Het volk van Stillegem

Mijn korte verhalen, geheel in rijmvorm geschreven, zijn uitgegroeid tot een reeks over de bewoners van Stillegem, een fictief dorpje ergens in het Oost-Vlaamse Meetjesland. Het speelt zich af rond het midden van de 20ste eeuw en volgt de belevenissen en het wel en wee van allerlei kleurrijke dorpsfiguren. Het beschrijft het leven zoals het toen was, toen geluk nog heel gewoon was ... Af en toe komen er dialectwoorden in voor, dat hoort bij het karakter van deze verhalen en maakt het authentiek. Veel leesplezier!


Klik op een titel om het hoofdstuk/verhaal te lezen

32. Doren

03-12-2021

Remon was al naarstig bezig om de winkel van Pere volledig in te richten
Het geluid van hamer en zaag was gedurig te horen en alles liep gesmeerd
Pere was al eens komen kijken hij kon echt voor de verleiding niet zwichten
Het rekwerk was nog bijlange niet af maar er was wel al heel wat gedaan ...

Berta zei Florre smorgens al heel vroeg, kijk ne keer da wordt ne schonen dag
'k He goeste om ne keer iets heel speciaals te doene, allee iet heel speciaals he
Wa zoe der gij van peizen mens om eens af te wijken van ons gewone gedrag
We trekken rap onze schone kleren aan en we trekken ne keer naar de grote stad...

30. Wel en wee

03-12-2021

Wel en wee

Toon was volop zijn duivekot aan 't kuisen en zijn duiven aan het keuren
Of ze nog wel goed gezond waren en hun veren nog heel schone blonken
De mest afschrobben van het kot wit kalken en hier en daar wat versleuren
Ja toon wist uit ervaring welke koppels geschikt waren om samen steken...

De zon goot haar gouden stralen over het land en de velden van Stillegem
Een konijn vluchtte in volle vaart over de dreef en verdween in de struiken
Pere liet zijn blije melodieus lied in de wijde natuur galmen met luide stem
Hij wandelde in de bossen en de vogels zongen twinkelend om zijn oren
...

Sies Vondeling stond tevreden zijn loslopend varken te bekijken in den hof
Het beest was best in zijn sas en wroette met zijn neus in de mulle grond
Het beest is het varken he en niet Sies, maar goed het varken vond dat tof
Een mooi beestje dacht hij bij zichzelf, zo' n honderdtwintig kilo en niet vet...

Florre en de schat

Zo ongeveer ergens op de grens tussen de dorpen Luidegem en Stillegem
Een eindje van elkaar stonden in de bossen twee oude versleten huizen
In een daarvan woonde een boer, Florre Meuter en het huis was van hem
Hij woonde daar al gans zijn leven met zijn vrouw, zo midden in de bossen...

© 2018-2021 Louis Victor. Alle rechten voorbehouden.
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin