45. Eenzaamheid

Daar zat hij op een bank in het Park
Te kijken naar een man met een hark
Zo roerloos onbeweeglijk en zo stil
Alsof hij daar gelijk zat tegen zijn wil
Het verontruste mij hem zo te zien
Raar hij zat daar al een minuut of tien
Het wekte mijn nieuwgierigheid op
Wat gaat er toch om zijn in zijn kop
Ik ging gemoedelijk naast hem zitten
Hij deed alsof hij een dutje wilde pitten
Ik wist niet hoe een praatje te beginnen
Maar ik wilde toch zijn aandacht winnen
't Es wel goe weerke vandaag he jong
zijn antwoord kwam alsof hij het zong
jong zegde he meneere 'k ben vesleten
ik he niemand niemeer en word vergeten
eenzaamheid es nui mijn enige vriend
en echt he jong ik ben er mee gediend
ik ben niet van plan om mij iets aan te doen
soms ben ik ook wel eens in mijnen goen
luister nui ne keer naar mijnen praat
Toen zei hij wat hieronder staat

Er groeit in mij iets raars
Iets vreemds en wonderlijks.
Een groot en diep verlangen.
Naar eenzaamheid.
Weg van al 's werelds geraas.
Alleen zijn met mezelf.
In een wereld zonder belangen.
In zoete eenzaamheid.
Het gloeit zo diep in mij.
Als iets nieuws van zaligheid.
Ik wordt er door bevangen.
Door duurzame eenzaamheid.
Als een vriend is het gekomen.
Die me de weg wijst.
Als een melodie van zangen.
Over verlossende eenzaamheid.
En heerlijk klinkt dat lied.
Als een zuchten op de wind.
Die me rukt uit een wereld van rangen.
Naar verre eenzaamheid.
Langzaam lijk ik de weg te vinden.
Naar een rustige oase.
Die me schijnt te vangen.
In een beschermende eenzaamheid.

Ik schrok van zijn ernstige woorden gesproken
Jong toch zei ik je lijkt door het leven gebroken
Maar laat je nu toch helemaal niet zo diep gaan
Er zijn toch ook mooie dingen in ons bestaan
Hij glimlachte mij toen heel vriendelijk toe
Maak je geen zorgen om mij maak je niet moe
Ik zie dat je als vreemde toch nog om me geeft
En ik zeg je dat heb ik nog niet eerder beleeft
En waarlijk mens dat maakt me eigenlijk wel blij
Maar echt jong maak je geen zorgen om mij
Wees gerust Ik maak er echt geen einde aan
Want ik geniet zelfs van mij eenzaam bestaan
Ik heb nu tijd in overschot om wat te filosoferen
Als je eenzaam bent moet je dat eens proberen
Kijk om je heen hoe ze rennen vol van zorgen
Want ze zijn al bezig met plannen voor morgen
Maar ze vergeten te leven de dag van vandaag
Ik leef nu! En Geloof me echt jong ik leef graag
Ook eenzaamheid heeft zo zijn eigen waarde
En ik hoop hier nog lang te zijn op onze aarde
Bedankt voor uw belangstelling dat vergeet ik niet
Ik ben gelukkig in eenzaamheid zonder verdriet
Nu ga ik naar huis, ik ge een boke gaan eten
Bedankt meneer ik zal je nooit meer vergeten
Hij stond op gaf me en hand en daar ging hij
Ik keek hem nog lang na en ik voelde mij blij

Louis Victor