65. Jeugdherinneringen

Ik weet nog goed van in mijn jeugd.
Hoe we renden om het hardst.
Zomaar zonder reden.
Maar toch met ziel en hart.
Alleen maar voor de vreugd.
We plonsten vrolijk in een sloot.
Luid roepend uit puur genot.
Spartelend en kletsend in 't lauwe water.
Spelletjes spelend als kapitein en matroos.
Al roeiend in het water zonder boot.
Ons hondje Molly, was onze fijnste vriend.
Een gewone bastaard, met wit zwart en bruine kleur.
Zo 'n halfgrote goeierd met zwarte snuit.
Uren hebben we met hem gestoeid.
En om ons te zoeken was hij uitgekiend.
We slenterden uren langs veld en bos.
Zoekend naar vogels overal.
In tronk en spar in haag en boom.
En toen we moe werden van 't klimmen en van de zon.
Vleiden we ons neer op 't zachte mos.

Louis Victor