Het volk van Stillegem

Mijn korte verhalen, geheel in rijmvorm geschreven, zijn uitgegroeid tot een reeks over de bewoners van Stillegem, een fictief dorpje ergens in het Oost-Vlaamse Meetjesland. Het speelt zich af rond het midden van de 20ste eeuw en volgt de belevenissen en het wel en wee van allerlei kleurrijke dorpsfiguren. Het beschrijft het leven zoals het toen was, toen geluk nog heel gewoon was ... Af en toe komen er dialectwoorden in voor, dat hoort bij het karakter van deze verhalen en maakt het authentiek. Veel leesplezier!


Klik op een titel om het hoofdstuk/verhaal te lezen



Einde goed alles goed

Boer Landuit was op zijn dooie gemak zijn aardappelen aan het uitsteken 13-8-2006
Hij was content dat zijn schuur op tijd was klaargemaakt voor de opslag
Het was ook maar voorlopig dat ze daar lagen, misschien een twee weken
Maar de aardappelen moesten van het veld, een voorlopige oplossing dus...

't Was al zoetje en liefje dat de klok sloeg, de verliefdheid droop er zo af
Zag je ergens de een dan zag je er ook de ander, ze waren altijd bij elkaar
Natuurlijk moest Kadoor gaan werken dat wel, maar dan recht naar huis
Dat hij haar zo lang moest achterlaten, stootte hem nogal tegen de borst...

Kinderloopkoers te Stillegem 14-10-2005
Bertje en Jan waren gezellig wat aan het babbelen over de ekster van Jan
Jan jong zei Bertje, da beest zit daar te blinken gelijk nen hovaardige pauw
Jan lachte blij, dat is niets jong, ge moet ne keer kijken ziede wat dat hij kan
Kijk he ik heb mijn zondagse schoenen aan he, kijk nui maar ne keer goed...

De dorpsidioot
Manten de stomme, kuierde op zijn hele dooie gemak over het dorpsplein
Hij kon noch lezen noch schrijven, en hij leefde van wat kleine karweitjes
Men aanzag hem zo een beetje voor de dorpsgek, maar hij hield van gein
Hij was nu eenmaal niet van de slimsten, doch maakte zichzelf niet druk
...

De verdwenen schat

Florre trok vroeg in de morgen zijn huisdeur open en snoof de frisse lucht
't Gaet goe were worden Berta we zullen vandaag goe bakken geloof ik
Hee kijk nui zeg, aan de klinke van de deure, wa es da nui voor nen bucht
Er hing een gerimpeld briefje aan die er met een touwtje was aangeknoopt...

Brik de schipper zat op zijn boot bezorgt en zwijgend voor zich uit te staren
Gina zijn vrouw schudde meewarig haar hoofd en zei 't is uw schuld niet man
De motor is weer kapot Gina en we hebben op tijd geen geld kunnen sparen
Ge moet dat niet altijd op u nemen man zulke dingen gebeuren zonder reden...

© 2018-2021 Louis Victor. Alle rechten voorbehouden.
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin