in huis ne warme pot café drinken
Allee, zei de Champetter, dat sla ik niet af, het zal waarlingen deugt doen
En! Knipoogde August naar hem, we zullen er een dreupelken in klinken
De Champetter lachte tevreden en wreef zich vergenoegd in de handen
Lisa zette ne goede verse pot dampende koffie met een scheutje melk
En August vulde ondertussen de dreupelglaasjes gans tot aan de randen
En nu gaan we onzen dreupel dan ook maar meteen in de koffie kippen
Of heb je hem liever zo zuiver, je mag kiezen hoor vroeg August lachend
Kip der hem maar in zei de Champetter en likte aan al ne keer zijn lippen
Oooooch mens toch zuchtte hij tevreden, wat doet dat goed in zulk weer
Da warmt ui op he, en nam meteen weer een paar goed warme slokken
Dat is van die goe marchandieze zie lachte hij, en dronk vlug nog ne keer
En? Champetter? Vroeg Lisa benieuwd, wat brengt er u eigenlijk naar hier
Ach ja, 't is waar ook zei de Champetter, 'k ware da nog bijna glat vergeten
Dat komt misschien door diene lekkere koffie, zoiets drink je voor 't plezier
Lisa lachte daarvoor blij en luchtig en voelde zich ook niet onaardig gevleid
En August van zijn kant was natuurlijk zo fier als een gieter op zijn vrouw
Allee Champetter, zeiden ze, drink er nog maar eentje hij is nu toch bereid
Awel goed dan zei de Champetter handenwrijvend als ge toch zo aandringt
Maar zo heel echt vreselijk hard aandringen moesten ze eigenlijk niet hoor
Dat zal der nog juist wel ingaan hé, lachte August, als ge een beetje wringt
Ze moesten hartelijk lachten om August zijn schalkse en olijke opmerking
Eigenlijk, zei de Champetter toen ernstig, kom ik jullie even waarschuwen
Voor ne verwilderden hond die hier rondloopt, pas op het is een woest ding
Hij heeft bij Baard de schaapherder, al een kostelijk schaap doodgebeten
En da was niet genoeg, hij he ook nog enige van zijn beste kippen gepakt
Hij heeft hier zelfs ook al ne keer twee kinderen verwond moet ge weten
't Was gelukkig niet te erg, omdat er juist grote mensen in de buurt waren
Die zijn meteen toegesprongen om hem met een spade en riek te verjagen
Hij beet zelfs één van hen licht, 't is een kwade beeste zulle ne wrede raren
Nu schuimt hij ook de boerderijen af en grijpt en verscheurd al wat hij kan
Wees dus op uw hoede, en pas maar eerst en vooral voor uwen kleine
Ge zijt dus goed verwittigd hé mensen, want daar is hij ook niet bang van
Die hond is zo gevaarlijk dat hij ook al vogelvrij verklaard is op politiebevel
Iedereen is bang, en er staat zelfs een goede beloning op dat beest zijn kop
Ikzelf kijk natuurlijk ook uit maar kan niet overal tegelijk zijn dat weet ge wel
Maar iedereen heeft toelating hem liefst dood te schieten, ofwel te vangen
Hoe eerder dat we van dat verscheurend monster verlost zijn hoe beter
Ge begrijpt wel he, dat is van iedereen in de streek nu een groot verlangen
Dus als je de kans moest krijgen August, mis hem dan als 't u belieft niet
Hij zal je zonder aarzelen aanvallen, 't is een echte razende woesteling
Steek een paar kardoessen als reserve in je zak voor als je eens misschiet
Oejejoej schrok Lisa, Joostje allee ventje kom ne keer onmiddellijk in huis
Champetter jong toch, zei August, wat dadde gij nu toch allemaal verteld
Ja ja vent Gust, zei de Champetter, da hondenzaaksken is echt niet pluis
Allee mensen bedankt voor de lekkere warme koffie, maar 'k moet verder
'k Moet nog veel mensen gaan verwittigen die ook nog van niets weten
En 'k moet tons ook nog de schade gaan navragen bij Baard den herder
Alleszins bedankt Champetter, om ons rap te komen waarschuwen hé zeg
Maar da es niets jong Gust, ge weet gij dat wel hé, 't is altijd gairen gedaan
De Champetter stak zijn hand nog eens op, sprong op zijn fiets en was weg
't Is toch geen waar zeker zei August, nu is het weer ne bijtende wilde hond
Ge weet wel he Lisa, Den Baard heeft van de zomer al eens raar gevaren
Met die drie vreselijke grote wolven. En nui weer met die wilde vagebond
Waren Meine en Riesse daar just niet geweest, zijn kleine Siska was dood
Zelfs Meine kon nog goed gewond zijn geweest, als Monten daar niet was
Ge moet natuurlijk niet vragen he Lisa, hoe dat den Baard nogal verschoot
Ik ga mijn tweeloop maar al gereed maken uit voorzorg, ge kunt nooit weten
Want vergeet niet we wonen wulder maar een boogscheut van de Baard
En de Champetter zei toch dat hij daar al een schaap heeft doodgebeten
We moeten opletten Lisa, zolang dat beest niet is gevangen of geschoten
De kleine mag niet meer alléén buiten zulle, en let zelf ook maar goed op
Want volgens de Champetter is dienen halvegare hond nogal ne groten
Ik mag er niet aan denken he zei Lisa, dat ons Joostje iets zou overkomen
We moeten op die situatie goed voorbereid zijn zei August, zeker is zeker
Hij valt grote mensen aan, en zou zich voor de kleine ook niet schromen
Kijk, Flora onze naaste gebuur is daar, zou zij dat van die hond ook weten
'k Zal het haar ne keer vragen, antwoordde Lisa, 't zou zeker beter zijn
Dag Lisa en Gust. Alles goed? Zeg, mijn geitje is toch wel doodgebeten
Wreed he zeg, het was een deel opgegeten, maar de rest ligt nog in 't kot
Der was een planke los en langs daar moet er een beest gekomen zijn
Mijn kleine huilt reeds de ganse dag. Toen hij het zag werd hij haast zot
Maar mensenlief toch, riep Lisa, dat is zeker weer van dienen wilden hond
Hoe? Vroeg Flora, weten jullie dan misschien welke hond dat heeft gedaan
De Champetter heeft ons weest waarschuwen, der loopt hier enen rond
En de Champetter verwittigd alle mensen, zei August, hij is hier juist weg
Amaar we zijn just thuisgekomen, zei Flora, we hebben hem dus gemist
Haja da zal wel zo zijn zei August, anders gaf hij ulder wel goeien uitleg
Hoor nui toch ne keer riep Lisa, wat voor lawaai is dat ginder in de schuur
Mijn geweer! Riep August, ik ga subiet kijken. En iedereen in huis blijven!
Dat smerig rotbeest zei August, maakt hier maar iedereen het leven zuur
Waarschijnlijk zijn de dieren gewoon alleen maar van ietske geschrokken
'k Had het gelijk al willen zien, ze zijn precies al de hele dag nogal onrustig
't Is te hopen dat ze zich van schrik, in hun herrie niet hebben los getrokken
Plots was er weer geweldig remoer, en dan het geschreeuw van een konijn
Hola! Hij zit aan het konijnenhok flitste het meteen door August zijn hoofd
Hopelijk, dacht August er snel heen lopend, zal ik er nog niet te laat zijn
Hij stormde de schuur binnen, en stond met de vreselijke hond oog in oog
De hond loste direct zijn spartelende prooi, en keerde zich tegen August
Die zijn geweer snel schouderde toen het monster naar hem toe vloog
Het ging echter allemaal zo onverwacht, ongecontroleerd en veel te snel
Een schot donderde door de schuur, maar de hond was helaas toch weg
Bij nader onderzoek lag op de grond wat bloed en een heel klein stukje vel
Hij is gewond, ik moet oppassen dacht August, hij zal nog gevaarlijker zijn
Nu zal het één van de twee zijn, ik of hem! Dat gewond beest is zeker dol
Hij was van tevoren al heel woest, maar nu zeker nog meer door die pijn
Met zijn geweer reeds in aanslag, sloop August onrustig en omzichtig rond
'k Moet vliegensvlug zijn flitste het door zijn geest, ik krijg maar één kans
Of anders loopt het hier nog slecht met mij af, en dat klinkt niet gezond
In huis hadden ze het schot gehoord en de schrik sloeg hen om het hart
Ze staarden angstig afwachtend door het raam naar buiten, waar blijft hij
En toen August maar niet direct terugkwam, werden ze helemaal verward
Papa, fluisterde Joostje bang, en hielt het niet meer uit op de lange duur
Stilletjes en onopgemerkt sloop hij toen door de achterdeur naar buiten
En rende zo hard als hij kon, recht naar vader en de gevaarlijke schuur
August kwam nu van heel vanachteren in de schuur zo weer naar voren
Hij tuurde naar het deurgat en het licht blonk straf en erg fel in zijn ogen
Kon ik ui nui tenminste maar ergens zien siste hij, waar je bent, of horen
En plots stond het monster daar, recht voor hem in het licht van buiten
Zijn haar recht, woest grommend en met glinsterende dreigende tanden
Één ogenblik slechts! dan vloog hij op August af en was niet te stuiten
Maar ditmaal was August wel paraat, dit keer stond hij vast op de been
En net toen het monster als een razende furie, August naar de keel vloog
Knalde een daverend schot. Net toen Joostje in het deurgat verscheen
De hond donderde daar op slag dood vlak voor August zijn voeten neer
Maar ook Joostje viel als een baksteen op de grond en bleef daar liggen
August keek als versteend, geschokt, en versteld van achter zijn geweer
Joostje, riep hij verschrikt, Joostje mijn kleine, en rende op zijn jongen toe
Joostje schreeuwde hij, Joostje mijn jongen zeg toch iets tegen mij allee
Zijn gezichtje zat onder het bloed, en August werd plots zo vreselijk moe
Hij dacht dat hij daar terstond ging doodvallen, en smeekte tegen zijn kind
Joostje lieve kleine, allee toe zeg iets tegen mij, toe zeg iets tegen je vake
Maar August hoorde niets anders dan het kille klagen van de winterwind
Ineens opende het kind zijn ogen, Joostje och mijn Joostje zei August blij
Het kind hief heel moeizaam het hoofd op en zei nog, vake mijn lieve vake
Het glimlachte, sloot toen langzaam de ogen en zijn hoofdje viel slap opzij
Neen neen! Schreeuwde August luid, neen, neen, zeg ik, ik wil dat niet
Gij smerige rotte stinkende beeste van nen hond en wende zich plots om
Kom hier gij schurftig kreng dat ik je in duizend miljoenen stuken schiet
Hij lade uitzinnig van woede zijn geweer en schoot ze op de dode hond leeg
Hij herlaadde luid wenend en knalde nog twee schoten op het karkas af
Tot hij uiteindelijk ontroostbaar en uitgeput bij zijn kind op zijn knieën zeeg
Joostje prevelde hij, mijn eigen zoon, mijn allerliefste duurbare kleine schat
Waarom moest dit gebeuren, waarom toch waarom, ach waarom, waarom?
Ik had nog duizend keer liever dat dit wrede monster mij verscheurd had
Tegen beter weten in nam hij zijn bebloede Joostje voorzichtig in de armen
Drukte hem tegen zijn hart en wiegde hem stil als om zijn kind troosten
Hij lei zijn hand op Joostje zijn hoofd als wou hij hem liefdevol verwarmen
Wanhopig traag nam hij zijn kind van de grond en werd wit als een laken
Lisa, dacht hij, mijn arme Lisa, mijn schaap, wat gaat gij hiervan zeggen
Verscheurd van pijn trad hij toen uit de schuur met opeengeklemde kaken
Lisa stormde verschrikt en luid roepend och Joostje mijn kind, naar buiten,
August Jongen, ons Joostje, o mens toch wat scheelt er, wat is er gebeurd
Ik zag u zo afkomen met de kleine in uw armen, daar van achter de ruiten
Toen zag ze ineens dat bloed en bleef als aan de grond genageld staan
Ik heb mijn jongen mijn eigen klein zoontje doodgeschoten, kermde August
Lisa gaf een bange luide schreeuw en dacht dat haar wereld ging vergaan
Ze sloeg vertwijfeld haar beide handen aan hart en viel als een blok neer
Ongelukkig kwam ze daarbij met haar achterhoofd op een steen terecht
Bloed sijpelde op de grond, het ongeluk sloeg toe voor de tweede keer
Huilend en tierend kwam Flora nu ook struikelend en verschrikt toegelopen
Ze knielde bij Lisa neer voelde vlug haar pols en luisterde aan haar hart
Dood! Riep ze, ze is dood! Och Lisa mens toch, het is om te wanhopen
August stond daar als versteend en zijn nu stoppen sloegen ineens door
Neen! Tierde hij, neen neen neen, dat kan niet ik ga hier nog doodvallen
Hij huilde en tierde als een bezetene, ik wil dat niet, ik ga er onderdoor
Een dokter schreeuwde hij een dokter vlug ik moet de dokter gaan halen
De man totaal buiten zinnen strompelde weg met de kleine in zijn armen
Een dokter snel een dokter hijgde hij, ik zal der hem goed voor betalen
Dan zal hij ze er wel doorhalen, hij moet! Hij moet ze er weer door helpen
Daar dient hij voor, schreeuwde hij buiten zichzelf, wel waar is hij dan nu
Dat bloed moet onmiddellijk ophouden de dokter moet dat doen stelpen
August was totaal buiten zinnen en wat hij deed wist hij echt niet meer
Hij strompelde en viel, kroop met moeite recht en strompelde weer verder
Weer viel hij, maar kroop weer recht en viel opnieuw, telkens keer op keer
Hij liep zonder duidelijke reden op vaart toe zonder te weten waar hij was
Samen met Joostje, rolde hij den dijk af en bleef dan aan het water liggen
Juist naast hen, lag een roeibootje aan een touw, te wiegelen in de plas
Kom Joostje brabbelde hij tegen het kind, we varen naar den dokter vlug
De kleine zijn schoen viel in het riet en August zijn vest er nog bovenop
Hij tilde de jongen in het bootje, maakte die los en viel er in op zijn rug
Stilaan begon het bootje af te drijven op het water in de kille winterwind
Verder en verder, zonder haast, maar steeds verder weg, zonder doel
Zonder bestemming. Met de radeloze en bewusteloze man en het kind
August werd plots versuft wakker toen het bootje tegen de oever stopte
Hij had geen enkele notie hoelang ze hadden gedreven of waar ze waren
Alléén die knagende pijn voelde hij, die zo door zijn hart en hoofd klopte
Hij kroop aan wal en nam Joostje met moeite en inspanning uit de boot
Een dokter flitste het weer door zijn ziekelijk gekwelde geest, een dokter
Kom Joostje lieve jongen, we moeten ons haasten anders ga je nog dood
August struikelde uitgeput, en Joostje ontglipte hem en viel in het gras
Alsmaar achteruit deinzend hij viel achterover terug weer in het bootje
Waar hij zopas ziekelijk en moe met de grootste moeite uitgekropen was
Buiten bewustzijn dreef hij steeds verder op het water met het bootje heen
Verder en verder met de wind naar een onbekende en onzekere toekomst
Steeds maar verder weg, zonder Joostje, onwetend ziek en gans alléén
Na een lange tijd, botste het bootje ergens tegen een stilliggend schip aan
De schipper had de doffe bonk gehoord en ging meteen een kijkje nemen
Hei, riep hij naar zijn zoon, kom vlug help eens, haast u toe allee komaan
De jongeman zag het bootje en greep vlug een lange stok met een haak
En viste daarmee handig naar de ijzeren ring die vooraan het bootje zat
De eerste keer miste hij in zijn opzet maar de tweede keer was het raak
Ze loodsten het roeibootje behoedzaam tegen de romp hun grote schip
De schipper hing vlug een speciale ladder overboord, toe pak hem zei hij
En de jongeman lenig als een kat, was bij de doodzieke August in een wip
De schipper wierp dan rap voorzichtig een lang dik touw naar beneden
Bindt het toch maar goed onder zijn armen vast zei hij voor de zekerheid
't Zou de eerste niet zijn die per ongeluk in het koude water is gegleden
De jongen bond August dan met zorg goed en stevig vast met de koord
Hees hem recht en riep toen, trekken! En de schipper trok hem omhoog
En met vereende krachten kregen ze de bewusteloze August aan boord
De schippersvrouw kwam nu ook al benieuwd en verschrikt toegelopen
Wat is er hier allemaal aan de hand, wat is er gebeurd, al dat gestommel
Mensenlief ik wist niet wat denken zeg, hij is toch niet dood mag ik hopen
Nu eerst Vlug naar binnen met hem zei de schipper, in zo 'n koud weer
De een greep August zijn benen, de ander pakte hem onder de schouders
Mensen! Wat een gewicht pufte de jongeman, die man weegt als een beer
Ja zei de schipper 't is nogal een stevige kerel en hij is ook nogal groot
Ze legden August neer en de schipper voelde dan een paar keer zijn pols
Vergeefse moeite zei hij, we zijn helaas wat te laat, die man is morsdood
Toen Flora haar buurvrouw Lisa, daar zag liggen lijkbleek met dat bloed
En August hoorde schreeuwen en toen wezenloos zag wegstrompelen
Verloor ook zij haar zelfbeheersing en het laatste beetje van haar moed
Roepend rende ze naar huis, Torre! Schreeuwde ze, help toch toe Tor
Torre haar man, schrok zich bijna een bult en liep haastig naar haar toe
Flora wat scheelt er jong, stop daarmee straks schreeuwt ge u nog schor
Help Torre riep Flora, het arme Joostje is dood, dat is niet alles, Lisa ook
Wadde! Riep Torre, wa zegde gij daar nui, ge zijt gij zeker niet heel goed
Wees nui toch ne keer kalm he Flora, want ge zijt helemaal van de kook
Geen tijd riep Flora, ze greep zijn hand en sleurde hem met geweld mee
Toen Torre zijn buurvrouw daar zo zag liggen aarzelde hij geen moment
Ik rij onmiddellijk om de dokter riep hij, blijf ondertussen hier bij Lisa allee
Twintig minuten later kwam Pruike rap met zijn fiets het hof opgestoven
Hij liet zijn fiets ergens naast Lisa vallen en luisterde direct aan haar hart
Ze leeft toch nog zei hij, ik zal doen wat ik kan, maar ik kan niets beloven
Samen met Torre droegen ze haar binnen en ze werd op het bed gelegd
Toen diende de dokter haar zonder uitstel en kundig zijn beste zorgen toe
En? Vroeg hij toen aan Flora, uw man heeft ook iets over Joostje gezegd
Ja! Och het arme kind Huilde Flora, en snikkend deed ze het hele verhaal
Ze was nog niet bekomen van de schok en het ging met horten en stoten
Ze had in 't leven al wel wat meegemaakt maar ze was ook niet van staal
Wat een ramp, wat een ramp zei Pruike, en schudde meewarig zijn hoofd
Zo 'n goed gezin, verschrikkelijk, en dat juist zij zoiets moeten tegenkomen
In slechts één enkele gewone dag van al hun vreugde en geluk beroofd
Torre was inmiddels, nog moe van het koersen, ook wat nader gekomen
En? Vroeg hij zacht en bang aan de dokter, hoe is het met haar gesteld?
Dat valt nog mee zei Pruike, ze is voor het ogenblik in het land der dromen
Ze ademt zij normaal, ze heeft wel een buil, een hersenschudding wellicht
Ik moet nu weg, verwittig mij onverwijld als ze weer bij bewustzijn komt
Hou de kamer een beetje duister want nu kan ze niet tegen heel fel licht
Een ander probleem is, Je zou wel aan iemand moeten kunnen geraken
Om ononderbroken bij haar te blijven tot ze tenslotte weer wakker wordt
Ze zal erg ontsteld zijn, iemand moet alleszins constant over haar waken
Geef haar dan subiet, hier zo twee kleine pilletjes met een half glas water
Dat zal haar voorlopig kalmeren, want ze moet zich heel rustig houden
Laat mij dan verwittigen, maar ik kom toch alleszins nog eens terug later
Ik ga nu vlug even langs bij de Champetter, om August te gaan zoeken
En dat smerig kreng daar van die hond moet daarna ook onmiddellijk weg
Maar die beesten die verzorgt moeten worden dat zijn anderse koeken
Misschien weet de Champetter wel raad he, het is nogal een slimme man
Een vent met een goed hart, en hij heeft bovendien een hoop vrienden
En hij heeft al zovelen geholpen, ik denk dat hij dat hier ook wel aankan
De wielen van een woonwagencolonne knarsten op de oude kasseide
De kinderen liepen al roepend lachend joelend en spelend achter elkaar
En koersten blijgezind en snel langs den berm van de weg en de weide
Kijk! Mandie riep een klein meisje verwonderd tegen haar grotere broer
Ginds ligt een jongetje in 't gras, kijk daarzie heel dicht tegen het water
Als ik dat niet geloof, maakt ge me wat anders wijs, zei de jongen, stoer
Nee nee Mandie zei ze, 't is echt hoor, allee kom dan zelf ne keer kijken
Gij niet zulle Fridda, zo dom ben ik niet, je zou me graag liggen hebben
Fridda greep Mandie dan resoluut bij de hand en wilde niet meer wijken
Meekomen zeg ik! Beval ze kort en bars, ik meen het, daar ligt een kind
Mandie schrok even van haar doorgedrevenheid en gaf wat onwillig toe
Maar toen hij Joostje zag liggen, stoof hij van de berm vlug als de wind
Roep vader riep hij, vlug roep vader het is ernstig want de jongen bloedt
Hij trok Joostje recht en drukte hem toen vol medelijden tegen zich aan
Zeg hem, riep hij het meisje nog achterna, dat hij nu subiet komen moed
Het duurde niet lang meisje kwam al heel snel met haar vader afgelopen
De man nam het kind in zijn armen en kroop er gezwind mee den dijk op
Arm klein kereltje zei hij misschien leeft hij nog, het is alleszins te hopen
De woonwagen kolonne viel ineens door dat ongewone gedoe gans stil
Volgens mij is dat knaapje dood zei de bezorgde leider, hij verroert niet
Al dat bloed in zijn gezichtje, ik voel niets van polsmeer en hij voelt zo kil
Vlug kinderen ermee naar Mama Kruid, toe verwittig nu snel Mama Kruid
Ze liepen er toen mee naar een woonwagen waar een oudere vrouw zat
Mama Kruid is zijn enige kans zei de leider anders is het hier met hem uit
Oeijoei mensen toch leg het knaapje hier maar op die zetel, zei ze teder
Ach mijn kindje toch, verzuchte ze medelijdend wat zie je er vreselijk uit
Ze zette enkele pottekens klaar en grabbelde diep in een tas van leder
Ha zei ze hier is hij, ze nam een spiegeltje en hield die boven zijn mond
Enige ogenblikken later tekende er zich een zweem van aanslag op af
Hij leeft nog zei ze vastberaden, maar hij is hier aan het hoofd gewond
Ze begon onmiddellijk wat poedertjes en kruide te mengen in wat tassen
Ze goot dat in een teil met lauw water en roerde dat dan stevig dooreen
Toen begon ze zachtjes en teder, heel kundig zijn wonden uit te wassen
Het is duidelijk de jongen is neergeschoten zei ze, met een jachtgeweer
Kijk twee hageltjes gingen juist onder zijn huid van voor onder zijn haar
Dat geeft direct al wat bloed, maar die buil op zijn kopje ergert me meer
Hij moet gevallen zijn en heeft helaas een hersenschudding opgelopen
De hageltjes stellen niets voor, ze zijn hier op de schedel blijven steken
Ik voel ze zitten als ik over zijn hoofd vrijf, ik prik dat snel eventjes open
De twee hageltjes waren algauw door de handige vrouw weggenomen
Maar zijn bewusteloosheid heeft daar echter niets mee te maken zei ze
Dat is voorzeker door een ongelukkige val op zijn achterhoofd gekomen
Zijn wondjes werden daarna zachtjes met speciale kruiden ingewreven
Over een drietal weken zei ze, zal daar echt niets meer van te zien zijn
Andy geef me nu maar rap dat kleine bruine flesje van die kast daar even
De leider knikte zwijgend nam vlug het flesje en reikte het haar dan aan
Ze hield het vlak onder het kind zijn neus, even inademen nu ventje zei ze
Ik vrees wel als dat niet werkt, het helaas niet te goed met hem zal gaan
Even ging een siddering door Joostje zijn slappe kinderlichaampje heen
Hij opende heel erg moeizaam de ogen en keek haar toen verdwaast aan
En maakte een nogal onbeheerste schokkende beweging met zijn been
Stil nu maar mijn kleine lieveling zei ze, en lachte hem heel vriendelijk toe
Even glimlachte hij, toen sloot de jongen alweer de ogen en sliep rustig in
Zijn adem is weer normaal zei ze, alles verloopt goed maar hij is erg moe
Het kereltje is uitgeput ook door wat bloedverlies maar meest door de kou
Maar hij reageerde gelukkig heel positief en normaal op mijn kruidenproef
't Zal voor de zekerheid toch beter zijn dat ik er vanacht de wacht bij hou
Dat is niet nodig Mama Kruid ga jij gerust slapen zei de leider tegen haar
Fridda en Mandie, staan al vol verlangen en ongeduld te wachten buiten
Ze zullen heel graag bij hun vondelingske waken, met hun tweetjes tegaar
Ik vertrouw op hen zei de vrouw, want ik heb mijn rust eigenlijk wel nodig
Die kinderen zijn jong en sterk en het is natuurlijk ook hun nieuw vriendje
Ze kunnen dat wel aan en met drieën waken is wel een beetje overbodig
Maar ze moeten beloven dat ze mij zullen wekken als hij moest ontwaken
Want dan moet hij bepaalde kruiden in kleine beetjes bij beetjes innemen
Omdat het arme knaapje niet steeds weer opnieuw in coma zou geraken
Goed zei de leider ik praat even met hen, dan rijden we maar weer voort
't Is maar een paar kilometer meer van het kamp en het wordt al wat laat
Ik Hoop dat het hotsen op de kasseistenen de kleine niet teveel verstoord
Nee, hoor zei Mama Kruid, zo 'n jong kind ervaart dat heel anders dan wij
De jongen zal dat in zijn slaap een beetje aanvoelen als een soort wiegen
En we zijn straks toch ter plaatse, dan is het schokken en hotsen voorbij
Fridda en Mandie hadden inmiddels al ernstig naast Joostje plaats gevat
Fier als een pauw op hun grote verantwoordelijke taak, en vastberaden
Dat knaapje heeft nog geluk gehad zei de vrouw, dat hij jullie heeft gehad
Anders was hij daar aan dat water zeker en vast van de kou gestorven
Hij zal jullie dankbaar zijn en hij zal jullie zeker beter willen leren kennen
Ik weet zeker dat je aan hem een goed kameraadje zal hebben verworven
En nu kinderen reken ik ten volste op jullie voor dat kleine kereltje zijn heil
Op ons kun je ten volste vertrouwen Mama Kruid zeiden ze, wij waken wel
Goed dan zei ze, en dacht, ik hou voor de zekerheid wel een oogje in 't zeil
De verstandige schipper had voor August toch maar de Dokter laten komen
Misschien is hij toch niet dood, wij zijn geen Dokters he wij kennen dat niet
Wie weet zei hij, dat die Dokter hem er toch nog zou kunnen doorstomen
De dokter een al vergrijsde oudere man met een hoed en een brilletje op
Voelde langdurig August zijn pols en luisterde aandachtig naar zijn hart
Schipper zei hij daarna man je bent iemand met een zeer verstandige kop
Want die ongelukkige man is helemaal niet dood maar is wel onderkoeld
Hij is wel erg uitgeput, maar ja wie weet wat die kerel heeft meegemaakt
Zijn hart klopt zeer zwak, 't is natuurlijk daarom dat ge zijn pols niet voelt
Vrouw, zei de schipper content, allee nu ne dreupel voor meneer Doktoor
Dank u wel zei de Dokter, ja mensen in zo 'n kou weer gaat dat er wel in
Die man kan nu niet vervoerd worden. Zorgen jullie er nu voorlopig voor?
Onderkoeling is gevaarlijk, ik zal hier gepaste medicamenten achterlaten
Ik weet natuurlijk niet wanneer, en hoe hij zal reageren bij het ontwaken
Maar de man mag alleszins onder geen beding deze plaats hier verlaten
Goed warm houden mensen dat is het voornaamste toch voor enig tijd
Moesten er toch onverwachte verwikklingen zich voordoen roep mij dan
Maar voorlopig kan ik niet veel meer voor de sukkelaar doen tot mijn spijt
Als hij wakker wordt, geef hem als 't mogelijk is twee pilletjes met water
Absoluut geen eten geven hoor want hij zal dat zeker nog niet verdragen
Ge moet mij zo rap mogelijk laten halen, maar dat eten is iets voor later
Hij moet opwarmen doch leg hem ook niet te dicht bij de verwarming daar
Dat zou veel te snel gaan, hij moet wel opwarmen maar onder de dekens
En verschiet niet hé mensen, misschien doet hij bij het onwaken wat raar
Moest hij wat ik niet verwacht, klaar wakker zijn, laat hem niet vertrekken
Hij haalt gegarandeerd geen vijfhonderd meter voor hij uitgeput neervalt
't Zou gegarandeerd zijn dood betekenen, in zulk weer zou hij verrekken
Ik druk er nogmaals op mensen dat hij die pilletjes zeker moet innemen
Hij heeft die absoluut nodig, hoe je dat voor mekaar krijgt speelt geen rol
Maar moest hij moeilijk doen, probeer hem dan eerst een beetje te flemen
Doe echter alles om hem hier binnen te houden gelijk zoals het jullie past
Je hoeft helemaal niet bang ter zijn van hem daarvoor hij is veel te zwak
Maar als hij toch lastig word en het echt moet dan bind je hem maar vast
Hij moet binnen blijven en rusten of hij dat nu graag wil of helemaal niet
Iemand zal altijd moeten waken, zou dat gaan, en zowel bij dag of nacht
Of anders beland hij bij mogelijks dolen, daarbuiten nog tussen het riet
Goed meneer den Doktoor, zei de schipper, we houden hem hier wel vast
We zijn mans genoeg, we zullen er goed voor zorgen dat hij binnen blijft
Wil hij niet luisteren lachte hij, dan binden we hem gewoon aan de mast
De Dokter moest zelf hartelijk lachen om die olijke uitlating van de man
Ik moet nu echter gaan, ik kan hier nu voorlopig niets nuttigs meer doen
Dat geval interesseert mij heel erg, ik zal dan ook alles doen wat ik kan
Moest er geen verandering zijn, dan kom ik alleszins morgenochtend terug
Is er wel enige verandering of hij ontwaakt kom mij dan maar vlug halen
Het kan echter lang duren voor hij bijkomt, maar soms gaat het ook vlug
Allee goede mensen, allemaal nog ne goeden avond hé, en tot morgen
Goedenavond Dokter, en bedankt he om zo rap naar hier te willen komen
En wees verder maar gerust we zullen wij heel goed voor hem zorgen
De Dokter groette hen eens met de handen even later was hij vertrokken
Mensenlief zei de schippersvrouw, wa da ne mens toch kan tegenkomen
Kwestie wie dat da es en weet in welke rare zaken we nu zijn betrokken
Maar ja we kunnen die sukkelaar van ne mens niet aan zijn lot overlaten
Zeker niet zei de schipper, we kunnen zelf ook ooit eens in nood komen
Ik hoop maar ten stelligste dat onze inspanningen tenminste zullen baten
Monten, Pere en Nolle, zorgden nu voorlopig voor August zijn boerderij
Totdat ze meer zouden te weten zouden komen over August en zijn zoon
Dank ulder mannen voor de hulp zei de Champetter, dat maakt me erg blij
Op hetzelfde ogenblik kwam Fiel in volle snelheid de hofstede opgereden
Kijk ne keer Champetter zei hij, kinderen vonden dat daar zojuist in het riet
O ramp zei Pere, dat is slecht nieuws, heeft Lisa nog niet genoeg geleden
Dat is een vest van August en dat schoentje hier is van Joostje hun zoon
Waarschijnlijk is hij in zijn wanhoop met de kleine zo in 't water gesukkeld
Een vreselijke rampe, zei de Champetter, is dat nu die mensen hun loon
Allee zeg, hoe moeten wij dat nu aan die arme zieke vrouw gaan zeggen
Ze is zelf nog in coma en nu komt dat vreselijk slechte nieuws er nog bij
Ik weet niet hoe ik dat op een behoorlijke manier aan boord moet leggen
Champetter zei Nolle, laat dat liever over aan de Dokter ofwel aan Kluis
Vertrouw maar op hen dat zijn heel goede vrienden en zeer wijze mensen
En bijzonder in zulke gevallen zijn zij beter dan wij, zij zijn daar in thuis
Kluis had zitten waken bij Lisa en kwam op dat ogenblik van naar buiten
Jongen Kluis zei de Champetter, we ontvingen hier zojuist slecht nieuws
Het zal je helaas wellicht net als ons verschrikkelijk tegen de borst stuiten
Nee toch? Vroeg Kluis, laat rap horen is er iets ergs met August gebeurd
Iets heel ergs, naar alle waarschijnlijkheid ligt hij met Joostje in de vaart
Ach nee Champetter zei Kluis, is dat gezin nu nog niet genoeg verscheurd
't Is verschrikkelijk, 't is verschrikkelijk, jammerde de goedmoedige Kluis
Maar dat is nog geen zekerheid zei de Champetter, er is dus nog hoop
Zeg! Scheelt er soms wat vroeg Pere de Dokter blijft gelijk zo lang in huis
Lisa heeft al enige keren gezucht zei Kluis, ze wordt misschien wakker
En dan moeten wij haar nog zulk vreselijk nieuws gaan vertellen, zei Pere
Monten ijsbeerde in het rond en zei, ik heb echt compassie met die stakker
Ondertussen opende Lisa heel moeizaam en traag en versuft haar ogen
En staarde verdwaast en onwezenlijk en met een troebele blik in het rond
Haar ogen bleven tenslotte rusten op de Dokter die naar haar zat gebogen
Dokter, fluisterde ze bijna onhoorbaar, is er soms iets? Wat doet gij hier?
Stil maar Lisa zei Pruike, hier meiske drinkt dat eens op, ge moet rusten
Jamaar ik moet de koeien nog eten geven, lispelde ze stilletjes en de stier
Drink eerst dat glaasje uit zei Pruike, de rest zien we straks dan nog wel
Waarom? Vroeg ze stil, ik heb geen dorst, o mens wat voel ik me toch moe
Drink eerst dat glaasje uit Lisa zei Pruike, toe meiske 't is voor uw herstel
Langzaam en met kleine teugjes, dronk ze het glaasje tenslotte toch leeg
Mijn hoofd klaagde ze, Dokter er is iets met mijn hoofd, wat doet dat pijn
Waar is August en Joostje fluisterde ze nog stil, voor ze in slaap verzeeg
August trok de ogen open knipperde tegen het licht en slaakte een zucht
De schipper die aan zijn bed zat was vermoeid even lichtjes ingedommeld
Maar werd onmiddellijk klaar wakker van slechts dat ene zachte gerucht
August staarde de man verward aan, alsof hij van een andere planeet was
Goede morgen zei de schipper vriendelijk, daar ben je dan, hoe voelt ge u
Hij nam vlug de twee pilletjes in de hand en nam wat water in een glas
U bent erg ziek geweest, zei de schipper, neem deze twee pilletjes even
August richtte zich half op en deed dat met de grootste bereidwilligheid
Je moet eerst wat rusten zei de schipper, en dan zullen we u eten geven
En kunt u me misschien ne keer zeggen vroeg hij August, hoe dat u heet?
August dacht wat verward na en schudde hulpeloos langzaam van neen
Dat is nu toch niet mogelijk, dacht de schipper, dat ge uw naam vergeet
Maar August keek hem aan, zuchtte, richtte zich op en zakte terug neer
Waar ben ik eigenlijk? Vroeg hij verwonderd, en wat doe ik hier in dat bed?
Ik moet ergens naartoe, ik weet het niet goed, toen sloot hij zijn ogen weer
Vlug jongen ga de Dokter nu maar halen, zei de Schipper, tegen zijn zoon
Hij was even wakker en zegt dat hij ergens naartoe moet, vlug ga nu maar
Straks wil hij er nog vandoor als hij weer bijkomt, zei hij op bezorgde toon
De jongen trok vliegensvlug zijn kleren aan en was even later vertrokken
Gelukkig zei de schipper, is het niet te ver de Dokter woont hier vlakbij
De schipperin had ondertussen ook haar bovenklederen aangetrokken
En kwam nu eens nieuwsgierig en zenuwachtig naar August informeren
Hij is even wakker geweest, zei de schipper, maar slaapt nu weer rustig
Hij lachte, ik zal voor onze de kost nog voor ziekenverzorger moeten leren
Gij zotteken, zei zijn vrouw, ik zal intussen vlug ne goeie pot koffie zetten
Dan gaan we maar eerst en vooral een versterkend boterhammetje eten
We kunnen wij gerust terwijl wij eten evengoed op onze slaper daar letten
Dat is geen slecht idee zei de schipper, een pot koffie zal mij deugd doen
En vooral als dat van u klaargemaakt is hé schat, dat smaakt nog zo goed
Ze lei haar arm om zijn hals en gaf hem als beloning een klinkende zoen
Hela zei de Dokter lachend in het binnenkomen, tortelduifje aan 't spelen
Dat smaakt nog lekkerder dan haar hete verse koffie, lachte de schipper
Zeker dat zei de Dokter, zeker schipper een zoentje kan vele pijnen helen
De zoon stond hen met tinteling in de ogen tevreden lachend aan te kijken
De Dokter zag het en zei, wel jongen je ziet er precies zo content en blij uit
Ouders zei hij, die zoveel van elkaar houden zullen niet van elkaar wijken
Daar ben ik zeker van, en daarom juist hou ik dan ook zo dolveel van hen
Moeder pinkte een traantje weg en vader tikte hem eens op de schouder
Dank u zoon zei hij, en ik zeg rechtuit ik ben er fier op dat ik uw vader ben
Lieve mensen toch, wat een schoon gezinnetje, zei de Dokter blij verrast
Toen stonden ze elkaar daar enkele ogenblikken lachend aan te kijken
Ach! Zei de vrouw, wil je ook een tasje koffie dokter? Ge zijt juist gepast
Met veel genoegen, zei hij, 't zal deugt doen want ik heb nog niet gegeten
Want 'k ben direct meegekomen, maar 'k zie wel dat hij nu rustig slaapt
Ja, zei de schipper, ge kunt nu beter ook een boterhammeken mee eten
Dat is vriendelijk zei de Dokter, het is een goed gedacht hij rust nu toch
Hij was even wakker zei de schipper, hij keek raar maar veel zei hij niet
Dat is normaal zei de Dokter, zijn kop zal pijn doen hij voelt zich nog log
Er werd tijdens de maaltijd rustig gepraat en van gedachten gewisseld
Hoe en wat er met August de eerste dagen verder zou moeten gebeuren
En onder elkaar hadden ze vlug een voorlopige overeenkomst bedisseld
Maar zei de Dokter toen, we gaan nu eens kijken hoe het met hem staat
Hij stapte op August toe en tikte hem enkele malen zacht tegen de wang
August opende de ogen. 't Benieuwd mij zei de Dokter, hoe het u vergaat
Maar August zei helemaal niets en keek alleen heel verdwaasd in het rond
Zijn ogen nog wat wazig, dwaalden onderzoekend de gehele plaats door
Hij keek van de een naar de ander tot hij tenslotte den Dokter weer vond
De Dokter vroeg toen zacht, wel jongen hoe voel je u, heb je ergens pijn
Mijn hoofd doet verschrikkelijk pijn zei August, vooral mijn achterhoofd
Dat is normaal jongen zei de Dokter, die buil he, dat zal van te vallen zijn
Kwetsuren heb anders je niet, alléén maar die ene maar wel grote buil
Je hebt een hersenschudding opgelopen, houd u dus maar een beetje stil
Anders mankeert je niets hoor jongen, je kleren waren zelfs nog niet vuil
Kan je ons misschien eens vertellen hoe uw naam is, en van waar je bent
August trachtte diep na te denken, maar schudde dan langzaam van neen
Niet te verwonderen zei de Dokter, ik heb nog al zulke gevallen gekend
Over het algemeen komt dat na enige dagen gewoon vanzelf weer goed
Heb je soms uw papieren of een brief tot herkenning in een van uw zakken
Een adres of voorwerp dat u soms ergens aan een plaats herinneren doet
Wil je zelf eens kijken zei August, ik heb toch zo een barstende hoofdpijn
Goed, goed, blijf maar rustig zei de Dokter, we zullen zelf wel eens kijken
Met nog een paar dagen rusten zal het met u al heel wat beter gesteld zijn
Tenminste als je braaf de medicamenten goed inneemt die ik je zal geven
Die mensen hier zullen alleszins goed voor u zorgen, en met hun drieën
Als je goed meewerkt, zal je binnen de kortste keren volledig heropleven
Niets van papieren te vinden zei de Dokter, het is wel spijtig, maar goed
Ik breng de Champetter van hier toch maar beter rap direct op de hoogte
Hij zal zeker enige vragen komen stellen, ge weet ook wel dat dit moet
Maar wees niet ongerust hoor, 't is een zeer loyale en vriendelijke man
Ze moeten natuurlijk alles onderzoeken, voor de orde he, dat is de wet
Dat is goed voor als er mogelijks iemand vermist wordt, ze weten het dan
De schipper zei, ik dacht het wel, ik had me al lang aan zoiets verwacht
't Is eigenlijk maar normaal hé, die mensen moeten ook hun werk doen
Zeg hem maar dat hij hier met een potje goede hete koffie wordt bedacht
Ach! Zei de Dokter, met dat weer zal hij daar wel mee gediend zijn hoor
We zullen er dan meteen tegen die koude een goed dreupelken in doen
Dat warmt vanbinnen goed op en in zulk weer loopt dat ook lekker door
Toen Lisa langzaam wakker werd, vroeg ze meteen ook om haar man
Och mijn arm schaapke toch zei Flora, hij es thij verdronken in de vaart
Maar zijt gij maar gerust zulle meiske, ik zal je wel helpen zoveel ik kan
Lisa snakte geschokt naar adem, neen neen fluisterde ze schor en hees
Tochwel schaapke zei Flora, hij es thij er zomaar ingesukkeld met Joostje
Toen schrok ze geweldig als Lisa ineens schreeuwend uit haar bed oprees
Neen! Tierde Lisa luid, neen neen neen, en sperde haar ogen wijd open
Lisa! Riep Flora, stil meiske toe kalm toe Lisa meiske wees nu toch kalm!
'k Zal maar best voor de zekerheid vlug naar buiten achter iemand lopen
En Lisa riep en tierde en huilde en sloeg met haar armen wild in het rond
Help help, schreeuwde Flora bang en luid, help! Lisa is zot aan 't worden
Vlug mensen toe kom toch helpen want anders valt ze nog op de grond
Maar Lisa rende al als een waanzinnige roepend en huilend naar buiten
De vrienden schrokken verschrikkelijk toen ze dat wrede tafereel zagen
Ze vlogen er op af om haar tegen te houden en de wilde vlucht te stuiten
Maar ze spartelde en schreeuwde en sloeg wild haar armen in de lucht
August! Schreeuwde ze, mijn Joostje! Neeje ik wil dat niet, ik wil het niet
Ik word nog zot tierde ze steeds maar luider en maakte vreselijk gerucht
Tegen beter weten in pakte Monten haar op en droeg haar toen in huis
Hij dwong haar in haar bed en hield haar noodgedwongen in bedwang
Ruik hier eens aan Lisa, toe hou het snel onder haar neus Pere, zei Kluis
Maar Lisa hoorde niet en schreeuwde en spartelde tegen als een wild dier
Pere greep vliegensvlug het flesje, en drukte het onder Lisa haar neus
Haar lichaam schokte even en ze werd ineens stil, zo slap als een pier
En Monten schrok er geweldig van en vroeg snel, is ze misschien dood
Nee jong Monten zei Kluis geruststellend , het is een verdovingsmiddel
Ik moest wel ingrijpen jongen, want je zag zelf he Lisa was in grote nood
Mensenlief, wat zou de oorzaak hiervan kunnen geweest zijn? Vroeg Pere
Zo een paniek al ineens, onbegrijpelijk, en daarjuist sliep ze nog zo goed
We moeten van nu af goed oppassen, misschien krijgt ze dat nog were
Ze werd zij ineens wakker zei Flora, en ze vroeg zij dan naar haar man
En toen heb ik haar gezegd dat hij samen met Joostje verdronken was
Eerst zei ze gewoon niets hoor, maar tons al mee ne keer begon het dan
Wadde! Riep Pere. Maar Kluis schudde heftig van neen, van achter haar
En deed gebaren dat hij moest zwijgen met een wijsvinger op de mond
En iedereen zweeg dan ook maar wijselijk op Kluis zijn gebiedend gebaar
Flora meiske ga jij maar de dokter halen, zei Kluis, wij zullen hier waken
Want het zou wel kunnen gebeuren dat ze herbegint als ze wakker wordt
En als Lisa zo wild doet zou jij alléén daar zeker geen weg mee geraken
Flora vertrok. En Kluis zei, och Pere jong Flora is maar een simpel mens
Als je haar nu eens deftig de mantel moest uitvegen met grote verwijten
Werd ze daar gegarandeerd ziek van, en dat is toch zeker niet uw wens
't Is waar zei Pere, maar toch allee dat zomaar vlakaf zeggen hij is dood
Wat moet dat in haar verzwakte toestand voor Lisa niet hebben betekend
Je zag zelf ook goed genoeg he, haar ontsteltenis was ontzettent groot
Ik weet het wel jong Pere zei Kluis, maar Flora is toch zo een brave ziel
Ze is nu eenmaal niet van de allerslimsten maar ze heeft een gouden hart
Je zag toch ook dat de sukkelaar van alternatie haast van haar stokje viel
Ze is heel compassieus ge zult zien dat Lisa veel hulp van haar zal krijgen
Ge ziet het wel, ze is gewoon niet weg te slaan van haar zieke buurvrouw
Je zag zelf hoe ze van compassie bij Lisa stond te wenen en te hijgen
't Is waar Kluis zei Pere, maar ja he ne mens reageert soms veel te gauw
Maar toch blijft het een spijtige zaak, al deed ze dat heel ondoordacht
Allee zeg zo vlakaf recht in haar gezicht en Lisa was al zo ziek en flauw
De Dokter zei Kluis, zal haar zelf ook nog wel enkele dagen kalm houden
Dat ze alles wel weet, maar toch alles kalm en langzaam kan verwerken
Hopelijk wordt Lisa door buiten in de kou te lopen ook nog niet verkouden
Nolle zei daarop, Pruike zal heel zeker zijn voorzorgen daarvoor nemen
't Is gene grote vent in persoon maar pas he, op hij is het wel in wijsheid
En als 't aan hem ligt wees gerust, dan komen daarvan geen problemen
Na een poosje kwam Pruike binnengestapt en vroeg meteen, is 't al over
Voor het ogenblik wel, zei Kluis, maar 'k heb haar wel moeten verdoven
Maar daareven liep het echter mis, mensenlief, dat was echt maar pover
Ja zei Pruike, 'k heb het gehoord van Flora, de sukkelaar is er ziek van
't Is natuurlijk spijtig dat Lisa dat op zo 'n brute manier moest vernemen
Maar ja he, Flora denkt soms niet goed na, maar ze doet toch wat ze kan
We zijn wij niet al gelijk he, en ne mens kan toch maar zijn zoals je bent
't Is anders nochtans een doodbraaf mensje, en ze is zij nu eenmaal zo
Ze zou voor haar buurvrouw alles doen, 'k heb haar altijd al zo gekend
'k Ben blij dat je haar rap verdoofd hebt Kluis, of ze was misschien dood
Ze was tevoren al zo vreselijk zwaar getroffen omwille van haar Joostje
En dat haar man ook dood was, die emotie was voor haar veel te groot
Maar er is één voordeel, nu moeten wij het haar toch niet meer vertellen
Die vervelende karwei hoe spijtig en tragisch ook, is toch achter de rug
Nu moeten we nog trachten, haar zo rap mogelijk weer te laten herstellen
De Champetter kwam opeens in volle vaart op het boerenerf opgereden
Wil je nu eens wat weten riep hij binnenstormend, ik ben erg geschrokken
Jeroom de zigeuner bracht nogal raar nieuws, zo een kwartier geleden
Zigeuners van een andere groep, zouden een jongetje hebben gevonden
Het was gekwetst door een jachtgeweer, maar hij was helemaal niet dood
Ze hebben het jongetje opgenomen en zijn wonden heel goed verbonden
Hij wist helaas niet waar deze karavaan juist naartoe zou zijn getrokken
Zou het toch nog mogelijk zijn, dat het om Joostje zou gaan, vroeg Pere
Ik weet het niet, zei de Champetter, maar 'k ben er wel van geschrokken
Lisa veerde onverwacht recht en fluisterde schor, Joostje Joostje mijn kind
Ik heb het gehoord, ik heb het allemaal gehoord, er is dan toch nog hoop
Lisa meiske zei de Dokter, ik hoop werkelijk dat men die groep rap vindt
Maar vergeet niet, het is niet zeker, het kan immers om een gerucht gaan
Je moet voorlopig echter uw hoop niet opgeven dat geeft je ook kracht
Ik hoop vurig zei Lisa, Dokter ik heb anders geen reden meer van bestaan
Ik voel ineens het leven in mijn lichaam terugkeren, nu er hoop is gerezen
En zolang ze August zijn lichaam niet hebben gevonden, kan hij nog leven
Ik zal hard vechten om er weer bovenop te komen, ik moet weer genezen
Het was al tegen de middag toen Champetter Mets op de boot arriveerde
Dag Champetter we hadden u al wat vroeger verwacht zei de schipper
Och zei Mets, wat onenigheid met een schipper die zojuist aanmeerde
Ik ben er even moeten tussenkomen, ge weet best hoe dat soms gaat
De schipper is over het algemeen wel de grote baas op zijn eigen schuit
Maar daarom geld dat nog niet voor gans de vaart en de gehele staat
En soms zit er één tussen die denkt, overal de lakens te moeten uitdelen
De anderen ondergaan dat natuurlijk niet lijdzaam hé, elk op zijn schuit
En tussenin moet ik dan voor de vrede een beetje de verzoener spelen
Zo! Mensen de Dokter heeft me dat geval al eens uit de doeken gedaan
En zo kom ik daarover nu gewoon eens wat vragen stellen en informeren
En hoe is het nu met de zieke man, en alles goed naar wens is gegaan
Ja, zei August ineens, en ik ben niet van plan om hier lastig te gaan zijn
Het schippersgezin en de Champetter schrokken zich bijna een ferme bult
Nou zeg kijk nu eens aan zei de vrouw, je stem klinkt al klaar, dat is fijn
Ik voel me redelijk goed mevrouw zei August, ik heb ook al lang gerust
Alléén! Dat is wel raar, ik herinner me totaal niets meer uit het verleden
Maar dan ook niets meer, 't is alsof alles van vroeger volledig is uitgeblust
Ik onthou alléén alles, vanaf het moment dat ik hier het eerst wakker werd
Eerst was ik vreselijk bang, ik dacht dat ik helemaal gek geworden was
Maar sedert het eerste bezoek van de Dokter ben ik echter toch weer alert
Ga je u niet te veel vermoeien meneer je moet veel rusten, zei de vrouw
Zoveel praten ineens na zo ziek te zijn geweest, straks val je weer ziek
Maak je maar niet te veel zorgen zei August, mijn krachten komen algauw
Als ik maar iets te eten kan krijgen, want nu ik heb honger als een paard
Je hebt honger! Als dat geen goed teken is zei de schipper, gelukkig maar
Je bent een ferme vent en lijkt me eigenlijk niet van een kleintje vervaard
August moest er om lachen, oei! Zei hij toen, wat een scheut in mijne kop
Ik geloof dat ik te vroeg victorie aan het kraaien ben, ik draai er echt van
Je bent veel beter kereltje zei de vrouw, maar je bent er nog niet bovenop
Lieve mensen, vroeg August, hoe ben ik hier nu eigenlijk terechtgekomen
De schipper deed gans uitvoerig zijn verhaal van helemaal in het begin
Dat is nu toch wel raar, zei August, 'k heb van dat bootje liggen dromen
En er was iets vaags gelijk van een hond en ook gelijk iets van een kind
Maar alles was zo onduidelijk zo nevelig en zo schimmig onherkenbaar
En er was nog iets gelijk een vrouwenstem die huilend uitstierf in de wind
Dat is alles zei August, maar veel wijzer zijn we daarmee niet geworden
't Is nog te vroeg jongen zei de vrouw, je moet eerst nog wat bekomen
Eet nu ook maar een beetje mee Champetter, ik zet meteen de borden
Awel, zei Mets, ik zeg niet nee, het ruikt hier ook de hele tijd al zo goed
Maar gij, zei ze tegen August, gij moet nog wachten tot de Dokter komt
Gij zijt de baas, lachte August, ik laat mij hier verhongeren als het moet
Jonge jonge hoor die toch, zei de schipper, ge zijt zo sterk als een beer
Je was bijna vertrokken naar pierenland, en ge ligt al grappen te maken
't Is ongelooflijk he, vertel zoiets nu maar aan ne normale mens ne keer
Ik hoef hier niets meer te vragen, zei Champetter Mets, ik weet genoeg
Ik heb gans uw verhaal met veel aandacht gevolgd, meer hoeft echt niet
Huumm mens! Zei hij dan, wat smaakt dat hier heerlijk achter jullie boeg
Joostje sliep rustig in de woonwagen tot een heel eind in de voormiddag
Hij opende zijn ogen wreef er eens in en keek heel verwonderd in het rond
Mandie lachte hem toe en zei, ha eindelijk ben je wakker! Ne goeden dag
Mama Kruid! Toe Mama Kruid! Riep Fridda, kom kijken hij opent zijn ogen
Joostje was zeer geschrokken en wou meteen vlug uit zijn bed kruipen
Maar Mandie hielt hem tegen en zei, Mama Kruid zal dat niet gedogen
Joostje week dan rap achteruit keek hem met grote verschrikte ogen aan
Wees niet bang lieve jongen zei Mama Kruid, we zijn immers uw vrienden
Straks zullen we allemaal tezamen naar uw lieve papa en uw mama gaan
Het gezicht van het verschrikte Joostje begon toen meteen weer te stralen
Waar is vake en mijn moeke zijn ze hier soms ook, en waar ben ik vroeg hij
Luister eens Mandie zei de vrouw, ga jij maar onmiddellijk uw vader halen
En nu kleine man ga jij eerst heel precies vertellen wat er met u is gebeurd
A niets zei Joostje, vake schoot hij gewoon ne gevaarlijke wilde hond dood
En toen viel ik plotseling omver en mijn wang was ineens rood gekleurd
Ach! Zei ze het was dus een ongeluk, maar hoe kwam je dan eigenlijk hier
Da wete 'k ik zelf ook niet zulle madam, maar waar benne 'k ik nu ergens
Ben ik hier misschien in het zigeunerkamp bij Jeroom en zijn zoontje Pier
Aha! Zei Mama Kruid opgelucht, ge kent gij toch Jeroom onze beste vriend
Maar natuurlijk zei Joostje, allee jong hij komt zelfs dikwijls bij mij spelen
'k Wille zeggen Pierke hé, ne brave jongen we zijn erg met hem gediend
Mama Kruid lachte blij, o zei ze we hebben gelukkig goed volk gevonden
En ze vertelde Joostje op haar beurt, hoe hij hier door Fridda was ontdekt
Maar nu voorlopig mijn lieve ventje ben je nog wat aan je bedje gebonden
Joostje keek verwonderd en vroeg, hoe?gebonden? ik zie 'k ik geen koord
Mama Kruid lachte luid en hartelijk, maar natuurlijk niet jij kleine gekkerd
Ik bedoel dat zo niet zo letterlijk dat is toch alleen maar een spreekwoord
Ik wil gewoon alleen maar zeggen dat je nog een klein beetje moet rusten
't Is toch al bijna middag he ventje en dan mag je wel al een beetje eten
Al weet ik niet of je na die ferme hersenschudding al echt eten zal lusten
Komen mijn vake en mijn en moeke hier ook eten vroeg Joostje meteen
De vrouw keek even bedenkelijk en streelde dan zachtjes over zijn haar
Deze keer niet ventje zei ze, voor deze ene keer ben je eens gans alléén
Maar als je me nu eens braaf vertelt hoe je lieve vader en moeder heet
Dan neem ik direct maatregelen om hen zo rap mogelijk te verwittigen
Maar het allerbelangrijkste is dat ik hun namen en uw adres precies weet
Vake zijn naam zei Joostje dan traag, dat is gewoon August Bomelaere
En mijn moeke haar naam is Lisa, maar het is wel een heel lief moeke
Dat begrijp ik graag mijn jongen, voor jouw zijn zij natuurlijk echt de ware
Ik heb hier dus uit begrepen dat Jullie van de mooie streek Stillegem zijn
E maar natuurlijk zei Joostje, vaneigens! Allee dat is toch heel normaal
Zeker ventje lachte de vrouw hartelijk, en je vindt het daar zeker heel fijn
Zeker, zei Joostje, ik ben al heel dikwijls in Jerooms kamp gaan spelen
We gaan wij daar graag af en toe eens op bezoek, vake en moeke en ik
't Is daar vree plezierig hoor, de kinderen zijn daar dan ook met velen
En ze bezoeken ons dan ook soms, en er komen meestal kinderen mee
Ik ken ze daar allemaal, en ja zij kennen mij dan natuurlijk ook allemaal
En dan eten wij soms koek en drinken we samen koffie of soms ook thee
Mama Kruid glimlachte Je bent me een babbelaartje hé, zei ze toen teder
Hé zeg zei Joostje, dat is raar mijn moeke zegt dat ook dikwijls tegen mij
De vrouw zei dan, we brengen wij u zo vlug mogelijk bij uw ouders weder
Jaaach juichte Joostje luid en heel uitgelaten en omhelsde blij de vrouw
Mama Kruid verwachte dat niet en was erdoor ontroerd en verrast tegelijk
En! Zei ze dan lachend, je ouders houden zeker, heel heel veel van jouw
Andy, de leider stak de deur open en vroeg, awel hoe is het nu met hem
Heel goed zei ze, ik had eigenlijk niet verwacht dat het zo rap zou gaan
't Is zelfs al nodig dat ik dat overmoedig kleine kereltje een beetje afrem
Zoveel te beter zei Andy, en ken je nu misschien al het baasje zijn naam
Ja zei ze, en ook van zijn vader en zijn moeder en hun adres nog daarbij
Allee dan, het kan niet betere zijn zei Andy dan hebben we alles tesaam
Wat een geluk zei de vrouw, hij is van niet ver van het kamp van Jeroom
Wat een gelukkig toeval he zeg Andy we kennen dat goed he Stillegem
Gelukkig maar zei Andy, dat valt toch nog mee, het is haast een droom
Maar bij de politie hier valt het wel tegen, 'k ben daar al vier keer geweest
Er is daar geen levende ziel te bespeuren alles is er potdicht afgesloten
Die kerels zijn naar mijn mening ergens naar een groot en heel lang feest
Dat kereltje moet nu wel naar huis, maar dat kan alléén met onze wagen
Hij moet eerst nog goed bekomen en aansterken om goed te herstellen
Te voet naar huis gaan kan in zijn toestand niet hij zou dat niet verdragen
Maar er is echter nog wat! Voor Stillegem moeten we hier over de brug
Ze is helaas voor een tijdje afgesloten, er zijn een paar balken gebroken
Dus gaat de vroege terugtocht voorlopig niet door we kunnen niet terug
't Zal volgens de werklieden daar zeggen, maar een paar dagen duren
Zo erg is dat nu niet, intussen kan dat kereltje weer op krachten komen
En verzorg hem goed hoor Mama Kruid, voor we hem naar huis sturen
Allee goed zei de vrouw, stuur Fridda en Mandie alvast maar naar hier
Ze kunnen hem samen wat beetje opbeuren en hem gezelschap houden
Doe ik Mama Kruid zei Andy, dat zullen ze zeker doen met veel plezier
Joostje trok echter een beteuterd gezicht en vroeg, mag ik niet naar huis
Tochwel ventje zei Mama Kruid medelijdend, van als de brug hersteld is
Maar over een kapotte brug rijden kan niet he, dat is helemaal niet pluis
Kom ventje zei ze minzaam, we gaan een beetje eten, ik help je uit je bed
Kijk nu eens zie zei ze, de twee kinderen die u gevonden hebben zijn daar
Allee Fridda en Mandie aan tafel, 'k heb jullie stoel ook al gereed gezet
Hoe heet je vroeg Fridda meteen, en vervolgde heb je nog ergens pijn
Neeje, zei Joostje heel verlegen, ik hete 'k ik gewoon Joostje Bomelaere
Een mooie naam zei Fridda, wil je misschien een vriendje van ons zijn
Joostje knikte nu heftig en blij van ja, natuurlijk! Ik wil dat zelfs heel graag
Ik ben Fridda zei het meisje lachend, en dat is mijn grote broer Mandie
Allee kinderen zei de vrouw zorg nu maar eerst en vooral voor uw maag
Na een paar dagen goed rusten was August bijna weer helemaal genezen
Hij stond buiten op het schip, dromerig over het rimpelende water te staren
Met flarden keerde zijn geheugen terug en de pijn stond op zijn wezen
Hei August! Riep ineens een schipper naar hem tijdens het voorbij varen
Wat doedde gij hier jongen, wil nu misschien ook nog schipper worden
Die man moet mij kennen dacht August, ik zie het gelijk aan zijn gebaren
En hij riep "August", zou dat misschien mogelijk mijn naam kunnen zijn
In zijn gedachten zag hij dan plotseling het beeld van Joostje in een waas
En hij hoorde weer die steeds huilende vrouwenstem, het deed hem pijn
Toen hij later in een gesprek onverwacht de naam Stillegem hoorde vallen
Schrok hij op en zag in een dikke witte nevel een vrouw op hem toe rennen
En heel ver weg diep in zijn gedachten, hoorde hij een geweerschot knallen
En een tengere kinderstem zei tot hem, vake lieve vake, maar heel vaag
Hierdoor gekweld, riep hij de schipper en zijn vrouw en zei, ik moet gaan
Jullie hebben buitengewoon goed voor mij gezorgd en ik was hier graag
Ik denk echter dat ik mijn geheugen ergens in Stillegem moet gaan zoeken
Dat woord laat mij niet meer los, het heeft alleszins iets met mij te maken
Ik denk dat, als ik ginder kom mijn verstand wel vooruitgang zal boeken
Ik wist dat je ging vertrekken jong zei de man, en ik begrijp jouw onrust
Doch denk er aan, we liggen hier zeker nog voor drie weken voor anker
Vind je daar niets, dool dan niet rond maar keer weer terug voor uw rust
We zullen u een rugzak meegeven dan heb je eten voor een paar dagen
En ook een nog beetje geld, en! Beste onbekende vriend vergeet ons niet
We hopen vurig dat je in Stillegem een antwoord vindt op al uw vragen
August dankte het schippersgezin met tranen van dankbaarheid in de ogen
Jullie vergeten! Zei hij, lieve mensen toch dat zal voor mij onmogelijk zijn
Nee Nooit! Ik denk dat nog eerder al het water uit deze vaart zou opdrogen
Het schippersgezin was diep geroerd door zijn welgemeende woorden
Het is geen afscheid voor goed zei August, ik zoek jullie alleszins weer op
Hij groette hen, en dat was het laatste wat ze dan nog van hem hoorden
En toen was August vertrokken, richting Stillegem het onzekere tegemoet
Nu moet ik voor mijn verleden naar Stillegem, dacht hij steeds bij zichzelf
Al zal dat een heel tijdje duren 't is een heel eind zeiden ze, zo ver te voet
Geen nood ik zoek wel ergens bij de een of ander overnachting onderweg
Misschien bij een goedgeluimde boer, allicht mach dat wel in de schuur
Als het maar binnen is met zacht warm stro waar ik me in te rusten leg
August deed het nogal rustig en kalm aan om zijn gestel nog wat te sparen
Ik moet opletten en vooral van in het begin niet te geweldig zijn dacht hij
Eigenlijk had ik beter nog wat gewacht om eerst nog wat kracht vergaren
Maar ik hield het niet uit, dat schimmige kindergezicht gunt me geen rust
En dan die luid huilende vrouwenstem, en haar nevelige gedaante ook niet
Het is raar het leek in mijn verloren geheugen of ze me ooit had gekust
De vrienden Nolle en Pere en Monten met de Champetter, en ook Kluis
Zaten te samen de zaken te bespreken over en van August zijn boerderij
Heel zachtjes pratend geschaard rond een kachel met roodgloeiende buis
De deur ging ineens open en een goed bekende schipper kwam binnen
Hei de mannen! Riep hij welgezind, dat treft, ik ben juist op zoek naar jullie
En 'k zal dan ook maar meteen maar met een prangende vraag beginnen
't Is voor mijn vrouw he, hoe is 't met Meemieke en haar hondjes verlopen
Formidabel jong, zei de Champetter, dat mensje is er mee in de wolken
Ha prima! Zei de man blij, en zou ze me dat zwartstaartje willen verkopen
O Nee jong zei de Champetter, nee verkopen dat wil Meemieke zeker niet
Ach wat jammer zei de schipper, mijn vrouw had er nochtans op gehoopt
Maar allee kom ik begrijp dat, als dat vrouwtje die hondjes zo graag ziet
O nee nee dat is het niet hoor lachte de Champetter, want ze heeft er vier
Verkopen wil ze niet, maar ze wil u wel goedgunstig dat hondje schenken
En geloof me maar he schipper, Meemieke doet dat met heel veel plezier
Ach zo zit dat lachte de schipper content, dat neem ik dan heel graag aan
Ik ben Meemieke daar heel erg dankbaar voor, ik ga er dan straks naartoe
Begrijp je, dat brengt een beetje verstrooing in mijn vrouw haar bestaan
Ze vroeg er direct om, we zijn gisteravond hier in Stillegem aangemeerd
O ik vergat het bijna, ik zag ginder een gebuur van u, August Bomelaere
Een schok voer door hen, de vrienden waren als één man rechtgeveerd
Wat? Riepen ze geschrokken, weet je wel goed man wat je daar vertelt
Hoe? Vroeg de schipper stomverbaasd, heb ik soms iets verkeerd gezegd?
Wat scheelt er mannen? Ge zijt gulder precies gelijk helemaal ontsteld
Je zou nog voor veel minder zei de Champetter, die man is helaas dood
Dood? Riep de schipper, dat is een groot misverstand ik heb hem gezien
Zeg ben je daar wel heel zeker van, vroeg Monten en werd helemaal rood
En of ik zeker ben! Zo zeker als dat ik hier voor u sta Monten, zei de man
Sjonge zei Nolle, zou er voor hun gezin dan toch nog een beetje hoop zijn
August leeft! Zei de schipper, ik ken hem en ben daar absoluut zeker van
Zouden we Lisa daarvan onmiddellijk op de hoogte brengen vroeg Kluis
Ik weet eigenlijk niet of dat verstandig is zei Pere, is dat wel heel zeker?
Lisa is zo depressief, zei Kluis, een beetje hoop zou wat zon zijn in huis
Goed zei de Champetter, we kunnen voorzichtig zeggen van misschien
Maar dat het ook evengoed een erg groot misverstand zou kunnen zijn
Want dat de schipper hem van ver zag en hem niet duidelijk heeft gezien
Nee nee zei de schipper, ik zag hem zelfs juist wel heel duidelijk en klaar
En ook van dichtbij, ik heb er zelfs naar geroepen en hij keek direct op
Hij schrok zelfs dat hij mij daar zo opeens zag, want hij keek nogal raar
Goed goed, zei de Champetter, maar toch moeten we wat voorzichtig zijn
En toen vertelden ze aan de schipper het drama dat zich had afgespeeld
Champetter! Zei de Schipper, geef die vrouw hoop en verzacht haar pijn
Ik heb August Bomelaere gezien, ik ga dat niet af nog voor mijne kop niet
En van hun Joostje zei Nolle, gaat ook een gerucht dat hij nog zou leven
Ligt er dan eigenlijk toch nog enige hoop voor die mensen in het verschiet
Lisa zat met de ellebogen op de tafel stil en triestig voor zich uit te staren
Toen de vrienden vol van opwinding pratend het erf opgestapt kwamen
Ha ge zijt daar zei ze blij dat ze hen zag, ik dacht het dat jullie het waren
Lisa, zei de Champetter ernstig, we komen u iets heel speciaal zeggen
Maar zekerheid hebben wij nog niet hoor, het is nog maar een gerucht
Maar Lisa hield het niet uit tot hij het haar allemaal mooi uit ging leggen
Ze hebben het lichaam van August zeker gevonden, riep ze verschrikt
Toe vertel op Champetter mij hart krimpt ineen, hebben ze hem gevonden
Was het ver van hier, allee toe haast u Champetter ik ben haast verstikt
Nee nee meiske zei de Champetter, wees kalm wacht nu toch eens even
Allee allee Champetter riep Lisa angstig, vooruit vertel het mij dan toch
Zie je nu echt niet dat ik van de hevige schrik op mijn benen sta te beven
Wel allee kijk Lisa, naar 't schijnt heeft er iemand August ergens gezien
Hij zou er gezien zijn op een boot, hij stond daar over het water te kijken
Maar dat het waar is, ik zeg je meiske, dat is maar één kans op de tien
Mijn August stammelde Lisa, en wankelde ontzet en ontdaan achteruit
Mijne August leeft nog hijgde ze, mijn August leeft nog, hij moet nog leven
Wie heeft hem gezien en waar ergens toe vlug zeg het mij, riep ze luid
Ze begon te roepen, wie? Champetter toe zeg het mij ik moet het weten
Ach help me toch, zeg me, wie? Zeg het mij als 't u belieft toe zeg het mij
Champetter Help mij als 't u belieft, ik kan haast niet meer drinken of eten
Ik ga er helemaal aan kapot, ik ben einde raad 't is 't leven niet meer waard
Als ik ook toch maar iets had om mij aan vast te klampen, een beetje hoop
Toe zeg het mij laat mij niet wachten, waar hebt gij die inlichtingen vergaard
Awel, zei de Champetter ontdaan, 't was van dienen schipper daar buiten
Hij durfde echter niet mee naar binnenkomen omdat hij u niet wou verstoren
Lisa liep vliegensvlug naar het venster en keek onderzoekend naar buiten
't Is Henrie! Riep ze uit, toen stormde ze naar buiten en greep hem vast
Ze schudde hem hevig door elkaar en riep, zeg op zeg op Henrie zeg op
Zeg het mij Henrie, heb je hem gezien? Toe Je bent mijn enige houvast
Huilend van uitputting zeeg ze toen op haar knieën voor zijn voeten neer
Help mij als 't u belieft en hief haar betraand gezicht smekend naar hem op
Heb je hem daar echt ergens gezien Henrie vroeg ze hem smekend weer
Henrie kon het niet langer meer aanzien en zei, ja Lisa ik heb hem gezien
Uwe August leeft nog zeg ik meiske, en ik twijfel daar geen moment aan
En dan nog wel van zeer dichtbij, misschien van op zo een meter of tien
Lisa zat daar gans ineengezakt, luid te huilen dat haar lichaam schokte
Hij leeft hij leeft, August leeft nog herhaalde ze telkens, mijne August leeft
De omstaanders bogen nu het hoofd in onmacht en ook hun adem stokte
Kom Lisa sta recht troostte Kluis, 't is hier te koud sta recht mijn lieve kind
Ge zijt gij der nog niet gans door, en straks doet ge hier buiten nog wat op
In uw toestand moogt ge nu geen ziekte opdoen in die ijzig koude wind
Hij ondersteunde haar en zei, kom kindje we gaan nu vlug naar binnen
Ik zal je wat geven om te kalmeren en om uw emotie te helpen verwerken
En we gaan dan direct een plan maken om de opsporingen te beginnen
Och ja, huilde ze, ja als 't u belieft mensen ga hem toch voor mij zoeken
De arme jongen! Hij weet van niets anders dan dat ik en Joostje dood zijn
Zoek hem ach help mij, doe hem dan zo vlug mogelijk alles uit de doeken
Wat moet August toch vreselijk lijden, ach mensen, mijn arme lieve man
En wist ik nu toch ook maar waar die zigeuners met mijn Joostje heen zijn
Ik hoop maar dat August het aankan en al die grote misere dragen kan
Lisa, zei de Champetter, ook dat gerucht over Joostje is geen zekerheid
En die mensen kunnen al ergens aan de andere kant van het land zitten
Dat kan zei Lisa, maar er is een kans, misschien is het toch de waarheid
Ik hoop het zei de Champetter, waarlijk van uit het diepste van mijn hart
Maar wat Lisa! Als later nu eens moest blijken dat het een vergissing was
Dan valt het na al die grote verwachtingen en die valse hoop nog zo hard
Hoop het Lisa, maar neem het voorlopig niet voor de vaste waarheid aan
Wordt uw hoop later na verder onderzoek toch nog helemaal bewaarheid
Zoveel te beter voor jullie allen, en ik hoop zelfs stellig dat het zo zal gaan
Niemand had gemerkt dat drie zigeuners schoorvoetend het erf betraden
Het was Jeroom uit het zigeunerkamp met nog een man en een vrouw
Ietwat weifelend stonden ze zich samen buiten tegen elkaar te beraden
Wie gaat het hun nu eigenlijk vertellen? Mijn man moet het maar doen
Dat is mannenwerk, trachtte de vrouw het vlug van haar af te schuiven
Die voelde zich sterk, o dat is geen probleem voor mij zei de man koen
Hé zei de Champetter opeens, kijk daar eens we krijgen precies bezoek
Hij ging vlug naar buiten en riep reeds van ver, wat nieuws jongen Jeroom
We hebben erg goed nieuws Champetter zei Jeroom, houd u maar kloek
Hij wende zich om tot de man achter hem en zei, allee vertel het maar
Lisa kwam vliegensvlug meeluisteren met een angstige blik en in tranen
De man keek haar aan, uitte geen woord en krabde verward in zijn haar
Hij stapte meteen weer achteruit en duwde zijn vrouw dan rap naar voren
Ik kan niet tegen die tranen zei hij, toe vrouw zeg jij het toch maar allee
Toe mensen draal niet langer smeekte Lisa, zeg op laat het mij toch horen
Is het hier vroeg de vrouw nu ook verward, dat Joostje Bomelaere woont
Ja ja riep Lisa, ja ja toe mevrouw zeg het toch, is er soms slecht nieuws
Of leeft die kleine schat van mij nog en wordt mijn hoop toch nog beloond
Uw zoontje leeft nog hoor! Zei de vrouw, en hij is bovendien kerngezond
Lisa sloot de ogen en liet het goede nieuws even diep in zich doordringen
Toen begon ze van aandoening te beven en viel bijna flauw op de grond
Kluis kon het nog op het nippertje voorkomen en ondersteunde haar vlug
Toe Lisa wees sterk meisje zei hij, alles komt uiteindelijk toch nog goed
Lisa opende haar ogen, ademde een paar diep en herstelde dan terug
Toen viel ze wenend tegen de vrouw en sloot haar armen om haar heen
Dank u wel mevrouw zei ze, dank u echt van uit het diepste van mijn hart
Vergeef me mijn verdriet maar ik voel mij zonder hem zo vreselijk alléén
De vrouw omarmde Lisa medelijdend en huilde toen ongedwongen mee
Als de brug hersteld is zei de vrouw, brengen ze Joostje direct naar huis
Wij zijn u echter reeds op voorhand komen verwittigen wij met ons twee
Te voet mocht dat jongetje natuurlijk niet mee, 't is te ver voor zo 'n kind
En bovendien is het veel te koud en hij is juist nog maar zo ziek geweest
Maar straks met de woonwagen is hij beschermd tegen die koude wind
Lisa huilde maar voort door de spanning en knikte steeds weer dankbaar
Allee kom toch binnen zei ze tenslotte, en vraagt hij naar mij en zijn vake
Hij vertelt alle dagen over jullie zei de vrouw, en dan nog met veel gebaar
En volgens hem zijn jullie het beste vake en moeke van de wereld hoor
Lisa stopte met wenen en lachte dolgelukkig door haar grote tranen heen
En al de aanwezigen lachten nu ook opgelucht en heel blij mee in 't koor
Eindelijk konden ze weer eens lachen, eindelijk na al dat droevige leed
Ze waren zo blij dat ze na al dat opgekropt verdriet weer eens kon lachen
Die glimlach om haar mond je kan niet denken hoe goed dat hen deed
Nu barste Lisa meteen los en bestookte de vrouw met wel duizend vragen
Eindelijk kon ze weer vrij en ongedwongen haar hart eens goed luchten
Ze had haar diep snijdende smart toch al zolang ingehouden en verdragen
Mevrouw, zei de zigeuner, we kunnen vandaag niet naar het kamp terug
Het is al te laat, en ook veel te ver, we halen het alleszins vandaag niet
't Is straks te donker en te gevaarlijk we moeten over die gebroken brug
Staat ge ons toe dat we vanacht eens op uw zachte hooizolder logeren?
We zullen ons heel rustig houden je zal echt geen last van ons hebben
Ik zou het u echt niet vragen indien wij vandaag nog konden terugkeren
Maar nee lieve mensen riep Lisa uit, Jullie slapen hier vanacht in mijn huis
O nee, zei de vrouw, als 't u belieft laat ons ginder op die zolder slapen
In zo een grote stenen woning voelen wij zigeuners ons niet zo goed thuis
Wij zijn nu eenmaal trekkers he, en voelen ons alléén thuis in onze wagen
Of zoals nu, per uitzondering eens in het zachte stro of fris heerlijk hooi
't Is daar heerlijk warm en het ruikt zo goed, meer willen we u niet vragen
Allee natuurlijk dan, zei Lisa, maar gaan jullie daar wel kunnen slapen?
Och mevrouw zei de zigeuner, als marmotten, want hooi is toch zo heerlijk
Na een kwartiertje liggen we allebei in dat heerlijke hooi al zalig te gapen
Gelukkig werd daar nu weer vrolijk en hartelijk om gelachen door iedereen
En de zigeuner en zijn vrouw trokken dan maar gezwind de hooizolder op
De goedhartige Flora de sliep die nacht bij Lisa, en de rest ging toen heen
Als ze dat wilden hadden ze ook gerust bij ons kunnen slapen, zei Jeroom
Maar ze weigerden dat, als ze hoorden dat hier een grote hooizolder was
En het is waar hoor, ik weet dat, een keer in het hooi slapen is een droom
Zeg! Waar ligt die boot ongeveer, is dat ver van hier vroeg de Champetter
't Is nogal een eindje, juist voorbij de grote sluis zei Henrie de schipper
Ge weet wel he, daar vlak voor de drukkerij van Smallekens en de Letter
Zo ver van hier zei de Champetter diep nadenkend dat verwondert mij
Maar goed! Morgenvroeg al fiets ik er naartoe, ik moet den August vinden
Dat is geen avance jong Champetter zei Henrie, het lossen was al voorbij
Toen ik passeerde lag het schip hoog op het water, dus was het al leeg
Ik ken geen enkele schipper die dan zomaar nutteloze uren blijft liggen
Tenware dat die schipper misschien rijk was of zijn geld voor niets kreeg
Ze zijn weg jong, August weet waarschijnlijk niet meer waarin of waaruit
Dus denk ik dat hij dan zomaar zijn toevlucht op die boot heeft genomen
Die man moet wel totaal op zijn van misere en zo onnozel als een spruit
Ja zo zou ik me waarschijnlijk ook voelen, moest ik in zijn plaats zou zijn
Stel je voor mensen, je zoon en je vrouw verliezen in amper tien minuten
Wat een verschrikkelijke ellende moet die man hebben, en wat een pijn
Het was inmiddels al donker geworden en August was nog op de baan
Ik moet proberen zo vlug mogelijk ergens overnachting zoeken dacht hij
Ik moet wat kunnen rusten ik kan toch niet de ganse nacht zo doorgaan
De groep zigeuners van het kamp waar Joostje nu voorlopig te gast was
Hadden als gewoonlijk een soort kampvuur aangelegd en zaten er rond
August zag het schijnsel reeds van ver en versnelde een beetje zijn pas
Hij had reeds een heel lange weg afgelegd en voelde zich nu goed moe
Ach, misschien hebben ze voor mij wel een kantje of een hoekje dacht hij
Hij liep vastbesloten het kamp binnen en stapte kordaat op die mensen toe
Goedenavond beste mensen zei hij, mag ik misschien even bij het vuur
Zeker vreemdeling zeiden ze, kom er maar gerust bij en warm u een beetje
'k Ben al zolang onderweg zei August, en echt ik werd moe op den duur
Mag ik jullie vragen of het mogelijk is om jullie leider te kunnen spreken
Dat ben ik zei de man naast hem, ge moet dus niet verder meer zoeken
Wat wilt ge? Begin met uw vragen dus maar meteen van wal te steken
't Is eigenlijk heel simpel zei August, ik zoek gewoon slaping voor de nacht
Voel je echter absoluut niet verplicht hoor, het is alleen maar een vraag
Hé! Zei de man verwonderd, die vraag had ik nu echt niet van u verwacht
Aan plaats is geen probleem we hebben er genoeg hoor dat is het niet
Maar vertrouw jij als vreemdeling, ons als zigeuners, daarvoor wel genoeg
Dat is ongewoon 't Is daarom dat ik van uw onverwachte vraag verschiet
Voor mij geeft dat niet zei August, zijn alle mensen gelijk, donker of bleek
Jullie zouden mij als vreemdeling toch ook evenzeer kunnen wantrouwen
Allee goed dan zei de man verrast, hoelang blijf je, een dag of een week
Nee nee slechts één nachtje, zei August, en schudde blij de man zijn hand
Dank u wel meneer zei August en hoeveel ben ik jullie daarvoor schuldig
Niets! Zei de man vriendelijk, met mensen zoals u heb ik direct een band
't Is wel de eerste keer dat ik iemand als u ontmoet in gans mijn leven
Wees hier welkom, het is me een eer u onder ons nederig dak te hebben
En straks zal ik u persoonlijk een rustige en warme slaapplaats geven
Warm u inmiddels eerst nog maar een beetje en neem gerust uw gemak
Van waar August zat, kon hij zo in de dichtstbijzijnde woonwagen kijken
Het viel hem ineens zo op dat het venster tegen het duister heel fel afstak
Omdat hij van uit het donker van buiten recht in het verlichte venster keek
Zag hij daar nu drie kopjes van jonge kinderen achter het raampje prijken
Het toneeltje daar binnen boeide hem zo dat zijn blik er niet van afweek
Twee ervan zaten druk pratend en lachend met hun gezicht naar hem toe
Het derde knaapje echter was stiller en zat met zij rug naar hem gedraaid
En dat kopje viel hem op en liet hem niet meer los al was hij nog zo moe
Waar gaat de reis naartoe vreemdeling? Vroeg de leider dan aan August
Naar Stillegem antwoordde August, maar dat zal iets voor morgen zijn
Want vanavond wil ik eens lekker doorslapen dat ik goed ben uitgerust
Maar onder het praten bleef hij steeds maar geboeid naar dat kopje staren
Hij pijnigde zijn hersenen, allee mens waar heb ik dat kopje nog gezien
Dat is toevallig zei de man toen, er gebeurde iets toen we hier pas waren
Mijn kinderen vonden een gekwetst jongetje die ook van Stillegem was
Het was getroffen en licht gekwetst door twee hagels uit een jachtgeweer
Het was bewusteloos en lag ginder beneden langs de vaart in het gras
En? Vroeg August nieuwsgierig, hoe is het verder met dat kind verlopen
Het was gelukkig maar juist onder het vel, maar het gaf wel veel bloed
En 't was over gans zijn gezichtje gevloeid en opengevreven en gedropen
Eerst dachten we dat hij dood was, maar het viel gelukkig nog goed uit
We brachten dat kleine ventje dan ook zo vlug als we konden naar boven
En droegen hem heel voorzichtig en zo snel mogelijk naar Mama Kruid
Die heeft hem daarna met veel tederheid en liefde verzorgd en genezen
We wilden hier aangifte doen bij de Politie, maar dat viel geweldig tegen
Misschien moesten die weg omdat er ergens moeilijkheden zijn gerezen
Maar wij hebben tot nu toe in elk geval nog geen enkel politieman gezien
En ja he, daardoor is dat kereltje nog steeds bij ons, maar gezond en wel
Voor nog een dag of twee drie zeker, of zelfs nog meer dagen misschien
Van als de brug hersteld is voeren we hem met de woonwagen naar huis
Om hem te voeren met de velo is het met die snijwind alleszins te koud
En ook te ver natuurlijk voor zo 'n pas hersteld kind is dat zeker niet pluis
We hebben reeds mensen uitgestuurd om de ouders op te gaan zoeken
Die mensen zullen nu waarschijnlijk in de hoogste staat van paniek zijn
En dat manneke vraagt alle dagen weer naar zijn vake en zijn moeken
August had de hele tijd met aandacht en belangstelling zitten luisteren
Maar zat ondertussen zonder ophouden naar dat kinderkopje te kijken
Allee! Waar heb ik dat hoofdje nog gezien zat hij in zichzelf te fluisteren
Awel ja kijk! Zei de man, daar zit dat kereltje zie, daar vlak voor dat raam
Ja daar bij die twee andere kinderen ge zat er precies juist naar te kijken
Awel dat is nu dat jongetje van Stillegem, Joostje Bomelaere is zij naam
Plotseling sprong August als door een slang gebeten bliksemsnel recht
Zijn adem stokte in zij keel, hij werd helemaal wit en wankelde achteruit
In één klap herinnerde hij zich alles weer, het hele gebeuren, klaar en echt
Joostje! Schreeuwde hij luid, Joostje! Mijn jongen, Joostje! Mijn lieve kind
De deur van de woonwagen vloog ogenblikkelijk met een klap wijd open
Joostje schreeuwde August weer, naar het jongetje daar die hij zo bemint
Joostje vloog in twee vliegensvlugge sprongen het woonwagentrapje af
Vake! Riep het ventje, vake! Ben je daar? Eindelijk! Vake, mijn lieve vake
En hij rende met opengespreide armen recht naar August toe in volle draf
Het kind sprong in volle vaart tegen August op recht in zijn open armen
Die hem liefdevol opving en teder tegen zich aandrukte, o mijn jongen
O Joostje fluisterde hij, dat ik je toch weer in mijn liefde kan verwarmen
Ze hielden elkaar huilend van ontroering en intense vreugde omklemt
Ik wist het wel zei Joostje, ik wist het heel zeker dat je mij kwam halen
O ja mijn kind zei August, alleen werd ik een tijd door ziekte afgeremd
Maar nu zijn we weer samen, 't is voorbij, we kunnen opnieuw beginnen
Ik weet nog niet hoe mijn jongen, en voor het ogenblik ook nog niet waar
Daar gaan wij ons nu met ons twee eens samen moeten over bezinnen
Maar vake zei Joostje, dat is toch heel simpel he, we gaan wij naar huis
August zijn hart kromp van pijn ineen, kind je moeder is dood dacht hij
En hij voelde zich ineens zo verslagen, zo klein en nietig als een muis
Doch die nacht sliepen August en zijn Joostje in dezelfde woonwagen
Toen beiden des anderendaags reeds vroeg in de morgen ontwaakten
Werden ze dan natuurlijk door Mama Kruid bestookt met honderd vragen
En zo kwam er eindelijk na veel uitleg voor allen klaarheid in deze zaak
Maar dat Lisa dood was zei August pas toen Joostje eventjes weg was
Mama Kruid schrok erg, het was alsof ze een klap kreeg op haar kaak
O neen mens toch klaagde ze, arm schaapke mijn lieve kind, mijn kind
Ze zat daar gans ontdaan met haar beide handen op haar hart gedrukt
En hij was nu zo content nu jij hier bent, hij was toch zo blij en welgezind
Op hetzelfde moment reed een woonwagen langzaam het kampterrein op
De menner zocht een plaatsje om wat uit te rustenen even te verblijven
Hou hou rustig, riep hij tegen zijn paard, we houden hier even een stop
Hij spande zijn paart direct uit en wreef het dan liefdevol over zijn flank
Hij glimlachte, een goed en braaf en getrouw beest, riep hij tegen August
Dat hij van zijn trouwe viervoeter hield, hoorde August aan zijn stemklank
Mama Kruid kwam nader, vanwaar kom je vroeg ze nieuwsgierig aan hem
We zijn op doorreis zei de man, en hebben ginder ook maar even gerust
Je kent dat allicht ook wel, we komen van de kampterrein van Stillegem
Hoe? Van Stillegem vroeg Mama Kruid, konden Jullie dan over de brug?
De man lachte vrolijk, wel ja kijk we hebben eigenlijk puur geluk gehad
Want juist sedert vanmorgen vroeg, mag en kan dat gelukkig weer terug
Maar zeg mensen, hebben Jullie het grote drama van ginder al gehoord?
Van die sukkelaar van een man die zijn zoontje per ongeluk doodschoot?
Het is wel erg he, de ganse streek ginder is er door geschokt en verstoord
De man is daarna half gek en in paniek in de vaart gesukkeld en is dood
Wreed he, in zijn misere is hij als een waanzinnige in het water gelopen
Waarschijnlijk uit pure wanhoop dat hij per ongeluk op zijn zoontje schoot
Nu zit die arme sukkelaar van vrouw daar alléén en ganse dagen te wenen
Ja hoe zoude zelf zijn waar zo een ramp, en niemand die haar kan troosten
Dat moet een vreselijke slag geweest zijn, man en kind in een klap henen
August had stil en bleek zitten luisteren met zijn tanden stevig op elkaar
Nu werd hij helemaal wit en beefde en trilde hevig over gans zijn lichaam
Wat! Leeft die vrouw nog? Vroeg hij schor, leeft ze nog, is dat echt waar?
Natuurlijk leeft ze nog zei de man, maar ze is wel heel erg ziek geweest
Lisa, fluisterde August met trillende stem, Lisa, ik dacht dat je dood was
O mensen mijn Lisa zei August, mijn hoofd, het stormt zo in mijn geest
Hij wankelde en leunde tegen het wagentrapje en hield zich daaraan vast
Hij hijgde als een paard en snakte naar adem, Lisa mijn Lisa zei hij schor
Mama Kruid zag het gebeuren en greep een kruidenflesje van haar kast
En hield het met een vlugge handbeweging onder de neus van August
Hij schudde zijn hoofd en sloot dan even de ogen door de scherpe reuk
Zijn lichaam trilde nog even fel, maar kwam toen heel langzaam tot rust
De leider was ondertussen toegesprongen en hield August stevig recht
Toe hou moed jongen zei hij, kom kalmeer nu wat en ga een beetje zitten
Denk maar eens goed na jongen, alles komt eindelijk goed zei hij oprecht
Lisa, fluisterde August zacht, mijn lieve Lisa, mijn lieve lieve Lisa, je leeft
De nieuwkomer week geschokt achteruit en had versteld staan toekijken
Heb ik iets miszegd meneer? Vroeg hij geschrokken maar toch beleeft
Kom jij eens even hier, want 't is een heel verhaal, wenkte Mama Kruid
Laat August nu maar eventjes alléén, die jongen moet kunnen bekomen
Kom nu ik leg je die hele trieste historie van naaldje tot draadje netjes uit
Joostje kwam nu ook juist aangelopen en riep, vake gaan we dan voort
August schrok op en zei dan diep ontroerd, ja mijn jongen! Naar moeke
Later riep Mama Kruid hen en zei, ik heb zojuist al uw plannen gehoord
De brug is weer open dus als je wilt kunnen we direct met de wagen gaan
't Is veel te koud en ook te ver en Joostje moet nog op krachten komen
We kennen goed genoeg de weg we hebben die ook al zo dikwijls gedaan
Ach duizendmaal dank lieve mevrouw zei August, ik voel me toch zo blij
Maar zeg nu ook eens eerlijk, je bent van mijn jongen gaan houden hé
Ja! Zei ze oprecht, ik kan echt niet anders en Joostje houd ook van mij
Dat heb ik al gemerkt zei August, hij houdt niet op met over u te praten
't Is al van Mama Kruid dit en Mama Kruid dat, en hij houd maar niet op
Mama Kruid lachte verblijd en nam haar zakdoek om een traantje te laten
Lieve man zei ze, je beseft niet in het minst hoe ik dat kereltje zal missen
Ik zal me dikwijls afvragen, wat zou dat lieve ventje nu aan het doen zijn
Maar ja ik zal er in de toekomst helaas alléén maar kunnen naar gissen
Mama Kruid zei August gepakt, je moet me nu iets heel plechtig beloven
Je hebt als een echte moeder alles voor mijn kleine jongen hier gedaan
Wat ik ga zeggen het komt uit het diepst van mijn hart je mag me geloven
Dat telkens je op tournee zijt en dat je ergens om of rond Stillegem bent
Je ons onverwijld zult komen bezoeken. Je zal toch zo zeer welkom zijn
We verwachten u, voortaan sta je bij ons als lieve en dichte familie bekent
En als je komt zullen we u graag ontvangen en als Oma Kruid aanspreken
En je zal werkelijk onze eigen lieve Oma zijn, één van ons zijn in ons huis
En nooit of nimmer Oma kruid, zullen we die mooie familieband verbreken
Hij sloot de vrouw ontroerd in zijn armen en kuste haar toen op de wang
Mama Kruid was overmand en huilde tranen met tuiten net als een kind
Ach beste jongen ze zei, ik heb me niet meer zo gelukkig gevoeld in lang
Dat ik dat kereltje mag blijven bezoeken, betekent toch zoveel voor mij
Ik zie er werkelijk zo naar uit om ook eindelijk eens je lieve vrouw te zien
Dank u, zei August, dank u Oma kruid, je maakt me daarmee echt zo blij
Ik ga Andy nu vragen, zei ze wenend, om de paarden vlug in te spannen
Hij zal wel meerijden hij waakt zo 'n beetje over mij en laat mij nooit alléén
En straks jongen, zei Mama Kruid, kun je al je misere uit uw leven bannen
Maar August zei, ik ben zo vreselijk bang dat zijn verhaal niet waar zou zijn
Want ik veronderstel dat er ginder nu waarschijnlijk van alles wordt verteld
En ge kent dat wel, elk verhaal verandert soms bij elk glaasje bier of wijn
Maar die Andy, vroeg August ineens, heb ik die hier soms ook al gezien
En of je hem al gezien hebt? Da zou ik nogal geloven lachte Mama Kruid
Niet één keer of ook geen vijf keer maar zeker wel al een keer of vijftien
O ja? Vroeg August, zou ik misschien toch weeral beginnen te vergeten?
Maar Mama Kruid lachte luid en zei, welnee Jong, Andy dat is onze leider
Ach zo, lachte August opgelucht, zijn naam heb ik eigenlijk nooit geweten
Andy kwam inmiddels al met twee forse vurige de paarden aangelopen
Joostje zei hij opgewekt en lachend, 't is eindelijk tijd om naar huis te gaan
Maar diep in het hart van August kwam onwillekeurig grote onrust geslopen
De kleine daarentegen gierde het luid uit met zijn armen hoog in de lucht
Mama Kruid! Fridda en Mandie moeten ook mee schreeuwde hij uitgelaten
Hij wachtte niet af en liep hen holder de bolder halen in een zotte vlucht
Monten, Pere en Nolle waren zoals gewoonlijk de koeien aan het voeren
En Kluis was naarstig bezig de omheining een beetje aan het herstellen
Awel dat gaat ons toch goed af hé zei Monten, allee zo samen te boeren
't Is alleen vreselijk spijtig dat het door zo een tragisch drama moet gaan
Ja je hebt gelijk het is waar, zei Nolle, maar ja we doen wat we kunnen
Ze moeten toch geholpen worden he zei Pere, het gaat om hun bestaan
En onze vrouwtjes doen ook hun uiterste best om Lisa te ondersteunen
Door haar toch het meeste werk uit handen te nemen en haar te troosten
En omdat ze ten allen tijde met haar verdriet op hen zou kunnen leunen
De Champetter reed het erf op en riep al van verre gaat het een beetje
Ja hoor Champetter maak je geen zorgen zei Nolle, wij trekken ons plan
Met zo af en toe een bleine he zei Kluis, of hier en daar een klein sneetje
En hij toonde tegelijkertijd een bloedende wijsvinger van de prikkeldraad
Ontsmet dat toch maar beter uit voorzorg zei Nolle, da ontsteekt rap weetje
Dat doe ik eerst en vooral zei Kluis, dat is werkelijk een verstandige raad
Van in de verte kwam een mooie grote woonwagen langzaam aangereden
Hun benieuwde ogen volgden hem tot hij tot stilstand kwam aan het erf
En toen kwamen August en Joostje vol verwachting naar buiten getreden
August en Joostje! De mannen konden hun eigen ogen maar niet geloven
Kerngezond en wel stonden ze daar, alsof er gewoon niets was gebeurd
Maar ineens kwam Lisa geschokt bleek en bevend naar buiten gestoven
Eerst stonden ze elkaar na zo een lang tijd zwijgend van ver te bekijken
Het waren slechts een paar ogenblikken, ze moesten zoveel verwerken
Maar toen moest alle onzekerheid en elke twijfel voor de zekerheid wijken
Lisa, riep August schor met tranen in de ogen je leeft nog, o Lisa je leeft
August Hakkelde ze mijn kleine Joostje, en zonk van emotie op de knieën
Joostje vloog zijn moeder nu uitbundig om de hals en zei, moeke je beeft
Maar ook August was met enkele vlugge sprongen bij zijn geliefde vrouw
Ook hij zonk op zijn knieën en omhelsde haar innig en kuste haar teder
Lisa Lisa Lisa zei hij, mijn lieve Lisa, je leeft nog, o wat hou ik toch van jou
Lisa weende dat ze schokte en zei is dat het einde van die vreselijke tijden
Ze kust links en rechts en wist echt niet wie om het eerst moest nemen
Och God, fluisterde ze stilletjes, komt er dan toch een eind aan mijn lijden
Plots draaiden haar ogen helemaal weg en zeeg geruisloos en slap neer
Lisa! Riep August verschrikt, Lisa! Lisa! Mijn lieve schat, wat scheelt er
Doch Kluis schoot direct toe met zijn flesje en Lisa bekwam al vlug weer
Dank je wel beste Kluis, zei August, het zal zeker van de grote emotie zijn
August nam haar dan zonder dralen in zijn armen en droeg haar in huis
Ze opende de ogen glimlachte en zei, ik voel me nu weer zo veilig en fijn
Nu dat moeke weer lachte, danste Joostje blij rond vake en moeke heen
We zijn weer thuis zong hij, we zijn thuis we zijn weer allemaal tezamen
En sprong van pure kinderlijke zottigheid van het een op het andere been
De vrouwen die op die dag binnen naarstig aan het kuisen geweest waren
Hadden door het venster alles belangstellend en ontroerd gade geslagen
Ze stonden daar te huilen en te snotteren en waren haast niet te bedaren
Er werd lachend en wenend omhelst en gekust en iedereen was nu dolblij
De vrienden waren uit respect voor dat innige weerzien buiten blijven staan
En Mama Kruid, Andy, Fridda en Mandie stonden er natuurlijk nog ook bij
De deur vloog meteen weer open, awel zeg waar blijven jullie riep August
We wilden wij zei Pere, jullie weerzien eigenlijk niet subiet komen storen
Allee Kom zei August, mijn hele toekomst heeft op jullie schouders gerust
Kom toch vlug binnen beste vrienden en verheugt u samen met mijn gezin
Kom Andy en Oma Kruid, allee toe Fridda en Mandie kom nu toch binnen
August nam Mama Kruid bij de arm en zei, toe kom Oma Kruid kom er in
Luister eerst even lieve mensen zei August, toen ze allen binnen waren
Ik stel jullie Oma Kruid voor die mijn gekwetste kind weer heeft genezen
En ook Fridda en Mandie die zich nu nog steeds zorgen om hem baren
Want ze zijn mijn zoontje Joostje, al als een broertje gaan beschouwen
En ook Andy die over mijn kind heeft gewaakt als over een eigen zoon
Stuk voor stuk betrouwbare mensen op wie we voledig kunnen bouwen
Daarom neem ik die mensen vanaf nu als leden van mijn eigen familie op
Ik hoop ze telkenmale dat ze hier passeren, hartelijk te mogen ontvangen
Sjonge dat is mooi gezegd zei Monten aangedaan, en met een rode kop
En jullie vrienden ging August nog verder, en schudde hen stevig de hand
Jullie met uw vrouwen hebben mijn vrouw bijgestaan en volop gesteund
Mijn boerderij schitterend onderhouden toen het onheil was aan haar kant
Jullie aarzelden niet en schrokken geen moment voor al dat werk terug
Je hebt haar niet verlaten, maar gesterkt en getroost en voor haar gezorgd
Vrienden ik dank jullie hartelijk, en ik verzeker u dat vergeet ik niet vlug
Komt August jongen zei Pere, onze beloning is u gezond terug te zien
En dat we deel mogen hebben aan jullie gelukkige vreugdevolle hereniging
Ons bestaan, zei August, hing af een groep mensen van een stuk of tien
Van dat kleine groepje mensen die hier nu op dat ogenblik aanwezig zijn
En ook van een schippersgezin die goed voor mij zorgden, met hun zoon
Ze deelden met mij hun leven hun brood en eten zelfs een glaasje wijn
Ze zaten toen ik erg ziek was elk op hun beurt dag en nacht aan mijn bed
Ik persoonlijk heb ik mijn leven aan die brave goede mensen te danken
Die hebben mij onmiddellijk uit een roeibootje in de bijtende kou gered
Mama Kruid trad op Lisa toe, en vroeg, neemt ook gij mij als familie aan
Lisa kuste de vrouw liefdevol en sloeg haar beide armen om haar heen
Gij zijt zult nu voor altijd onze Oma Kruid zei Lisa, daar kunt ge van opaan
Oma Kruid weende stilletjes en zei, ik ben al van jongs af wees geweest
Ik ben wel altijd heel gelukkig geweest in onze zigeunersgemeenschap
Maar Joostje zijn Oma te mogen worden genoemd is voor mij een feest
Ik heb zelf nooit kinderen gehad alhoewel ik toch een tijd was getrouwd
Mijn man is helaas nogal plotseling en vroeg gestorven en ik bleef alléén
Maar hij had alles voorzien en mij aan de zorgen van Andy toevertrouwd
En die heeft altijd voor mij gezorgd alsof ik zijn eigen echte moeder was
Zo zien zijn kinderen mij dan ook aan als een soort Mama of Mama Kruid
De anderen namen dat ook over, en zo noemde iedereen mij dan alras
Ik hou van hen, die mensen zijn mij ook heel erg duurbaar in mijn leven
En voor Andy en zijn kinderen zou ik werkelijk alles wat mogelijk is doen
Als het nodig moest zijn, dan gaf ik voor hen onvoorwaardelijk mijn leven
Dank je Mama Kruid, zei Andy erg aangedaan en met een krop in zij keel
Maar toch wist ik natuurlijk wel al heel lang dat je heel veel om ons gaf
En uw trouwe liefde betekend voor mij en de kinderen dan ook erg veel
Dat zal dan ook nooit of nooit verminderen zei ze, dat kan alléén groeien
Ik heb mij aan jullie gehecht, zonder jullie liefde kan Mama Kruid niet meer
Onze band zal steeds sterker worden en blijven bestaan en verder bloeien
Maar Oma zijn is iets nieuws, gelukkig is dat nu in mijn leven is gekomen
Van dat kleine knulletje waar ik met zoveel liefde heb moeten verzorgen
Oma worden, van zoiets had ik echt nooit in mijn leven durven dromen
Ze keek Lisa diep in de ogen en die straalden haar blij lachend haar toe
August jongen zei ze, zorg heel goed voor uw vrouw want ze is een schat
Reken daar maar op Oma Kruid zei August, dat is het liefste dat ik doe
Lisa zei, kon ik mijn dankbaarheid maar uitdrukken met gewone woorden
Maar het is echt onmogelijk er is zoveel, en alles scheen totaal verloren
't Is net of de pijn en al mijn vreselijk leed tot een nare droom behoorden
Dat is ook zo mijn lieve Lisa, daar zorgen wij samen voor zei August vlug
Wij hervatten vanaf heden ons vroeger heerlijke leventje net als tevoren
Ik heb mijn lieve vrouw en zoon en daarbij ook mijn mooie boerderij terug
August moest even slikken, keek rond en zei, en dat door die mensen hier
Ik wou toen eigenlijk liever sterven, maar nu! Och mensen, wat een geluk
Wie heeft zulke goede vrienden als ik? Vroeg August, op jullie ben ik fier
Kom laten we samen eens onze op en top verzorgde boerderij bekijken
Alles schijnt mij toch zo onwerkelijk ik moet mezelf echt nog overtuigen
Maar het staat hier werkelijk allemaal heel mooi onderhouden te prijken
Ik kwam wel met een bang hart naar huis, ik wist niet wat hier zou vinden
En wat blijkt! Het is de mooist onderhouden boerderij van gans de streek
Nu zal ik mij zeker met nog veel meer liefde aan dit stukje land verbinden
Onze vrienden en hun vrouwen waren na die woorden de koning te rijk
Vooral voor het diepe geluk van August en Lisa en Joostje, hun zoontje
En ook blij verrast voor de dankbare woorden en hun waarderende blijk
Zie nu toch, mijn beesten staan gezond alsof ik nooit weg ben geweest
Het is ongelooflijk! Ik kom gewoon thuis zei August, en alles is zo perfect
Zulke ware vrienden te mogen hebben, waarlijk dat is werkelijk een feest
Meneer Kluis zei Oma Kruid wat later, hou je misschien ook van kruiden
Ach mevrouw toch zei Kluis, kruiden he mens, die zijn gewoon mijn leven
Als ik ergens een akeleitje zie staan hoor ik meteen al de klokken luiden
Oma Kruid lachte vrolijk, och ja mens zei ze, echt dat gevoel ken ik ook
Overal waar ik ook maar ben of waar ik wandel vind ik wel iets bijzonders
Zo heerlijk met kruiden bezig zijn, brengt me soms gewoon van de kook
't Is toch nie waar zeker zei Kluis lachend, je snuffelt ook tussen het gras
Ik had meteen al zo een vermoeden zei ze, toen ik u daarnet bezig zag
Nu merk ik het nog maar pas zei Kluis, ge draagt gij ook een kruidentas
Ja, natuurlijk zei Oma Kruid, juist daarom noemen ze mij ook Mama Kruid
Gegroet beste collega zei Kluis, en reikte haar meteen lachend de hand
Wat een geluk! Eindelijk iemand om over kruiden te praten riep Oma uit
En tussen die twee kruidenliefhebbers ontspon zich een gesprek van uren
De anderen merkten dat getater natuurlijk algauw stiekem en lachend op
Oejejoei zei Pere, twee kruideniers, dat gaat daar nogal een tijdje duren
Maar later draaide ook Nolle stilletjes en nieuwsgierig naar het tweetal af
En toen werd het daar een getater en gebabbel vol vuur en vol kruiden
Zoveel praten zei Monten, en zo alléén over kruiden, daarvan sta ik paf
De anderen lachten uitbundig en Pere zei, dat zijn erg gelukkige mensen
Hoor hen! Hun vreugde en geluk putten en vinden zij uit en in de natuur
Ze zijn met zeer weinig tevreden en hebben eigenlijk geen grote wensen
Mijn wensen zei August vurig overtuigd, zijn vandaag in vervulling gegaan
Ik heb mijn zoontje weer teruggevonden en ook mijn allerliefste schat Lisa
En eveneens, door jullie! Mijn eenvoudig maar wel gelukkig boerenbestaan
Lisa sloeg haar armen om August en kuste hem vlugjes teder op de mond
Mijn August mijn man zei ze, mijn sterke lieve man, ik hou zoveel van jou
En ik van jou mijn lieve schat zei August, word nu maar vlug weer gezond
En zo werd het stilaan avond en tijd voor iedereen, om huiswaarts te gaan
Fridda en Mandie, wilden nu ook persé eens met Andy in het hooi slapen
En Oma kruid sliep gewoon liever in de wagen die op het erf bleef staan
De derde dag na hun gelukkige hereniging, in het verloop van de morgen
Was August bezig in de koeienstal zoals hij dat vroeger ook altijd deed
Voor het een en het ander maar vooral dan om de beesten te verzorgen
Eventjes ging hij buiten kijken en bleef glimlachend in het deurgat staan
Lisa was al weer heel druk bezig de ruiten nog eens een beurt te geven
Ze keek even op en zei zo bij zichzelf, daarna ga ik de witte waste slaan
Ze zag August plots en riep, August waarom sta je zo naar mij te loeren
Dat weet je toch schatje omdat ik je toch zo graag bezig zie, zei August
Dat heb ik nog gehoord zei ze, we zijn eindelijk weer aan het herboeren
Ja! Zei August, het is net weer zoals vroeger, hebben een nieuw begin
Een mooie nieuwe kans, we zijn weer gelukkig samen en weder gezond
We hervatten gewoon ons vroeger gezellig leventje, en vliegen er weer in
Joostje zeulde blijgezind taterend met zijn geliefd wit konijn over het erf
Kijk ne keer va zei hij, mooi hé mijn witte, wanneer maak je nu haar kooi
Morgen zei August, en we steken de kooi dan meteen eens mooi in de verf
Jaaaa! Riep de knaap dat gaan we echt doen hé va, je hebt het beloofd
Zeker mijn jongen zei August, en ge weet als ik iets beloof doe ik het ook
Joostje nam dolgelukkig zijn hand en August streelde hem over zijn hoofd
Ja vake zei de kleine, ik zeg het alleen maar om het u te helpen onthouden
Ze lachten samen vrolijk om en Lisa gaf August nog een klinkende zoen
Weer als vroeger zei ze, maar nu zullen nog meer van elkander houden
Geloof me Lisa, zei August, ik ben nu nog veel gelukkiger dan voordien
Nu weten en beseffen we nog beter hoe goed we het hier samen hebben
En schatje ik zal je van dag tot dag en van jaar tot jaar steeds liever zien
Och August mijn lieve man fluisterde ze, voel je dat dan net zoals ik aan?
Ze kuste hem liefdevol op de mond en streek met haar hand over zijn haar
August glimlachte keek haar diep in de ogen en liet haar graag begaan
Pere, Nolle en Monten kwamen juist op hun gemak het erf opgewandeld
Wel jongen August, gaat het alweer een beetje met het werk, riep Monten
Ja hoor lachte August blijgezind, het meeste werk heb ik al afgehandeld
Het is routine he, zo gauw verleer je dat niet hoor mannen zei hij content
Allee zoveel te beter zei Nolle, 't is een teken dat ge u weer goed gevoelt
Vooral na zo ziek te zijn geweest zei Pere, ge zijt algelijk ne sterke vent
Waar is de rest van uw volk dan zei Monten, der is hier niemand te zien
Ach jongens, die! Lachte August, allemaal te samen op bezoek bij kluis
Ze komen terug, zo zeiden ze tenminste, zo ongeveer om een uur of tien
Maar als die twee "Oma kruid en Kluis" over kruiden beginnen te vertellen
Denk ik eerder dat hun thuiskomst zo rond de middag zal gaan draaien
Als die twee samen zijn, dan kan je er waarlijk er geen vast uur op stellen
Zeg Lisa zei Pere, die twee die u toen het nieuws brachten over uw zoon
Waar zijn die eigenlijk gebleven, ik heb ze nadien gelijk niet meer gezien
O die zijn nu op bezoek in het kamp van Jeroom, ze zijn dat zo gewoon
Maar daarna komen ze weer op den hooizolder slapen voor hun plezier
Ze gaan hier zolang verblijven en wachten op Oma Kruid met de wagen
Dan gaan ze met haar weer terug, dus zijn ze voorlopig onze gasten hier
Alléén verleden nacht kwamen ze eens niet omdat ze Jerooms gasten zijn
Ze willen hem ook niet kwetsen in zijn gastvrijheid, en het is hen een eer
Om door Jeroom ontvangen te worden als vrienden met een glaasje wijn
Aja zei Pere, August we kwamen wij toch kijken of je nog hulp nodig had
Neen lachte August, jullie hebben echt voor een goede voorraad gezorgd
Ik heb nu zelf bijna geen werk meer, ik heb het nog nooit zo goed gehad
Maar nu jullie er toch zijn, kom mannen! we gaan een tas koffie drinken
't Is er misschien nog wel wat vroeg voor, maar we hebben nu toch tijd
En veel werk is er ook niet mijn hofstedeken ligt hier gewoon te blinken
Allee als 't alzo is zei Nolle we zijn daar, 't kan maar ergens deugd doen
't Is toch nogal koud om hier zo stil buiten te blijven staan he, zei August
Ik ga zo subiet koffie zetten, zei Lisa en gaf August nog een vlugge zoen
En ja hoor, het was reeds middag tegen dat ze van Kluis thuiskwamen
Oma Kruid was vol lof over de grote kennis van haar nieuwe collega Kluis
Ach mensen toch zei Andy, wat die twee daar samen allemaal uitkramen
Ik hou ook al veel van kruiden maar moet nog veel leren achter die twee
Ieder blaadje of bloempje of takje of wat het ook is, ze weten er iets van
En ze namen daar dan zelfs ook de wortels van een bepaalde plant mee
Jongens jongens! Die twee hebben elkaar gevonden zulle in de natuur
Jamaar Ik ga van namiddag alleszins nog eens terug hoor, zei Oma Kruid
Om met Kluis nog ne keer opnieuw te praten over die paardenwortelkuur
O nee toch, lachte Andy, mensen dan is het zeker voor de rest van de dag
En kinderen? Vroeg Oma Kruid, willen jullie misschien ook nog graag mee
Joostje zei, ik zou ook graag meegaan maar ik moet eerst vragen of ik mag
Goed zei Lisa, maar August en ik willen nu eerst iets met jullie bespreken
Wanneer komen jullie hier eigenlijk zo ongeveer altijd in Stillegem langs
En hoelang verblijven jullie hier dan, zijn dat maanden dagen of weken
Soms is dat een maand, zei Andy, soms ook twee maanden naar gelang
We staan daar dan als gewoonlijk, altijd op het kampterrein van Jeroom
Daarna trekken we natuurlijk weer verder dat is nu eenmaal een drang
Dit jaar waren we echter wat laat, doch anders is het midden in de zomer
We zijn dat gewoon en hebben daar een vaste stek bij onze vriend Jeroom
Daar is veel plaats en kunnen we zowel staan in de zon als in de lomer
Dat is prima zei Lisa, maar ik zou jullie iets echt speciaals willen vragen
Wilt ge van nu af met uw kinderen en Oma hier op ons erf komen staan
Dat kan toch? En zal geenszins jullie reis of treklust hoeven te vertragen
Jaaaaaah, ja ja jaaaaaah schreeuwden de kinderen luid en wild in 't koor
Het spijt me, Ik kan helaas zolang niet gemist worden in het kamp zei Andy
Want wij zijn ook handelaars en ik heb de verantwoordelijkheid daarvoor
De kinderen waren zeer teleurgesteld en trokken dan een en lang gezicht
Maar! Vervolgde Andy, ik wil Mama Kruid met de kinderen hier wel brengen
Als iedereen daarmee akkoord natuurlijk en er ook mee gediend is wellicht
Weer blijde kreten, de kinderen dansten en joelden in het rond van vreugd
Maar! Zei Andy streng, pas op he ik kom zeker twee keer in de week kijken
Of jullie zich hier wel goed en volgzaam gedragen in jullie jonge zotte jeugd
Oma Kruid zei, dank je Andy, dat wordt de mooiste vakantie van mijn leven
Twee maanden op de boerderij met jullie en met de drie kinderen te samen
En op zijn tijd eens een kruidentochtje, iets mooiers kun je mij niet geven
Dank u Lisa mijn lieve kind, zei ze gepakt en nam haar toen in haar armen
De kinderen waren werkelijk door het dolle heen en dansten wild in 't rond
En in de zomer, zei Oma Kruid, kunnen we ons ook veel beter verwarmen
Nu is het echter winter en voor veel natuurwandelingen dus nogal koud
Voor jullie jonge gezonde spelende en ravottende kinderen gaat dat nogal
Maar daarvoor voel ik mij op heel koude ijzige dagen een beetje te oud
We gaan straks eten zei Lisa, en ik sta er dus op dat jullie allemaal blijven
Ik heb er op gerekend met mijn eten, want ik wist dat jullie zouden komen
En geen gemaar hé zeg mannen lachte ze, want anders ga ik zeker kijven
Ik wist zeker dat jullie gingen komen zien of August het werk al aankon
Het maakt mij blij, en ik dank jullie heel oprecht voor al jullie bezorgdheid
Ik voelde direct zei August, dat ik het aankon reeds van als ik weer begon
Maar ik ben wel zeer verheugd jullie vandaag toch nog eens weer te zien
Het ging toen allemaal veel te zenuwachtig zo emotioneel verward en rap
Maar nu hebben we tijd zat lachte hij toen, als we willen wel een uur of tien
Kluis kwam nu ook vlug het erf opgewandeld en stak meteen de deur open
Zeg Oma Kruid zei hij, als je dan gegeten hebt kom je dan nog ne keer af
Dan kunnen wij die oude boeken bij mij thuis of hier eens samen doorlopen
Natuurlijk natuurlijk Kluis jongen zei ze, ge weet dat he, met veel plezier
Heb je al gegeten Kluis vroeg Lisa, schuif anders maar neven Oma aan
Awel zei Kluis gretig, ik wordt thuis allicht toch niet ouder of jonger dan hier
Sjonge zei Pere lachend, dat wordt hier weer langzaam een gezellige boel
Kom maar aliere vent Kluis der is hier nog meer dan plaatse genoeg hoor
Zet gij ui hier maar vlug neven Oma Kruit, allee zet ui maar op deze stoel
Dat is nog niets lachte Nolle, maar achter de middag komen de vrouwen
Die maken zich heel wat zorgen over Lisa dat ze ineens teveel zal doen
Straks valt ze weer ziek zeiden ze nog, dus zullen ze het niet betrouwen
Zo een vrienden! zei Lisa, we zijn met ons achterste in de boter gevallen
Maar zorgen moeten ze zich niet meer maken hoor, ik voel me echt goed
Nu ik mijnen August en Joostje weer heb, zal ik heus niet meer hervallen
En zoals Nolle over de vrouwen had gezegd zo is het inderdaad gegaan
Even na de middag, kwamen de vrouwen inderdaad om Lisa te helpen
En echt waar, nog geen tien minuten later kwam de Champetter er aan
Hallo mensen zei hij, ik kom ne keer kijken of jullie al wat zijn bekomen
Champetter jongen zei August blij, we zijn aan een nieuw leven begonnen
't Is allemaal zo mooi, zo heerlijk zei Lisa, het is precies alsof we dromen
Ons leven is echt nog inniger ook veel dieper en van nog meer waarde
We zijn ons nu nog meer bewust van alle mooie dingen hier om ons heen
Ja jong Champetter, we zijn echt gelukkig op ons eigen kleine stukje aarde
Allee dan zei de Champetter, dat goede nieuws doet mij nu echt plezier
Ik baarde mij echt zorgen, jullie hebben toch zoveel ellende meegemaakt
Allee Kom toch binnen jong zei August, de anderen zijn ook allemaal hier
Later op de namiddag als de beesten voor de laatste keer verzorgd waren
Brachten ze de rest van de dag gezellig door met alles goed uit te praten
De kinderen maakten onderwijl muziek op een oude viool zonder snaren
En Kluis en Oma Kruid? Die snuffelden druk pratend in de oude boeken
Zichtbaar gelukkig dat ze als collega's nu hun hart eens konden ophalen
En wat later op de dag, bakten al de vrouwen samen, fijne pannekoekken
Lisa en August lachten af en toe eens stiekem, blij en content naar elkaar
Gelukkig dat ze nu eindelijk eens gezellig met hun vrienden samen waren
Eindelijk zei Lisa glimlachend tegen August, is ons gezinnetje weer tegaar
Het gezin Bomelaere heeft een erg vreselijk moeilijke tijd doorgemaakt
Maar met de behulp van al deze goede trouwe en hulpvaardige vrienden
Zijn we weer gelukkig en gezond bijeen, en toch ook overal doorgeraakt
Beste vrienden, zei August, dit is voor mijn gezinnetje een nieuw begin
Ik bedank jullie allemaal hartelijk voor uw inzet, uit de grond van mijn hart
En ik verzeker jullie, dat ge hier voor altijd welkom zult zijn in ons gezin
Die avond waren op de boerderij een groep gelukkige mensen bij elkaar
Een vreugdevolle vrolijke bende lachende mannen vrouwen en kinderen
Mensen die blij waren om het geluk van Joostje, Lisa en August tegaar
Louis Victor