72. Mijn tuin mijn tuin

09-08-2020

Mijn tuin mijn tuin, mijn eigen stukje aarde
Het ligt mij na aan 't hart en is van grote waarde
Hier creëer ik mijn eigen oase van schoonheid en rust
Mijn eigen paradijsje mijn leven en mijn lust

Ik geniet met al mijn zinnen van al die bloemenpracht
En snuif die heerlijke geuren op, zo zwoel en zoet en zacht
Die door een zacht briesje door heel de tuin wordt geleid
Alles met eigen handen geplant met veel beleid

Met een gelukkige glimlach glijd ik op een bankje neer
En buig me naar een zacht wiegelende bloem zo teer
Zodat wat gelig poeder aan mijn neus blijft hangen
Heerlijk is dat toch wat kan een mens nog meer verlangen

Het zonnetje zendt zijn gouden stralen tussen de struiken door
En tekent luwe schaduwen over de zitplaats hier van voor
Mijn blikken dwalen over de vijver en rusten op een vis
Een prachtige waterbewoner, onderzoekend tussen het lis

Mijn schaduw over het water lokt hem onmiddellijk naderbij
En ik bewonder dat mooi gestroomlijste beest het maakt me blij
Ginder verder kwaken de groene kikkers hun eigen lied
Gezonde gladde springers met gladde huid, daar tussen 't riet

En boven mijn hoofd daar hoog in de zacht ruisende bomen
Laat een merel zijn allerbeste lied horen om bij weg te dromen
Een pikzwarte glanzende kerel met een heldergele bek
Luid en helder verkondigt hij, hier is mijn territorium mijn plek

Maar de mussen trekken zich daar maar weinig van aan
En schieten over en weer, het is een komen en een gaan
De mezen hangen heel kunstig aan de berkentakken te bengelen
Plezierig om te zien hoe ze naar kleine insecten hengelen

Opeens valt mijn blik op een open plekje tussen de beplanting daar
O jee, dat kan natuurlijk niet, ik zet daar een plant bij of een paar
En ik ben alweer bezig nieuwe plannen en dromen aan het maken
Hopende dat dit nog lang mag duren om over mijn tuintje te waken

Soms is het ook eens hard werken hoor maar het doet eens deugd
En als het dan meevalt, vervult het mij met intense diepe vreugd
Ik weet natuurlijk wel, dat er elders nog mooiere tuinen bestaan
Maar mijn tuin heb ik zelf tot stand gebracht en daar komt het op aan

Naar mijn aard en mijn verlangen, gans vanaf het niets begonnen
En heel met eigen middelen opgebouwd en alles zelf verzonnen
De tuin is bij beetjes met mij mee gegroeid in de loop van vele jaren
Ik ben er aan verknocht, het is moeilijk om dat goed te verklaren

Het is mijn droom die ik met liefde en hard werk heb opgebouwd
Ik wandel er dagelijks genoegzaam in, ik ben ermee vertrouwd
Mijn tuin ja mijn tuin, mijn eigen klein mooie stukje aarde
Geen enkele andere plek heeft voor mij zulke grote waarde

Louis Victor

© 2018-2021 Louis Victor. Alle rechten voorbehouden.
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin