43. Een mooie Januari dag

Twintig januari negentienhonderd negentig.
Het zonnetje maakt ons blij en levendig.
Een stralend veldeken ligt ons voor de ogen.
Het maakt ons vro en opgetogen.
En waarlijk daar fluit een eerste merel.
Als wou hij zeggen wat ben ik een kerel.
Hier is mijn terrein en bouw ik straks mijn nest.
De anderen moeten maar gaan wonen in de rest.
En ginder verder in de wei
wanen ze zich geloof ik ook in mei.
Enkele grove lijsters zijn een robbertje aan 't vechten
om hun geschillen te beslechten.
Om uit te maken wie hier de baas zal zijn.
En wie hier het recht heeft op dat terrein.
Met knippende snavels fladderen ze op en neer
en achtervolgen elkaar heen en weer.
Ook de tortels hebben de kriebels in hun bloed.
Er wordt hier wat af gekoerekoet.
En alhoewel het anders vreedzame beestjes zijn
gaat het er hard aan toe voor 't vrouwtje mijn of dijn.
Al koerend scheren ze door de lucht
in snelle en scherpe vlucht.
Soms vliegen de pluimen in het rond.
Geloof me ze voelen zich zeer gezond.

Louis Victor