51. Gij tijd

Waarom ren je en gier je toch zo voorbij.
Gij rusteloos vluchtende niets ontziende tijd.
Heb je soms geen beetje speciale aandacht voor mij.
Kan het bij wee niet vlugger en trager als ik ben verblijd.

Wil je mijn verdriet niet vlug voorbij laten gaan.
Maar juist dan als leed ons deert
Doe jij gewoon of we niet bestaan.
En tik je door in uw eigen ritme ongegeneerd.

Zijn we echter vrolijk blij en gelukkig.
Dan rem je geen beetje en tik je door en door.
Je houd geen rekening met ons en blijft nukkig.
En al wat we opbouwen gaat door u teloor.

Kon ik u maar grijpen en zetten naar mijn hand.
Dan pas was het leven heerlijk.
Vlug en traag als ik het wil dan was het plezant
Dat idee alleen al is begeerlijk.

Maar 'k ben nog juist tot het besef gekomen.
Dat wanneer ik verdriet heb, een ander is verblijd.
Dat je niet mag vertragen of vlugger vooruit mag komen.
Doe gewoon uw werk, ga voorbij zoals altijd.

Louis Victor