26. De zot Bone

DE ZOT BONE. Het schooltje van Stillegem was helemaal niet groot maar wel heel oud
Eigenlijk was het geen echte school maar een verlaten vernuft herenhuis
Die in drie vanbinnen witgekalkte klassen was aangepast en verbouwd
Er was daar één hoofdleraar die de leiding had en ook nog twee gewone
Maar ja, heel veel had die hoofdleraar daar eigenlijk niet te zeggen hoor
Een van die twee zogezegde onderleraars dus, was meester Leon Bone
En die bruut brieste als een leeuw, tierde en schreeuwde zo woest en luid
Dat zelfs de hoofdleraar hem niet aandurfde en van schrik in elkaar kromp
Die man was een zichzelf opvretende tiran en zat echt iedereen op de huid
Daantje Smid zat op de vierde bank rustig zijn opdrachten uit te schrijven
En Bone liep zoals gewoonlijk heel druk en driest over en weer in de klas
Druk zwaaiend met de armen en steeds aan een stuk door aan 't kijven
Achter Daantje zat Miele Drees, eerste klas deugniet en haantje van voor
Altijd gereed voor heimelijke poetsenbakkerijen en achterbakse streken
Iedereen hier op de school kwam wel eens in een moeilijk parket daardoor
Deze keer had hij heimelijk vlugge mezenjongen geroofd en meegebracht
Als de meester niet keek stopte hij er stilletjes eentje in Daantjes vestzak
En wierp hij de andere jonge vogeltjes hoog in de lucht met volle kracht
Ééntje fladderde in radeloze ongecontroleerde vlucht tegen het bord aan
En meester Bone zijn stem sloeg meteen over van een wilde blinde woede
Wie!? Schuimbekte hij, laat onmiddellijk horen wie!? Wie heeft dat gedaan?
Ik niet zulle meester riepen de verschrikte jongens allemaal luid door elkaar
Vooruit! Tierde Bone wie het gedaan heeft steekt onmiddellijk zijn vinger op
Anders krijgen jullie hier er allemaal van langs, van de regel allemaal tegaar
Het mezenjong in Daantjes donkere zak liet zich luid angstig piepend horen
Miele Drees gebaarde van niets en keek heel beschuldigend naar Daantje
Nu blies de woedende meester nog veel meer en hoger van zijnen toren
Daantje voelde iets en stak verrast en verschrikt zijn hand in zijn vestzak
En haalde meteen en heel verwondert het piepende vogeljong naar boven
Een mezenjong zeg! Sjonge, hoe was dat nu mogelijk dat die daar in stak?
Daan! Hier komen nietdeuger tierde meester Bone wit van uitzinnige kolere
Als je vogels wilt houden lelijk snotjong hoort dat niet hier in de mijn school
Vogels horen buiten te vliegen in de bossen en velden of in een vogeleire
Daar ga je voor boeten snotjong, vooruit onruststoker steek je handen uit
Daantje gehoorzaamde met dichtgeknepen ogen en strekte de handen
En Bone sloeg er op met zijn regel roepend ik zal je eens leren gij schavuit
Hij sleurde Daantje met lelijke verwijten bij zijn oor door de gehele klas
Met zijn regel onophoudelijk op Daantjes handen kloppend als een zot
Het onschuldige Daantje tierde van schrik en pijn en werd zo wit als was
Maar toen de zot Bone, want zo noemde iedereen hem hier in Stillegem
Zag dat Daantjes handen begonnen te bloeden en helemaal blauw zagen
kalmeerde hij dan toch een klein beetje en trok toen meteen aan de rem
Op uwen bank lelijken schobbejak tierde hij en 'k mag u niet meer horen
'k Zal het allemaal zeggen aan moeke en aan mijn vader huilde Daantje
Toen pas werd de zot Bone nog veel kwader en furieuzer dan van tevoren
En toen kon men goed horen waarom hij eigenlijk de zot werd genoemd
Breng uw onnozele zotte moeder mee en uw ongeletterde vader riep Bone
Uw kromme grootvader en uw gekke grootmoeder tierde hij onverbloemd
En breng uw scheve tante en haar waskuip en uwen halvegare nonkel mee
En uwen hond en uw kat ulder ratten ulder geit en ulderen rotte kortwagen
Breng uw kapmes mee en ulder zage en nog de een of andere ouden pee
En ulder hondenkar en ulder houdmijte ulder leuvense stoof en een konijn
En Bone tierde van langsom wilder en luider met het schuim op zijn mond
En breng ulder tafel mee en stoelen uldere versleten zetel en ulder waslijn
Uldere velo ulder kloefen ulder armoe ulder grote vlooien en ulder luizen
Uldere stenen pispot ulder bedde ulder armoe en ulder misere en verdriet
Vooruit naar buiten vagebond tierde hij ge moogt gij hier direct verhuizen
Hij sleurde Daantje woedend naar de deur en duwde hem ruw op de koer
Maakt dat ge hier wegkomt, verdwijn hier gij lelijke stomme armoezaaier
Vanonder mijn ogen lelijk onderkruipsel bosmens uitschot gij lompen boer
Daantje viel omver, grabbelde recht en zette het dan wenend op een lopen
Recht naar huis, ziek van vernedering van schrik en vooral ook van de pijn
Was vader maar hier riep hij nog naar Bone, je zou ze u niet moeten kopen
Maar vader was er helaas niet, hij was arbeider en werkte in het buitenland
Uit grote noodzaak om ook dan nog met schamele middelen rond te komen
En bovendien was Daantje dan nog geheel onschuldig in die situatie beland
Moeder Stela sloeg meteen in grote paniek toen ze haar kleine ventje zag
Maar Daantje mijn jongen toch hoe zie je er uit wat is er met u gebeurd
Ik heb niets gedaan. En Wenend deed het ongelukkige jongetje zijn beklag
Stela beefde van innerlijke woede en verzorgde haar Daantje natuurlijk vlug
Ik ga dienen onnozele zot ne keer direct goed mijn gedacht gaan zeggen
Blijf gij hier intussen maar stil zitten mijn jongen ik kom dan subiet terug
En Stela vertrok op staande voet, wit van pure woede en met grote stappen
Dienen lelijken zot, hooghartige kinderbeul wie denkt hij wel dat hij is dan?
Als hij niet oplet geef ik hem zelf eens wat schoppen of wat ferme lappen
Alras kwam Stela daar met een vlaamse kolere aan de deur van de school
En klopte aan, vastberaden meester Bone eens zijn zaligheid te zeggen
En dwars door de deur hoorde ze zijn stem als een vals gestemde viool
Ze klopte nogmaals, binnen! Klonk even later zijn luide gebiedende stem
Stela opende resoluut de deur en stapte bevend van woede naar binnen
Ze stapte meteen recht naar zijn lessenaar en bleef staan vlak voor hem
Ze keek hem in de ogen. Ik ben de moeder van Daantje zei ze, en ik kom
Maar verder kwam ze niet. Buiten! Gij achterlijk wijf schreeuwde de zot
Watte! Gij domme koe, hoe durfde gij hier in mijn klas komen, hoe stom
Buiten tierde hij uitzinnig of ge krijgt hier ook nog wat lappen tegen uw oren
Stom wijf ga uwen gortepap koken vooruit en nu zeg ik direct naar buiten!
Hoe haal je dat in uwen stomme kop om mij hier zomaar te komen storen
Stela wou nog woedend iets zeggen, maar hij greep haar arm ongepast
En sleurde haar bulderend en roepend als een woesteling buiten de deur
Hij stompte haar heel brutaal weg en maakte onmiddellijk zijn deur vast
Stela wankelde achterwaarts viel door zijn geweld op haar knieën neer
Het vel was van haar knieën en het bloed kwam zo dwars door haar rok
Stela was geschrokken huilde bitter van machteloze woede en het zeer
Moeizaam en snikkend stond ze recht en strompelde toen de straat op
Daar bleef ze huilend en wanhopig tegen de schoolpoort geleund staan
Beide handen beschermend over haar knieën en met neergebogen kop
Toen schrok ze op. Dag Stela klonk plots een vriendelijk bezorgde stem
Het was Vera, die al met een oogopslag zag dat er hier iets mankeerde
Is er iets Stela meiske? Vroeg Vera, kom toe zeg het mij zei ze met klem
Toen barste Stela ineens in tranen uit en leunde snikkend tegen Vera aan
Dienen zot, huilde ze, hij heeft Daantjes handen bond en blauw geslagen
Toen deed ze aan Vera haar hele trieste verhaal en was erg aangedaan
Vera haar gezicht betrok als een donderwolk en liep langzaam rood aan
Er verscheen een woedende trek om haar anders altijd lachende mond
Zozo, zei ze, meneer denkt dat hij er zo maar ongestraft op los mag slaan
Dat zotteken van een meester denkt echt dat de school zijn koninkrijk is
En zijn leerlingen zijn eigendom zijn onderdanen, zijn dienaars en slaven
Maar dat zijn wel onze kinderen zei Vera, en onze school die zot is mis
Wacht gij hier eens een beetje Stela ik ga eens hartelijk met hem praten
Pas toch maar op Vera, zei Stela, die bruut gooit u stellig ook weer buiten
O ja? Zei Vera, dan ga ik zeker, en ik denk dat dit ventje dat wel zal laten
Vera veerde verbeten recht als was ze ineens gebeten door een slang
En stevende erg verontwaardigd met vaste tred recht naar de schooldeur
Stela keek haar achterna en kromp ineen, pas op fluisterde ze nog bang
Op Vera 's geklop riep Bone bars, is 't gedaan stomme trut? buiten blijven!
In de grove en foute mening dat het weer maar eens Daantjes moeder was
Ga uw soep koken dat is hier geen plaats voor domme achterlijke wijven
Dat had meester Bone nu juist niet met een woedende Vera moeten doen
Haar ogen schoten vuur van pure verontwaardiging en heel diep beledigd
Ze ging wat achteruit trapte de deur in met één stomp van haar schoen
De deur kraakte en splinterde en vloog twee meter verder op de grond
En in het deurgat verscheen Vera met een kwaad rood verbeten gezicht
Vera! Riepen de kinderen verblijd, en op een twee drie stonden ze er rond
Een ogenblik bleef de zot geschrokken als aan de grond genageld staan
Wat? Wie? Hoe? Wat es dadde! Daarvoor ga je boeten loeide Bone plots
En hij maakte meteen aanstalten om Vera zo recht in het gezicht te slaan
Lap, zei Vera, en ze gaf hem een klinkende druisende veeg om de oren
De zot vloog met zijn zottekop tegen het bord en zijn bril zat op zijn mond
Lap, zei Vera nog ne keer en meester Bone draaide mooi achterstevoren
En lap langs hier en lap langs daar en lap de man vloog zo over en weer
En lap links en lap rechts, Bone vloog dan botsend tegen de banken links
Tegen de banken rechts, lap en lap tegen zijn oren en lap keer op keer
Vera griste een regel van de lessenaar mee en greep dan Bone bij zijn oor
Ze sleepte hem door gans het schoollokaal en sloeg fel op zijn handen
En hoe hard de man zich ook trachtte zich te weren Vera ging maar door
Stefke van den bakker stoof de klas uit, ik haal er direct de Monten erbij
En zette het zonder dralen op een lopen recht naar het huis van Monten
De rest bleef liever toekijken, met het pak rammel van Bone waren ze blij
Stop! Huilde Bone uiteindelijk, stop! Stop! Ge zijt me aan het vermoorden
A jamaar ventje dat is nu juist de bedoeling, smaalde Vera met een grijns
Vraag eerst om vergeving! Riep Vera, ik geloof niet dat we dat al hoorden
Nooit! Huilde Bone, nooit van mijn leven ik val liever dood voor uw voeten
A jamaar voor mij geen probleem, zei Vera, als ge dat toch zo graag wilt
Dan heb ik geen andere keus meer he, tja dan zal het zeker wel moeten
En ze sleurde met meester Bone maar verder door de klas heen en weer
Lap langs hier en langs daar en klop met de harde regel op zijn handen
Uiteindelijk gaf Bone het op, het was echt teveel hij kon echt niet meer
Goed goed goed! Schreeuwde hij, ik vraag om vergeving aan allemaal
Op uw knieën! Beval Vera, nu onmiddellijk en nu luid nog eens herhalen
En klaar en duidelijk meester Bone dat iedereen het hoort in zuivere taal
Bone zakte uitgeput op zijn knieën en deed dan wat Vera van hem vroeg
Stela had alles van op afstand gadegeslagen en genoot van het spektakel
Nu nam ze Vera bij de hand en smeekte, dank u Vera maar 't is genoeg
Vera lachte blij toen ze Stela' s gelukkige gezicht weer zag glunderen
Allee goed dan zei ze, dat vuil varkentje is dan weeral ne keer gewassen
Ze stak toen een vinger naar Bone op, pas op kerel niet meer blunderen
Bone kromp al verschrikt ineen en schudde heftig overtuigend van neen
Ik meen dat hé baaske waarschuwde Vera, ik hou je verder wel in de gaten
De volgende keer breek ik minstens uwen neus een arm en een been
Nee nee madam dat zal niet nodig zijn, mompelde Bone met een bang hart
Ik zal echt mijn best doen hoor het komt allemaal door die zenuwen hé
Laat hem nu maar schermde Stela nu voor Bone, hij is helemaal verward
Allee kom zei Vera, kom nu maar Stela hij heeft zijn lesje nu wel gehad
Blij en gans opgelucht verlieten de twee tevreden vrouwen dan de school
Meester Bone verder achteloos achterlatend als een bange geslagen rat
Bone zijn zoontje zat ook als leerling bij zijn brute vader in diezelfde klas
Schuchter en bang als een wezeltje kwam hij nu echter op zijn vader af
Betraand, in zijn bevende hand een beetje water in een veel te groot glas
Papa, zei het ventje, 't is heel erg he als men zelf zo afgeranseld wordt
Bone keek zijn bange zoontje aan, en glimlachte hem dan toe door zijn pijn
Die kinderwoorden zeiden meer dan een helemaal vol beschreven bord
Hij stak langzaam zijn pijnlijke hand naar het bange ventje voor hem uit
Die meteen al van bange verwachting allebei zijn ogen hard dichtkneep
En onwillekeurig deed het jongetje van schrik een stap verder achteruit
Maar Bone trok hem op zijn schoot, ja jongen zei hij dat doet erg veel pijn
En ik heb heel goed begrepen wat je wil zeggen, dat gebeurt nooit meer
Uw papa had eens een goed lesje nodig maar het zal nooit meer zo zijn
De jongen lachte blij en drukte zich toen overgelukkig in zijn vaders armen
Bone zijn ogen schoten plots vol tranen en drukte zijn kleine tegen zich aan
Hoelang was het al geleden dat hij zich nog eens door liefde liet verwarmen
Kom jongens ze Bone zich herstellend, nu allemaal weer op jullie plaatsen
Gij en gij zet die deur daar zo goed mogelijk weer voor de deur opening
We zullen er nu voorlopig zeker niet te veel meer mogen tegen kaatsen
Neem uw lei en maak in de resterende tijd maar eens een vrije tekening
Ik laat die deur zo rap mogelijk door Theofiel den timmerman herstellen
Of liever een gans nieuwe andere maken en ik betaal zelf de rekening
Inmiddels was Stefke van den bakker aan de molen van Piere gekomen
Piere de meester zat daar op de buitenloop rustig te keuvelen met Monten
Zie Monten jong zei hij, ik ben gelukkig dat is het leven van mijn dromen
Da kanne 'k ik best geloven vent Piere, zei Monten, wat een zicht van hier
Monten! Monten! Schreeuwde Stefke luid, de zot Bone vecht met Vera
'T is ginder een geweldig groot tumult zulle vent met veel geroep en getier
Wadde? Schreeuwde Monten, slaat dienen halvegare vent op mijn zusje?
Hij stormde vlug de trappen van de molen met drie vier treden tegelijk af
Wacht eens even een beetje he mensen ik klaar zo subiet vlug dat klusje
Hij sprong op zijn fiets en reed als een razende furie recht naar de school
Ik trek zijne kop van zijn lijf gromde Monten en scheldt hem de huid vol
Ik schop dienen lelijken aap met bril en al rechtstreeks naar de noordpool
Hij stormde de school binnen en schopte zonder kijken de deur in stukken
Zusje! Schreeuwde Monten woest, waar is daar dienen achterbakse schurk
O nee toch niet weer, zuchtte Bone, die gaat mij helemaal verongelukken
Monten greep meester Bone meteen in de nek en bij 't gat van zijn broek
En stak hem bruusk in één ruk hoog boven zijn hoofd, gij lelijke wildeman
Op mijn zusje slaan he riep hij, ik verpletter je gebeente ginder in die hoek
En hij maakte duidelijke aanstalten om Bone zo tegen de muur te smijten
Neeeeeeje! Neeneee! Riep Bone luid ik kreeg zelf een ferme rammeling
Niet doen Monten als 't u belieft toe, ge gaat gij mijnen kop toch niet plijten
Goed! Riep Monten dan kegel ik uw nietswaardige lijf maar door het raam
En deed alsof hij hem met een ferme zwaai door het venster ging zwieren
Bone krijste luid van neen want ook dat paste niet echt goed in zijn kraam
Mantje van de Nolle en Tistje van de Pere die ook in Bone zijn klas zaten
Hadden zich tot nu toe heel wijselijk stil en helemaal afzijdig gehouden
Maar nu ging het wat ver en nu konden ze de zaken niet meer zo laten
De een bengelde krachtig aan de rechterarm van Monten luid te roepen
De ander aan hing zijn linkerarm, stop Monten! Stop Monten allee vent toe
Toen riepen ook al de andere kinderen verdeeld over enige kleine groepen
Stop Monten! De meester heeft een grote rammeling van Vera gekregen
Maar Vera niet van de meester 't echt waar zulle Monten 't is andersom
Ze waren wel bang van meester Bone maar waren hem toch nog genegen
Es da wel waar? Vroeg Monten terwijl hij zeer wantrouwig in het rond keek
Echt waar jong Monten zeiden de kinderen, 't is echt zulle zo is het gegaan
Allee dan zei hij terwijl de woede ineens zichtbaar van zijn aangezicht week
Hij zette Bone weer op de grond en trok de meester zijn pak weer recht
Bone week verschrikt achteruit, maar Monten grijnsde hem goedlachs toe
Niet meer bang zijn ventje, ge ziet toch wel alles is nu toch weer terecht
Maar ik waarschuw, nooit meer ruzie maken met mijn kleine zusje he man
Nee nee absoluut nooit meer stammelde Bone, nooit meer van mijn leven
't Zal best zijn gromde Monten stuur, want anders kereltje, dan, dan, dan!
Meer zei Monten niet, Bone knikte instemmend alsof zijn hoofd ging afvallen
Monten trok nog ne keer heel wijd zijn ogen open en ging toen weer heen
Bone wreef zijn angstzweet af, mensen! Ik dacht tegen die muur te knallen
De kinderen stonden nu samen stil bedremmeld naar de meester te staren
Dank u voor uw hulp jongens zei Bone, zonder jullie was ik misschien dood
Ik zal dat nooit vergeten, ge moogt uw schoolwerk voor vandaag vergaren
Maar ik zal mij veranderen, waarlijk ik gedroeg me hier als een echte tiran
Ge moogt allemaal naar huis kinderen en morgen krijgen jullie een dag vrij
De kinderen juichten oorverdovend, en echt meester Bone genoot ervan
Mensen mensen, wat een kracht schuilt er toch achter die vrouw, zei hij
Ze is wel een beetje groot maar dat zou je toch eigenlijk niet verwachten
Jamaar dat is Vera zei Bone zijn zoontje, maar gelukkig is alles nu voorbij
Vera wie? Vroeg Bone. Wel! Zei de kleine ge weet wel he Monten zijn zus
Ach zei Bone, daarom riep hij zo kwaad dat ik op zijn zusje geslagen had
Vera is Monten zijn zuster, wat een furie van een vrouw zeg, zo zit dat dus
In al die verwarring begreep ik dat niet, ik had de tijd niet om na te denken
Die Vera is dus Monten zijn zuster, jongens dat is wel een erg nijdige kat
Herhaalde Bone nog een keer ik kan haar maar beter niet meer krenken
Maar nu, nu gaat mij een lichtje op, ik had toch beter moeten kunnen weten
Zo! Dat was Monten zijn zuster, dat moet ik zeker onthouden, zo zit dat dus
Hij was er helemaal overstuur van, ik kan dat maar beter niet meer vergeten
Kom papa we gaan naar huis zei de kleine je bent bont en blauw geslagen
Je hebt nog geluk papa, ze wordt gloeiend kwaad als het om kinderen gaat
Ze is namelijk stapeldol op kinderen en kan ook geen onrecht verdragen
Ja gromde Bone ik weet het nu, we gaan nu maar naar huis oei au amaai
't Is eigenlijk allemaal mijn eigen schuld he, ik ben echt veel te ver gegaan
Maar Ik ga het nu anders aanpakken, ik maak een volledige ommezwaai
Papa zei de jongen, het spijt me verschrikkelijk dat je nu zoveel pijn hebt
Wat zal mama daarvan zeggen als ze u ziet? Ze zal nogal erg verschieten
Ach kom 't zal wel overgaan mijn jongen al voel ik me nu redelijk verlept
Papa, zei de jongen ik wil je toch graag zeggen dat ik heel veel van je hou
Bone bleef staan, zette zich moeizaam op een knie en keek zijn jongen aan
Zeg mij eens jongen waarom je een bullebak als ik eigenlijk liefhebben zou
De jongen sloeg onmiddellijk liefdevol zijn beide armen om zijn vaders nek
Je bent mijn papa, zei de jongen en weende snikkend, je bent mijn papa
Dat is waar mijn jongen zei Bone, maar papa was precies een beetje gek
Maar papa toch, je bent gewoon erg overspannen dat gaat later wel over
Bone sloot de kleine jongen in zijn armen en tranen rolden over zijn wangen
Au! Zei hij meteen mijn handen, en er zit ook een scheur in mijn pull-over
Papa, zei de jongen weet je dat Daantje die jonge vogels niet liet vliegen
Hoezo? Vroeg Bone. Neen papa, zei de jongen dat was van Miele Drees
Wat! Schreeuwde Bone kwaad, is da waar jongen zijt ge niet aan 't liegen?
Papa zei de jongen ik lieg toch nooit tegen u, de Miele heeft het gedaan
Ja dat is waar mijn jongen zei Bone ik heb je nog nooit op liegen betrapt
Maar dat mezenjong zat toch wel in Daantjes zak, hoe is dat dan gegaan?
Miele had dat daar heel stilletjes ingestoken om zelf geen straf te krijgen
Hij had nooit gedacht dat Daantje er zo' n rammeling voor zou ondergaan
Hij heeft nu veel spijt maar durft niets zeggen hij stond van schrik te hijgen
Nadien heeft hij mij alles verteld, papa 't is een kwajongen maar niet slecht
Het was allemaal als een grap bedoeld maar het liep helemaal verkeerd af
Miele is ne speelvogel nen deugniet maar hij heeft er spijt van papa, echt
Watte! Schreeuwde Bone, daar zal hij voor boeten ik zal die kerel ne keer
Papa papa! Riep de kleine verschrikt en rukte verwoed aan Bone zijn mouw
Hou toch als 't u belieft op met schreeuwen of Vera komt straks alweer
Bone schrok van zichzelf, je hebt gelijk jongen ik moet daar aan werken
Maar zijn straf zal hij toch niet ontlopen, in een goede school moet orde zijn
Maar het zal wel anders moeten gaan ik zal mij meer proberen beperken
Dat zal het beste zijn zulle papa anders komt sterke Vera nog weer eens af
Jonge jonge! Zei Bone, Vera! Spreek mij daar als 't u belieft niet meer van
Maar dat zal me leren redelijk zijn, dat was nu mijn eigen verdiende straf
Maar Daantje ach die sukkelaar. Onschuldig! Al die rammel en voor niets
Ik zag het, hij begreep in de verste verte niet waarvoor dat pak slaag was
Ga jij maar naar huis jongen ik rij nu direct eerst naar Daantje met de fiets
Vertel alles maar gerust aan uw moeder, maar zeg wel dat het niet erg is
Anders weet ze natuurlijk niet waar we blijven en het wordt nu al wat laat
Ze zal al een poosje zitten wachten en zich ongerust maken zeer gewis
Ja papa zei de jongen en zette het meteen op een lopen recht naar huis
Bone kroop kreunend op zijn fiets om Daantje meteen thuis te bezoeken
Hijzelf had een ferm blauw oog en een gespleten lip, nee dat was niet pluis
Zijn wangen rood gezwollen en zijn handen bijna bond en blauw geslagen
Mensenlief dacht Bone, wat was die vrouw kwaad 't was net een orkaan
Alles aan hem deed pijn en hij zei 'k zal het nu ook maar moeten verdragen
Moeder Stela zag hem al aankomen en greep meteen haren bezem vast
Bone had het echter gezien en remde meteen. Rustig maar Stela riep hij
Jamaar! Riep ze terug, als we u zien hebben we toch niets anders dan last
Dat is voorbij Stela zei Bone, het spijt me zo zeer dat dit alles is gebeurd
Ik kom mijn oprechte verontschuldigingen aan u en uw Daantje aanbieden
Maar Vera is hier toch niet he, dat ze me weer niet overal wat rondsleurd
Nee, zei Stela, gelukkig voor u man want ze loopt nog steeds over te koken
Bone kromp ineen en vroeg, ze komt hier toch zeker ook niet direct terug
Zo' n furie! Dat mens is in staat een kampvuurtje onder mijn lijf te stoken
Vera! Zei Stela, Vera dat is het braafste mens van vele uren hier in het rond
Maar raak geen kinderen met groot geweld aan zonder enige geldige reden
Dan spuwt ze gewoon vuur en vlam en stampt u zo nodig diep in de grond
Dat heb ik zo gelijk ondervonden zei Bone, maar ik geef toe ze had gelijk
Sommige mensen moeten soms leren door schade en schande net als ik
Allee meester Bone, zei Stela, je geeft precies toch van redelijkheid blijk
Och Stela mens ik kan werkelijk niet zeggen hoezeer dat het mij nu spijt
Daantje kwam schuw naar buiten en Bone hurkte meteen naast hem neer
Jongen zei hij, ik vraag je om vergeving, ik hoop werkelijk dat het u verblijdt
Maar meester zei Daantje, sta toch recht ik vind dat dit nu echt niet hoort
Kinderen moeten met respect opzien naar de meester en niet andersom
't Is al goed 't is al goed toe, zei Stela we gooien het gebeurde overboord
Kom liever mee binnen we gaan wij nu beter samen een tas koffie drinken
We praten daar niet meer over, allee kom dat ik u eerst een beetje verzorg
Bone kon geen woord meer zeggen en in zijn ogen zag je tranen blinken
Dank u lieve mensen, zei hij tenslotte maar ik voel mij toch zo schuldig
Ach, zei Stela, we zijn allemaal maar mensen en we maken allen fouten
Stela verzorgde Bone dan zo goed als ze kon en hij wachtte heel geduldig
Een klein beetje bloed ziet lelijk zei Stela, maar nu je bent weer toonbaar
Dank u wel Stela, ik zie nu in zei Bone, jullie zijn werkelijk goede mensen
Kom kom kom, zei Stela, en wuifde dat gewoon weg met een kort gebaar
Meester Bone is uw madam reeds op de hoogte? Vroeg Stela nog bezorgt
Ja, zei Bone, ik heb de kleine met de gebeurtenissen naar huis gezonden
Maar ik ben nu al heel wat opgeknapt, dank u je hebt me goed verzorgd
Maar het is nu stilaan toch beter dat ik naar huis ga dan is ze zeker gerust
Daantje nogmaals jongen het spijt me erg en dank u Stela voor de zorgen
En wees er zeker van dat ik zal veranderen daar ben ik me van bewust
Dag mensen. Och ja Daantje zei Meester Bone morgen is het een vrije dag
Ja? Vroeg Daantje blij. Moeder dan mag ik zeker mee op bezoek bij Pere
Goed, zei Stela, maar niet te wild met Tistje he let een beetje op uw gedrag
Daantje lachte alweer gelukkig en samen wuifden ze de meester nog na
Ik hoop dat hij zijn woord gestand zal blijven, zei Stela nog nadenkend
Hier manneken leg die zakdoeken eens in de kast daar in de bovenst la
De meester houd altijd zijn woord moeke, zei Daantje in alles wat hij doet
'T is wel ne vreselijke kwaaie hoor maar als hij iets beloofd doet hij het ook
En eerlijk is hij ook maar mij zo een rammeling geven, dat was niet goed
Maar ja Miele Drees had hem lelijk bedrogen he, en mij nog in het bijzonder
Maar wacht tot ik hem nog ne keer zie da manneke gaat wat meemaken
En als niet oppast geef ik hem ook ne keer wat klappen op zijnen donder
Er werd ineens op de deur geklopt en een bangelijk stemmetje riep, Daan!
Daantje opende verwonderd de deur en wie stond daar vlak voor hem?
Miele Drees! Met tranen in de ogen, het spijt mij dat ik dat heb gedaan
Daantje wist eerst niet wat gedaan, maar zei toen, allee jong kom binnen
Hij sloeg zijn arm om Miele zijn schouder en zei, kom jong hou daarmee op
Stop nu toch Miele jong wat kunnen we nu met zo ne snotteraar beginnen
Miele lachte door zijn tranen heen en vroeg, ben je dan niet kwaad op mij
Daantje dacht even diep na en keek Miele toen vriendelijk en ernstig aan
Eerst eigenlijk wel Miele, ik was echt kwaad maar dat is nu allemaal voorbij
Miele jongen doe mij echter een plezier en zwijg erover alles is nu vergeten
We zijn toch altijd vrienden geweest en dit mag daar niets aan veranderen
Kom vent wil je mij helpen met de konijnen? Ze moeten allemaal nog eten
Mijn handen doen nog wat pijn zou jij ze misschien wat voer willen geven
Maar natuurlijk Daantje zei Miele ik kom graag alle dagen uw werk doen
Tot ge zelf weer uw plan kunt trekken die beesten moeten toch ook leven
Als de jongen van die witte groot genoeg zijn, zei Daantje, krijg je er een
Echt? Vroeg Miele. Zeker zei Daantje. Die krijgt een beetje méér, zei Miele
Ze lachten beiden luid en ze waren weer goede vrienden net als voorheen
Stela had alles met een glimlach stilletjes van op afstand blijven gadeslaan
Ze schudde lachend haar hoofd en dacht wat heb ik toch een lieve jongen
Maar allee 't is weer voorbij 'k hoop dat alles verder weer goed zal gaan
'S anderendaags reeds vroeg in de morgen was de bezorgde Vera daar
Awel! Vroeg ze, hoe is dat hier met onze brave jongen, heb je nog pijn
Goed zulle Vera, zei Daantje kijk ne keer ik krijg mijn vingers weer elkaar
Hohoo, zei Vera, dat is goed nieuws binnen enkele dagen is 't al voorbij
Ja, zei Daantje, Kluis is gisteren subiet geweest de pijn was direct weg
Dat is ne goeie he, zei Vera. Ja, zei Daantje, 't is de allerbeste voor mij
De vrouwen wisselden een knipoogje, gelukkig dat alles weer goed was
Zo goed als Kluis is, in zijn kunde, zei Stela, evengoed is hij in zijn hart
Ik mocht zelfs niet betalen en geloof mij Vera dat kwam nu goed van pas
Met wat mijn lieve man in het buitenland verdiend kom ik haast niet toe
En hij moet zich ginder voor ons dan nog haast kapot werken de sukkelaar
Wanneer hij dan toch eens naar huis kan komen is hij totaal op en moe
Hier Stela zei Vera, ik heb een beetje boter en melk en hesp meegebracht
Je bent een echte schat Vera, zei Stela, en nam haar wenend in de armen
Kom kom Stela mens zei Vera, ik kan alleen maar gelukkig zijn als je lacht
Wie zou nu niet lachen, zei Stela, als ze zo' n goede vriendin ziet komen
Mijn goede man is helaas haast nooit thuis altijd in de vreemde voor werk
Een betere en trouwere vriendin dan u Vera kan ik me echt niet dromen
Tenslotte kwam het gesprek weer op het nare gebeurde van de dag ervoor
Stela vertelde hoe de meester hier nog was geweest en ook Miele Drees
Ja, zei Vera, 'k liet me gisteren nogal gaan ik ging er nogal driestig door
Maar die stomme ezel was dan ook zo vreselijk onbeschoft en zo brutaal
En echt he jong Stela hij dreigde mij zomaar recht in het gezicht te slaan
Hij was wroet van kolere en heel hooghartig met een harde blik als staal
Je moest dat gezien hebben het schuim stond van woede op zijn smoel
Ja ik heb het goed gezien hoor en de meesters van de andere klassen ook
Ze waren geschrokken afgekomen op het helse lawaai en al het gewoel
We stonde allen buiten door het venster te kijken en durfden niet naderen
Als ik er aan terugdenk zei Vera kwaad, slaat mijn bloed weer aan de kook
En ruist het bloed van verontwaardiging alweer heftig door mijn aderen
Maar hij heeft er nu echt spijt van hoor Vera zei Stela, en ik geloof hem
Hij had grote spijttranen in zijn ogen en kon er haast niet meer van spreken
Hij zei dat hij ging veranderen en er klonk vastberadenheid in zijn stem
Allee dan zoveel te beter, zei Vera, dan is het probleem ook van de baan
Gelukkig maar zulle zei Stela, zo was het gewoon niet meer uit te houden
Maar ik ben toch algelijk blij hoor Vera dat je dit voor Daantje hebt gedaan
Och 't is niets jong Stela, zei Vera, ne mens komt eens van alles tegen hee
En er moest toch ne keer iets aan gebeuren he 't was daar altijd maar wat
't Is anders wel ne goeie leraar zulle maar ne veel te overdreven vieze pee
Zo slaan op kinderen en tegen u zo brutaal, ik kon hem wel de nek breken
Hou toch op Vera ge windt u teveel op, of straks vliegt ge er weer naartoe
't Is waar ook Stela mens, kom laten we maar rap over wat anders spreken
Wanneer komt Firmin uwen man nu eigenlijk nog weer ne keer naar huis
Binnen veertien dagen zei Stela, dan komt hij eindelijk voor twee dagen af
Twee dagen! Dat is toch geen leven he Stela zo leven is toch ook niet pluis
Ja dat is waar Vera jong ik kan niet zeggen hoezeer wij daaronder lijden
Maar ja wat is er aan te doen he, je ziet wel er is hier gewoon nergens werk
Voor zo' n simpele werkmensen zoals wij zijn dat zeer onaangename tijden
Maar wacht eens even zei Vera, Kolenman! Die moet ik toch even spreken
Die breidt uit en gaat zelfs een nieuwe ijzerwinkel openen bij zijn kolenzaak
Misschien kan hij wel een goede werkman gebruiken om daarin te steken
Och mocht zoiets toch ooit ne keer waar zijn zei Stela, dat was een droom
Allee vooruit zei Vera, niet getalmd jong Stela we gaan er nu direct op af
Oeioei maar dat durf ik niet zei Stela. Vooruit! Zei Vera en zonder schroom
Een kwartiertje later stonden ze dan algelijk toch aan de deur bij Kolenman
Ha! Dag Stela en Vera welke goede wind waait ulder naar hier, vroeg hij?
Stela hakkelde, awel dinges heu zie je kijk heu. Allee zei Vera zeg het dan
Stela werd nu helemaal rood en kon haast geen woord meer uitbrengen
Heu awel ik heu wij ge weet wel he, allee het zijn toch slechte tijden he zeg
Maar Stela mens zei Kolenman, spreek op 'k benne 'k ik zo gene strengen
Toen rolde het er ineens uit, ik kom eigenlijk werk vragen voor mijne man
Sjonge, zei Kolenman, 't kan niet beter passen 'k heb juist iemand nodig
En ik ken Firmin nen eerlijke harde werker, hoe dat 't zo goed passen kan
Stela stond daar doodstil ze deed haar handen voor haar ogen en weende
Oei! Zei Kolenman onbeholpen tegen Vera, heb ik misschien iets miszegd
Neen zei Vera, 't is van puur geluk er is hier nergens werk naar zij meende
Stela weende snikkend en kon alleen met moeite uitbrengen dank u wel
Ze is nogal over haar toeren zei Vera. Ja zei Kolenman, breng haar thuis
Binnen veertien dagen kan hij hier beginnen. Goed! Zei Vera dat is ven tel
Maar toen Stela hoorde hoeveel hij ging verdienen huilde ze nog meer
De ene dag kolen uitvoeren, zei Kolenman, de andere in de winkel staan
We gaan elk een dag uitvoeren en een dag in de winkel zo over en weer
Ik wil met de mensen omgaan in de winkel maar zeker ook op de baan
Zo zal uw man ook veel mensen leren kennen 't is leuk om het te doen
Wat denk je ervan Stela? Peinsde gij dat dit voor Firmin uw man zal gaan?
O ja o ja jaa! Weende Stela dolgelukkig 't is haast te mooi om waar te zijn
Hier Stela mens zei Kolenman, drink een dreupeltje daar knap je van op
En jij ook Vera. Allee wat een meeslag ik verheug me er op, ik vind dat fijn
Na het dreupeltje gaf Stela nog een hand aan Kolenman en weende weer
Ze heeft het de laatste tijd nogal moeilijk gehad, verduidelijkte Vera hem
Ik begrijp dat wel hoor zei Kolenman, hopelijk keert dat nu eindelijk ne keer
Breng haar nu maar vlug naar huis Vera dan kan ze rustig weer bekomen
Dat doe ik direct zie zei Vera, zeg Kolenman van harte bedankt zulle man
Graag gedaan Vera jong, ik zal alles al tegen zijn komst hier klaarstomen
Thuis bekwam Stela langzaam. Vera zei ze ineens ik droom dat toch niet
Nee Stela jong je bent heel klaar wakker, en je man heeft hier goed werk
Ach mensenlief zei Stela, ligt er voor ons toch wat geluk in het verschiet
Toen meester Bone twee dagen nadien 's morgens vroeg op school kwam
Stond de hoofdleraar hem reeds vastberaden en erg stuur op te wachten
Bone zei hij, uw slecht gedrag tast de eer onzer school aan als een zwam
Het spijt me maar je mag terug naar huis, je bent van heden af ontslagen
Bone keek hem eens aan, knikte, draaide zich om en ging zwijgend heen
Mensenlief dacht hij bij zichzelf, hoe zal mijn vrouw zoiets kunnen dragen
Wacht nog even! Riep de hoofdleraar. Zaterdag vergaderen we daarover
Met de moeder van Daantje, Vera, ik en natuurlijk ook de andere leraar
Je hebt nog een klein kansje maar ik denk persoonlijk die is nogal pover
Ook de Champetter en de burgemeester en Monten zullen aanwezig zijn
Uiteraard ook nog de ouders van Miele Drees en natuurlijk ook hijzelf
En zeker ook Daantje. Ik hoop u ook te zien al doet je dat misschien pijn
Om zes uur 's avonds, en voor ieders gemak in uw eigen vertrouwde klas
't Is niet dat we vijandig tegenover u staan daaro geven we u nog die kans
Ge kunt u beter voorbereiden op die ontmoeting, dat komt zeker van pas
Ik ontloop mijn verantwoordelijkheden nooit zei Bone, ik kom heel zeker
Toen liep hij gewoon verder. Mijn arme vrouw dacht hij wat een schande
Nu geven zij mij eens te drinken uit mijn eigen vaatje en mijn eigen beker
Ik zit straks gans zonder inkomen en iets anders dan les geven kan ik niet
Mijn vrouw gaat er nog aan ten onder, jongens wat heb ik toch gedaan?
Ik ben er zeker van dat als ik haar dit vertel ze zich haast dood verschiet
Misschien is het eigenlijk toch nog wel beter om tot zaterdag te wachten
Wie weet mogelijks veranderen ze toch nog van mening en tijd brengt raad
Misschien dit of anders dat of anders.....zo liep hij stilletjes te betrachten
Maar een klare oplossing vond hij niet en het werd hem zwaar ten moede
't Zal hard zijn voor mijn vrouw zei hij bij zichzelf, en ook voor mijn zoontje
Hij pijnigde intens zijn hersenen maar hij vond deze keer niets ten goede
Zo in zichzelf mijmerend stapte hij dan naar het einde van de Schoolstraate
Hij draaide tenslotte langzaam de hoek om en verdween toen uit het zicht
Niemand hoorde de eenzame man die van grote misere in zichzelf praatte
't Was een erg pijnlijke tijd voor Bone, maar 't was eindelijk toch zaterdag
En juist om zes uur stipt kwam hij vastberaden het klaslokaal binnengestapt
Als ik ontslagen ben mensen zei hij, zeg het mij nu maar liever op slag
Nee nee Bone zei de Champetter dat gaat zomaar niet, we gaan luisteren
Er hangt hier zeer veel af van de wil en het oordeel van de burgemeester
Als iemand iets te zeggen heeft sta dan op en niet stilletjes zitten fluisteren
En zo begon toen het onderzoek in zaak van de ongeruste meester Bone
Dat natuurlijk in gans Stillegem het onderwerp van gesprek was geworden
Een ophefmakend en belangrijke gebeurtenis voor deze landelijke zone
Na een korte tijd had bijna iedereen hier zo zijn eigen verhaaltje gedaan
Het zag er van langsom meer slechter uit voor de gekwelde meester Bone
Ik weet het zei hij bedroefd, ik ben helaas mijn boekje ver te buiten gegaan
Maar ik was er toen nog stellig van overtuigd dat dit de beste manier was
Om die kinderen hier manieren, plicht, orde en burgerlijkheidzin te leren
Dat het allemaal te ver ging en verkeerd was dat merkte ik spijtig nu pas
Als het aan mij ligt Bone, zei de hoofdleraar ben je nu meteen ontslagen
En het merendeel knikte toen onder stilletjes gemompel van instemming
Ik begrijp het zei meester Bone, ik had me maar beter moeten gedragen
En maakte duidelijk aanstalten om zonder nog verder verwijl te vertrekken
Wacht nog ne keer eventjes meester Bone, zei Daantjes moeder plots
Ik heb nog niets gezegd en luisterde aandachtig naar al jullie gesprekken
Niemand heeft meer last van meester Bone gehad dan ik en mijn zoon
Maar ik heb ook zijn oprechte verlangens gehoord om te willen veranderen
Toch oefenen we op deze manier van handelen, wraak tegen hem als loon
Daantje zei gisteren nog ongevraagd, de meester is streng maar erg eerlijk
Als hij echter iets belooft doet hij dat stellig ook en breekt zijn woord niet
En hij heeft zijn straf al genoeg gehad want toen zag hij heel erg deerlijk
Geef toe, als leraar is hij een uitstekend kracht de kinderen varen er wel bij
En ondanks alles houden die kinderen toch nog van hun meester Bone
Ik geloof en weet zeker dat hij zal veranderen hij moet blijven volgens mij
En ook nog. Hier in Stillegem zijn geen andere leraren meer beschikbaar
Dus zou er eentje uit de grote steden moeten naar ons dorp hier komen
Denken jullie dat er gemakkelijk een naar hier zal willen komen van daar
Dan nog! Zou die man het wel gewoon worden hier op den boerenbuiten
Zou hij ons buitenmensen goed begrijpen in het bijzonder onze kinderen
Mensen denk toch nog even heel goed na voor jullie uiteindelijk besluiten
Ik vind persoonlijk dat meester Bone echt nog een tweede kans verdient
Denk daarbij ook eventjes aan de grote gevolgen voor zijn vrouw en kind
En geloof me mensen ook wij zijn daar allemaal het beste mee gediend
Het was nu doodstil geworden in de klas men kon een muis horen lopen
De Burgemeester verbrak eerst de stilte en zei, Stela mens je hebt gelijk
Mensen laten wij hem nu nog een kans geven en er het beste van hopen
En plots viel iedereen de burgemeester bij, welja laten wij maar proberen
't Is waar Stella zei de hoofdleraar, meester Bone kan toch beter blijven
Stela mens, zei de Champetter, dank u wel ook wij kunnen nog iets leren
Stela lachte heel verlegen en er kwam een fel rode blos op haar wangen
Dank u mevrouw, ze de hoofdleraar, we gingen een dwaasheid begaan
Uw wijze oplossing is uiteindelijk de beste voor ons aller eigen belangen
En elk wou nu absoluut een hand geven aan de heraangestelde meester
En 't was dan van meester Bone langs hier en meester Bone langs daar
Bone glimlachte en zette een vrolijk blij gezicht op als een echte feester
Langzaam weg liep het schooltje leeg alleen meester Bone zat nog daar
En aan de andere kant ginder ver ook nog Stela heel stil en erg verlegen
Ze keken elkaar eerst wat onwennig aan en toen lachten ze naar elkaar
Bone stond op ging naar haar toe en gaf haar vriendelijk een gulle hand
Ik denk dat je me ook al graag een verzoenende hand had willen geven
Maar dat je daarvoor te verlegen bent, ge zijt de liefste vrouw van het land
Ik dacht werkelijk dat het hier deze keer voor mij definitief afgelopen was
En dat was het inderdaad ook, indien gij me niet zo vurig verdedigd had
Ik zal dat nooit vergeten beste Stela, die les komt mij eigenlijk goed van pas
Als ik ooit eens iets voor jullie kan doen, als 't u belieft mens zeg het mij
Ik ben de gelukkigste mens op aarde zei hij, ja het was bijna afgelopen
Jij hebt mij echt gered Stela ik kan het leven weer aan ik voel me zo blij
Ik ook bloosde Stela ik heb hier in Stillegem werk gevonden voor mijn man
O ik verlang er zo naar hem dat goede nieuws te vertellen als hij thuis komt
Nooit meer naar den vreemde en zo lang weg, ik droom er alle nachten van
Bone lachte tevreden, ik ben zelf echt blij voor jullie en zo hoort het te zijn
Een man hoort altijd bij zijn vrouw en kind, het leven is toch al kort genoeg
Ik wens jullie geluk en stuur je tegen zijn tuiskomst een goed flesje wijn
O dank u wel meester Bone, zei Stela blij, dan kan ik hem eens trakteren
Maar ik moet nu toch gaan want ik moet nog zorgen voor het avondeten
Dag meester Bone! Goede avond Stela ik heb veel van u kunnen leren
En nog eens hartelijk dank Stela je hebt me behoed voor een echte ramp
't Is niets hoor riep Stela nog van ver we zijn er toch om elkaar te helpen
Sjonge sjonge, zei Bone toen hij alleen was wat is 't leven toch een kamp
De ene dag heeft men overvloed en de andere dag zit men in zak en as
Ik heb zo verschrikkelijk veel aan die vrouw te danken mijn hele toekomst
Waar zou ik eigenlijk naartoe gemoeten hebben als zij daar toen niet was
Maar kom geen zwarte gedachten en op het ogenblik geen misere meer
O mens wat een opluchting wat een geluk wat is 't leven toch weer mooi
Kinderen van mijn klas dacht hij blij, maandag is meester Bone er weer
Hij stond op en verliet toen het klaslokaal en de hem zo vertrouwde school
Zij hart sprong ineens op van pure vreugde hij was toch zo diep intens blij
Zijn bloed ruiste door zij aderen en zijn gezicht bloosde als een rode kool
Het was net alsof hij op veren liep, licht lenig als ging het zomaar van zelf
Het was lang geleden dat meester Bone zich zo diep gelukkig had gevoeld
Hij zong bijna en dacht ik ben hier de gelukkigste man onder 't hemelgewelf
En hij begon waarlijk te neuriën maar zachtjes en stil zonder veel gerucht
Hij was gewoon over en dolgelukkig en wist haast met zichzelf geen blijf
En van pure zottigheid deed hij plots zomaar een bokkensprong in de lucht
Een oude tuinman die in zijnen hof bezig was had dat juist bij toeval gezien
Hij schudde bedenkelijk zijn hoofd maar knikte toch vriendelijk goede dag
Die zot Bone dacht hij bij zichzelf, dienen vent heeft ze toch niet alle tien
Bone had het wel in de gaten maar was te blij om daar nu op te reageren
Ik leg het hem later allemaal wel eens uit bij een pittig borreltje dacht hij
Het belangrijkste voor het ogenblik is dat ik weer als leraar kan fungeren
En hij maakte opzettelijk nog zo' n luchtsprongetje vlak voor de oude man
Die schrok daar zo geweldig van dat hij meteen over zij spade duikelde
Als die in het zottekot niet geraakt dacht hij, dan versta ik er niets meer van
Maar Bone verkneukelde zichzelf aan de oude zijn zo verschrikt gezicht
En met een blijde glimlach om de mond vervolgde hij zijn weg naar huis
Zijn mizere was van de baan. Dus! zich nu weer op de toekomst gericht
Thuis gekomen nam hij zijn vrouw liefdevol in de armen en kuste haar
Blij verrast liet ze hem begaan en vleide zich heel teder tegen hem aan
Van nu af aan schat zei Bone, zal ik me anders gedragen geloof me maar
Ik ben opeens weer een ander mens geworden de wereld is weer mooi
Plots ben ik wakker geworden en ik zie al die schoonheid om me heen
Die heerlijke onovertroffen natuur in zijn prachtige bloeiende zomertooi
En ik ervaar weer net als vroeger wat voor een liefdevolle schat jij bent
Hoe je ondanks al mijn kuren steeds met liefde aan mijn zijde bleef staan
Ik ben weer dezelfde man geworden zoals gij mij vroeger hebt gekend
Al de laatste levensgebeurtenissen hebben mij erg diep laten nadenken
De sleur van het leven had heel ongemerkt voledig beslag op mij gelegd
Maar vanaf heden schat zal ik jullie weer mijn innige diepe liefde schenken
In een opwelling sloeg ze haar armen om zijn nek en kuste hem en teer
Haar ogen stonden vol tranen van puur geluk en ze lachte blij naar hem
Ik wist dat ik jou ooit eens terug zou winnen, eindelijk! Daar ben je weer
Ja lieve daar ben ik eindelijk weer we gaan een tweede leven tegemoet
Onze tweede start! En ditmaal zal ik me niet door de sleur laten afdrijven
Noch door druk noch door gelijk wat, nee hoor deze keer doe ik het goed
Ik ben een geweldige bofkont dat ik een goede vrouw als gij heb gevonden
Toen zei ze aangedaan, toch ben ik altijd van jouw blijven houden, altijd
Dat besef ik nu goed zei hij, ik voel me toch zo innig met jouw verbonden
Ja! Uwen Bone is terug schat we gaan nu samen van het leven genieten
Het leven is te mooi om er zo een janboel van te maken we herbeginnen
De mensen zullen nogal van meester Bone zijn verandering verschieten
Bone trok zijn vrouw tegen zich aan en streelde zacht door haar haren
Zou je geloven zei hij met een kusje, dat je steeds mooier en mooier wordt
Ja je bent eindelijk terug lachte ze toen, dat hoorde ik niet meer in jaren
Ze leunde wenend tegen hem aan, o mens dat was toch al zo lang geleden
Dan zul je dat steeds meer horen zei hij want je wordt echt steeds mooier
De moeilijke jaren zijn achter de rug schat die behoren nu tot het verleden
We nemen ons heerlijke leventje van vroeger weer op in liefde en geluk
En we zullen voortaan vechten tegen alles die dat zou dreigen te verstoren
We laten geen enkele hindernis meer toe noch enig tegenstand noch druk
Echt schatje ons leven herbegint, daar zorg ik voor want ik ben dol op jouw
Eindelijk! Eindelijk dan toch weende ze, ik heb hier toch zo lang op gewacht
En eindelijk is het toch gebeurd ik ben weer als vroeger je geliefde vrouw
Ja hoor schat zei Bone, en nu geraak je me nooit van je leven meer kwijt
Deze schone tweede kans bij jouw verspeel ik niet meer je bent te kostbaar
Je beseft nog niet half mijn lieve schat hoe duurbaar je bent voor mij zijt
Maar wel genoeg zei ze, om weer heel dolgelukkig te zijn met u mijn man
En kwijtraken zal ik u zeker niet want ik zal je nooit of nimmer laten gaan
Dank u schat voor uw trouw en begrip zei Bone, kom mijn lieve kus me dan
Bone schrok plots op van zijn zoontje die stilletjes in de hoek zat te huilen
Wat scheelt er met mijn klein kereltje vroeg hij bezorgt, heb je ergens pijn
Neen hoor papa zei de jongen. Waarom zit mijn kereltje dan zo te pruilen
Heb je soms ergens verdriet om of heeft iemand u misschien iets misdaan
Neen, zei de knaap, ik huil van blijdschap jullie zien elkaar weer graag
Het is zo lang geleden dat ik jullie zo gelukkig bij elkaar heb zien staan
Ach mijn lieve jongen zei Bone, leed mijn kereltje daar zelf ook al onder
Mijn lieve kleine jongen zei Bone, het spijt mij toch allemaal zo vreselijk
Maar dat is nu voorbij hoor alles is weer goed voel ik mij veel gezonder
Bone en zijn vrouw sloten hun zoontje in hun armen en knuffelden hem
We gaan wij meer samenwerken he knul, zei Bone, ik heb juist een idee
Wat zou je denken van een voliëre in de tuin naast die grote struik brem
Meen je dat echt papa riep de jongen verrukt ik droom daar al zo lang van
Goed dan he zei Bone, we vragen Tistje en Mantje om ook wat te helpen
Sjonge lachte de jongen uitgelaten, zeg papa wanneer beginnen we dan
Hela zo snel niet riep Bone lachend, we gaan ook Pere en Nolle vragen
Die mannen zijn van zulke dingen veel beter op de hoogte dan ik en gij
Zij hebben meer ondervinding met bouwen en wij helpen alles aandragen
Gij en ik helpen natuurlijk de ganse tijd op hun aanwijzingen bij de opbouw
Dan begaan wij geen flaters en wordt dat een mooie stevige deftige voliëre
En dan gaan we samen vogels kweken, en die zijn dan allemaal van jouw
Henkje danste van pure spanning en opwinding roepend door het hele huis
Wanneer beginnen we zeg pa, allee wanneer beginnen wij der dan aan
Morgen al zei Bone, vragen we goede raad over vogels aan de wijze Kluis
Maandag rekenen dan eerst uit wat we allemaal nodig hebben in totaal
Met wat raad en uitleg van Fiel en Pere en de Nolle en bestellen dan alles
En zaterdag na school beginnen wij er direct aan zonder verdere omhaal
Henkje wist echt met zichzelf geen blijf meer en stelde een heleboel vragen
En Bone beantwoorde die zover hij kon al wist hij van voliëres niet veel af
Ge moet wel eventjes geduld hebben lachte Bone dat moet je verdragen
Maar nu naar bed hoor mijn kereltje, 't is nu tijd, en knuffelde hem nog eens
Dan ging zijn moeder hem lekker onderstoppen en kon hij heerlijk dromen
Van zijn grote mooie voliëre die hij kreeg heel onverwacht zomaar ineens
Amanda kwam uit de slaapkamer en sloeg toen haar armen om haar man
Ik voel het zei ze, alles is weer goed mijn hart bloeit weer open voor jouw
Ja! Zei Bone, en ik ben ook dolverliefd op jouw wees daar maar zeker van
De week nadien het was nog maar beginfase van de vrijdagavond vroeg
Toen Firmin Bastoens eindelijk toch eens uit de vreemde weer thuiskwam
En Stela huilde van innige blijdschap toen hij blij zijn armen om haar sloeg
Daantje zat meteen al te paard op vaders rug en gierde van pure vreugd
Tussen vele tedere kusjes door vele vragen en ook evenveel antwoorden
Wat deed het al zo lang verwachte weerzien dat kleine gezinnetje deugd
Ach wat een geluk, zei Stela, ik had je eigenlijk nog maar morgen verwacht
Maar Firmin zijn gezicht betrok plots, vrouwtje zei hij, ik heb slecht nieuws
Eigenlijk had ik het nu liever niet gezegd maar beter tot morgen gewacht
Och, zei Stela geschrokken, Firmin is er dan soms iets heel ergs gebeurd
Ja! Zei Firmin, heel erg, ik durf het u haast niet te vertellen Stela, zo erg
Het heeft mij zelfs heel de lange reis naar huis innerlijk gans verscheurd
Maar Firmin toch riep Stela angstig, mens ik sta er gewoon van te beven
Toe schat zeg het mij vlug, ik kan die onzekerheid niet langer verdragen
Ik ben mijn werk kwijt lieve, waar zullen we nu verder moeten van leven
Oooch! Zei Stela blij opgelucht, is 't maar dadde! Mens toch gelukkig maar
Wadde! riep Firmin uit, wat is dat met u Stela ge zit gij daar nog niet mee in
Helemaal niet ventje zei Stela plagend we zijn nu toch weer gelukkig tegaar
Maar lieveling toch riep Firmin, ik begrijp het 't is zeker van 't verschieten
Maar ba nee jong lachte Stela, we hebben wij dat werk ginder niet nodig
'k Ben dat toch al lang vreselijk beu dat werk ginder bij die vreemde pieten
Och schatje toch zet u neer, zei Firmin, 'k zal u rap een poedertje geven
Ik had het niet zo vlug mogen zeggen he wat ben ik toch een domme ezel
Maar ba neeje zei Stela, ik heb mij nog nooit zo goed gevoeld in 't leven
Firmin stond perplex. Daantje zei hij, blijf hier schone bij uw moeder hee
En laat haar geen ogenblik alleen zulle ventje, maar ik moet eventjes weg
Ik komme wel direct terug en breng de Dokter ofwel Kluis of Piere mee
Stela barste toen meteen in een onbedaarlijke luide vrolijke schaterlach uit
Oei! Riep Firmin angstig, ik moet me nu wel haasten het wordt steeds erger
Hou toch op gierde Stela, ik kan niet meer, ik mankeer niets stomme kluit
Firmin stond haar even ongelovig met opengesperde ogen aan te staren
Ben je wel heel zeker lieve schat, ge doet gij volgens mij toch maar raar
Allee vrouwtje ge zijt blij dat ik mijn werk kwijt ben, hoe kan je dat verklaren
Ja lieveling lachte Stela, heel overtuigend maar ook geheimzinnig en lief
Als ge mij tenminste de tijd geeft om u alles kalm en duidelijk te vertellen
Ik heb u iets heerlijks te vertellen de overeenkomst staat hier in die brief
En Stela vertelde opgewonden haar wedervaren in alle geuren en kleuren
Firmin luisterde echt met verstomming en zijn ogen blonken van plezier
Dat is toch het mooiste, besloot Stela, dat in ons leven ooit kon gebeuren
Firmin kreeg een krop in de keel en omhelsde lang innig zijn lieve vrouw
Waar heb ik zo' n goede vrouw verdiend zei hij, en kuste haar opnieuw
Meisjelief toch mijn schatje, ik heb het waarlijk goed getroffen met jouw
Stela haar hart zwol op van vreugde en innige diepe liefde voor haar man
Je bent niet alleen de mooiste zei Firmin ontroerd maar ook nog de liefste
Ik hou zoveel van jouw dat ik het gewoon niet met woorden zeggen kan
Hij nam haar weder in zijn armen en trok haar dan stevig tegen zich aan
En Stela weende van geluk en diepe vreugde en sloot toen haar ogen
Hij kuste haar teder en zacht en zij liet hem maar heel liefdevol begaan
Daantje zei hij toen, ik en gij we zullen nu meer tijd hebben voor elkaar
We gaan een voliëre zetten en vogels kweken zei Firmin wat denk je ervan
Daantje sprong op van plezier. Jaaa! Riep hij uitgelaten wij twee tegaar
Hij sprong boven op zijn vader en riep, ik heb de beste pa van allemaal
Stela vroeg toen, en ik dan, mag ik dan niet meehelpen vogels kweken?
Maar natuurlijk mamaatje, zei Daantje, we kopen voor u ne nachtegaal
Haast iedereen kweekt hier vogels, zei Firmin, en wij blijven niet achter
En het is toch zo heerlijk om tussen al die kleurige fluiters te kunnen leven
We vragen aan Meemieken een hondje die moet dan dienen als wachter
De kleine werd bijna gek, nen hond pa? Nen hond zo helemaal voor mij?
Helemaal van jouw lachte Firmin, en we leren hem dan pootjes geven he
Heb je dat gehoord ma? Riep Daantje luid sjonge sjonge wat ben ik blij
Ze lachten alledrie tevreden, eindelijk zat het leven hun een beetje mee
Drie diepgelukkige mensen gingen die avond tevreden lachend naar bed
Daar in dat kleine werkmanshuisje maar wel hun huisje en hun eigen stee
Drie weken waren verlopen en het was weer eens grote markt in Stillegem
Meester Bone was daar ook eens met zijn vrouw en zoontje aan de wandel
Er was dus nogal wat volk en zoals gewoonlijk ook veel van uit Luidegem
Het gebeurde onverwachts maar Bone stond plots recht tegenover Vera
Hij schrok eerst en wilde haar meteen zijn verontschuldigingen aanbieden
Vera zag het aankomen maar was hem voor. Kijk zei ze, mijn vriendin Mira
Ik heb helaas nog niet eerder de kans gekregen haar aan u voor te stellen
Daarom ben ik blij jullie hier toevallig te treffen met uw vrouw meester Bone
We wilden u om een gunst vragen, ik zal het u nu maar meteen vertellen
Mira heeft namelijk een brief ontvangen, en dan nog helemaal in 't Frans
En daar geen van ons beiden die taal meester is vragen wij om uw hulp
We hadden u nog niet eerder ontmoet en daarom vragen wij het u thans
Vera wou voorkomen dat de meester zich hier openbaar zou vernederen
Om loerende nieuwsgierige mensen zeker geen kans te geven tot spotten
Bone en zijn vrouw begrepen dat direct en het deed hun hart vertederen
Want ze wisten maar al te goed dat Vera, Frans kon lezen en ook spreken
Dat zal ik met veel plezier voor jullie doen zei hij, bij een lekker kopje koffie
Kom laat ons gezellig gaan zitten om de koppen eens bij elkaar te steken
Bone zijn vrouw gaf Vera een hand, mevrouw zei ze, je bent een dame
Zeg maar Vera hoor zei Vera, we zijn wij toch maar eenvoudige mensen
En een nieuwe vriendschap bloeide toen open onder Den Bok zijn reclame
Voor de schoolpoort was er ineens een groot tumult de maandagmorgen
De kinderen van Bone zijn klas waren daar nogal duchtig aan het vechten
Wat nu weer? Riep Bone, ik ben nog maar terug en alweer nieuwe zorgen
Zijn hele klas tegen een drietal grote jongens, net een jaar van de school af
Stoppen! Schreeuwde Bone, nu! Stoppen! zijn jullie allemaal gek geworden
Vooruit onmiddellijk allemaal de koer op en later bespreken wij jullie straf
De drie grote bengels sloegen rap op de vlucht en de bende er achteraan
En pas toen de drie verdwenen waren keerden ze kwaad mokkend terug
Onthutst bleef meester Bone daar zo temidden in de Schoolstraate staan
Wat is dat hier schreeuwde hij kwaad toen ze uiteindelijk terugkwamen
Hebben jullie misschien niet goed gehoord wat ik zo-even heb gezegd
De andere meesters stonden stilletjes alles af te loeren door de ramen
Ze glimlachten elkaar toe en de hoofdleraar zei, onze zot Bone is terug
Er werd daar hartelijk om gelachen, ach, zei de ander dat vergt wat tijd
Intussen waren de kinderen met hun antwoorden bij meester Bone, stug
Waarom waren jullie daar aan het vechten riep Bone, allee vooruit zeg op
Niemand gaf ook maar enig antwoord en Bone maakte zich weer kwaad
Dat is regelrechte opstand tierde hij, wa steekte gulder nui in ulderen kop
De bangste en kleinste van de klas stak dan heel traag zijn vinger omhoog
Awel Moriske? Riep Bone, waarom was dat gemeen vechten op de straat
Meester ze noemden u de zot Bone klonk het aarzelend stilletjes en droog
Bone keek een tijdje zwijgend nadenkend en onbeweeglijk voor zich uit
Allee zei hij toen, voor jullie straf krijgde geen les van deze voormiddag
Dat zal jullie leren, allee gans de morgen buiten spelen op de koer vooruit
Luid oorverdovend gejuich en de kinderen stoven de koer op in volle galop
Mijn leerlingen vechten voor mij, zei Bone nadenkend en stil tegen zichzelf
Gelukkig en fier wandelde hij dan in de klas op en neer met opgeheven kop
Toen vertelde hij het verhaal uitgebreid aan de andere meesters meteen
En waarlijk de andere twee waren eigenlijk toch een klein beetje jaloers
Trots liep Bone tussen zijn kinderen terwijl de zon op hen allen scheen
Firmin kwam de maandagavond opgewekt thuis van zijn eerste dag werken
Vrouw en kind stonden hem thuis benieuwd al op te wachten aan het hek
Een lekker maaltje stond reeds gereed om hem vlug weer aan te sterken
Awel mens riep Stela reeds van ver, hoe is het ginder bij Kolenman gegaan
Daantje was vliegensvlug naar hem toegelopen en nam hem bij de hand
En naast vader lopend probeerde hij met net even grote stappen te gaan
Stela meiske zei Firmin, ik heb kolen uitgevoerd dat is gewoon een plezier
Vergeleken met mijn andere werk is dat uitvoeren bijna gelijk gaan spelen
En dat paard weet gewoon zelf de weg, maar het is ook een prachtig dier
Liefdevol omarmde hij zijn vrouw en zei, schatje nu ben weer ik echt thuis
Vrouwtje er breken nu mooie tijden voor ons aan let maar op mijn woorden
Gelukkig maar zei Stela, want alléén was ik soms zo bang als een muis
Dat is nu gelukkig niet meer nodig mijn schat, ik blijf nu voor altijd bij jouw
Ik en onze zoon Daantje zullen u tegen alle onheil en gevaren beschermen
En hij nam Daantje in de ene arm en in de andere zijn teergeliefde vrouw
Het was twee weken later dat de vrienden samen gezellig in Den Bok zaten
Zo gewoon om wat te kaarten en ook de vriendenbanden te onderhouden
Hun dorst te lessen en ook de laatste gebeurtenissen zo wat bij te praten
Wel, vroeg Pere aan Firmin die daar ook aan een tafeltje zat juist ernaast
Hoe stel je het in uw nieuw werk ben je het daar al zo een beetje gewoon
Wel zei Firmin, dat dit werk nog niet was ingepalmd heeft mij erg verbaasd
Het moet lukken he, Ik zat juist de dag ervoor zomaar ineens zonder werk
Thuis gekomen doe ik angstig mijn beklacht daarover en mijn vrouw lachte
Ik dacht werkelijk dat ze gek werd, nu lachen zei ik, maar mens dat is sterk
Maar mijn lieve Stela had hier reeds zelf een baantje voor mij gevonden
Ik kan aan geen mens zeggen vent Pere hoe gelukkig dat ik daarmee was
Ja, mensen zei Stela die naast Firmin zat, nu beleven wij heerlijke stonden
't Is jullie toegewenst zei de Kluis, je hebt het echt al kwaad genoeg gehad
Ik ben zelve blije dat ge nu eindelijk werk gevonden hebt dicht bij uw huis
Haja ge moest vroeger altijd voor een lange tijd weg ne mens word dat zat
Dank u vent Kluis zei Firmin, vergeleken bij mijn ander werk is dat spelen
Zo' n goed werk heb ik nog nooit gehad en mijnen baas is heel content
Het is vol afwisseling he en altijd bij de mensen, zoiets kan niet vervelen
Ik ben een gelukkig mens zei Firmin. En ik en ons Daantje ook zei Stela
Ge kunt da ook goe zien aan jullie gezichten zei Monten, jullie glunderen
Ze werden in hun gesprek plots onderbroken door een stem die zei, hela!
't Was meester Bone die hen lachend op die manier opgewekt begroete
Geef dat groepje hier allemaal iets te drinken, riep hij dan tegen de waard
Wel Monten zei Bone, 't is al een tijdje geleden dat ik u nog eens ontmoete
En 't spijt u niet ook zeker lachte Monten, 't was nogal erg onstuimig hee
De anderen bedwongen zich om de meester niet rechtstreeks uit te lachen
'k Was net een vodde lachte Bone, en nu lachten de anderen vrolijk mee
Allee zei Monten ge kunt er nog mee lachen, ben je op mij dan niet kwaad
Natuurlijk kan ik daar mee lachen ze Bone, nu al wel hoor, maar toen niet
Kwaad neen zeker niet als ik zie hoe goed het er nu allemaal voorstaat
Mijn vrouw zegt dat ze haar lieve man van vroeger heeft teruggevonden
En zeg! De kinderen van mijn klas vechten gewoon voor mij zei Bone fier
En hij vertelde van de vechtpartij. Nu voel ik mij sterk met hen verbonden
Ja Monten vent, door u en Vera ben ik een echt gelukkig mens geworden
En zeg Monten zou je mij werkelijk door dat venster gezwierd hebben?
Ba nee jong, zei Monten, we zijn beschaafde mensen geen wilde horden
Maar, zei Bone, je was wel vreselijk kwaad he 'k zag het aan je stappen
Als je mijn zusje had geslagen, zei Monten, dan zaten de zaken anders
Ik zou je botten niet gebroken hebben maar dan kreeg je wel wat lappen
En ja zeg als je er nu toch zo vree gelukkig door geworden zijt meester
Wil ik u misschien nog eens zo een goed zweefpartijtje laten meemaken
Dan kan je ginder straks mooi hangen drogen in dienen bloeiende heester
Neen hartelijk dank schertste Bone terug, ik ben al wel gelukkig genoeg
Het gevolg was een uitbundig gelach en Monten kletste weer op zijn billen
'k Ben blij dat ik jullie heb ontmoet, zei Bone, jullie zijn een goede ploeg
Kom ook maar op tijd ne keer af he zei Nolle, Den Bok is voor iedereen
Dat doe ik vast zei meester Bone, dan leer ik nog meer mensen kennen
Maar dan neem ik mijn vrouwtje mee hoor ik laat haar niet graag alleen
De dagen verliepen en de weken en alles kwam zo stilaan op zijn plooien
De rust en vrede keerde onopgemerkt en stilletjes in het mooie dorp terug
En het zonnetje kwam Stillegem met haar warme gouden stralen tooienLouis Victor